Με ευλάβεια και σεβασμό φοιτητές της ΠΑΣΠ ανοίγουν την αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου. Την κρατούν με δέος. Κουβαλά ιστορία 51 ενός ετών μιας γενιάς που κατάφερε να γκρεμίσει τη χούντα των συνταγματαρχών.
Η αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου που βρέθηκε κάτω από τις ερπύστριες του τανκ άνοιξε για άλλη μια φορά μπροστά από την πύλη του Πολυτεχνείου.
Η σημαία προπορεύεται και δείχνει τον δρόμο σε χιλιάδες κόσμου να κατευθυνθούν προς την αμερικανική πρεσβεία.
Μαθητές, φοιτητές αναμεσά τους κι εκείνοι που έζησαν την ιστορία ενώνουν τις φωνές τους, για να ακουστούν δυνατά τα συνθήματα της εξέγερσης κατά της Χούντας το Νοέμβριο του ’73.
Πενήντα ένα χρόνια από την εξέγερση. Οι μεγάλοι δεν ξεχνούν, οι μικρότεροι θέλουν να μάθουν την ιστορία.
«Να μην ξεχαστεί»
Το εμβληματικό μνημείο του Μετσόβιου Πολυτεχνείου γέμισε το πρωί λουλούδια και ζωγραφιές.
Υπό βροχή σήμερα 51η επέτειος του Πολυτεχνείου πλήθος κόσμου έρχεται εδώ στο μνημείο των ηρώων. Γονείς με παιδιά, παππούδες με εγγόνια αφήνουν ένα λουλούδι προκειμένου η ιστορία να μην ξεχαστεί.
Πέρασαν 51 χρόνια από εκείνη τη νύχτα που σημάδεψε τον αγώνα κατά της δικτατορίας. Γονείς και δάσκαλοι συνόδευσαν τα παιδιά και τους μίλησαν για όλα . Για το πάθος εκείνης της γενιάς, την τραγωδία τη στιγμή που το τανκ γκρέμισε την πύλη.
Νοέμβριος του ’73. Η φωνή για την ελευθέρια γίνεται κραυγή κι αντηχεί σε ολόκληρη τη χώρα. Η ελπίδα πως η Χούντα μπορεί να τελειώσει εκείνο το βράδυ φουντώνει με τη φωτιά της εξέγερσης μέσα στο Πολυτεχνείο.
Το τανκ εισβάλει στο προαύλιο, παρασύρει την πύλη και ανθρώπους.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα ανάμεσα σε εκείνους που έρχονται να τιμήσουν τους νεκρούς είναι κι εκείνοι που τους είδαν να πέφτουν δίπλα τους. Πενήντα ένα χρόνια μετά και οι μνήμες δεν έχουν σβήσει λεπτό από εκείνη τη νύχτα που ξημέρωσε η Δημοκρατία.
