Το πρόγραμμα είναι πολύ απαιτητικό και καθημερινό, χωρίς ρεπό. Ξυπνάω σχετικά νωρίς για εμένα, γύρω στις 10 το πρωί. Ακολουθούν κάθε μέρα συνεντεύξεις για το promo του κομματιού, μετά fittings με τη Σήλια Κρηθαριώτη που με θα ντύσει στη σκηνή – πραγματικά μιλάμε για πολύωρες πρόβες του ρούχου και μετά συνεχίζω με πεντάωρες πρόβες με τη χορογράφο μου. Ενδιάμεσα τρώω ό,τι έχω ετοιμάσει σε ταπεράκια από το πρωί.
Είναι σαν να με ωριμάζει κάπως αυτή η διαδικασία. Αρχικά καταλαβαίνω ότι πρέπει να διασκεδάζω στο έπακρο αυτό που κάνω γιατί είναι μόνο μια στιγμή και πρέπει να ζούμε το τώρα. Έτσι πορεύομαι τώρα, σε αυτό το mood. Θέλω να χαρώ την κάθε στιγμή.
Είναι κρίμα που θα είμαστε περιορισμένοι σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αλλά έχουμε αποφασίσει ακόμη και σε αυτό να περάσουμε τέλεια. Δεν θα μπορούμε να βγούμε εκτός ξενοδοχείου και εκτός του χώρου που θα γίνει ο διαγωνισμός. Έχω πει στους φίλους μου το βράδυ της Eurovision να με παίρνουν συνεχώς με βιντεοκλήση, να τους βλέπω, να παίρνω ενέργεια για να βγω ακόμη καλύτερη. Βέβαια, έχουμε και τους eurofans που είναι παντού και σου στέλνουν ενέργεια από τώρα μέσα από τα social media.
Το act μου δεν θα μείνει απαρατήρητο. Να φτιάξετε tacos με chili εκείνο το βράδυ γιατί θα είναι πολύ καυτό. Εξάλλου ο στίχος του τραγουδιού λέει: «All this spicy melts my icy». Έχω λάβει μήνυμα από τον El Diablo. Το εννοώ. Το τραγούδι μου το έχουν γράψει τέσσερις τρομεροί παραγωγοί. Μια από αυτούς, η Oxa, είχε σχέση με ένα αγόρι. Αυτό το αγόρι λοιπόν μου έστειλε μήνυμα στο Instagram και μου είπε “Eγώ ήμουν ο El Diablo. Χαίρομαι που θα πεις αυτό το τραγούδι, να ξέρεις ότι έχει γραφτεί για εμένα”. Είχα τρελαθεί, είχα ανατριχιάσει.
Έχω μια τεράστια προβολή που δεν είχα συνηθίσει. Μου φαίνεται τεράστιο που ξαφνικά οι άνθρωποι από όλο τον πλανήτη που βλέπουν Eurovision με γνωρίζουν, μου στέλνουν μηνύματα, βλέπουν τα τραγούδια μου. Με φοβίζει και λίγο αυτό να σου πω την αλήθεια. Πριν από δύο – τρία χρόνια δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω. Το κομμάτι του άγχους τώρα ήταν κάποτε μεγάλο θέμα για εμένα. Ήμουν απίστευτα αγχώδης. Μια μέρα, το σταμάτησα από μόνη μου. Είπα φτάνει. Φαντάζεσαι τώρα να διάβαζα ό,τι έγραφαν για το τραγούδι μου, να έψαχνα τα στοιχήματα και όλα αυτά;»
