Η έλλειψη σιδήρου και η αναιμία νωρίς στην εγκυμοσύνη ίσως αυξάνει τον κίνδυνο για αυτισμό, υπερκινητικότητα και άλλα προβλήματα στα μωρά, σύμφωνα με μία νέα, μεγάλη μελέτη.
Η σιδηροπενική αναιμία της μητέρας νωρίς στην εγκυμοσύνη μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο νευροαναπτυξιακών διαταραχών στο μωρό, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Η ανάλυση στοιχείων από περισσότερο από μισό εκατομμύριο μωρά που γεννήθηκαν στη Σουηδία, έδειξε πως η αναιμία πριν την 30η εβδομάδα της κυήσεως σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εκδηλώσεως:
- Διαταραχών του φάσματος του αυτισμού
- Διαταραχής ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)
- Νοητικών αναπηριών
Τα στοιχεία αυτά δεν σημαίνουν ότι η αναιμία είναι η αιτία αυτών των προβλημάτων, έσπευσαν να διευκρινίσουν οι ερευνητές. Υποδηλώνουν όμως μία συσχέτιση. Και δεδομένου ότι είναι εύκολο να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί η αναιμία, καλό είναι οι γυναίκες να ελέγχουν τον σίδηρο και τον αιματοκρίτη τους πριν μείνουν έγκυοι, λένε οι ερευνητές.
Η αναιμία της κυήσεως
Η σιδηροπενική αναιμία είναι συχνή στην εγκυμοσύνη. Ωστόσο σπανίως αναπτύσσεται πριν από την 30η εβδομάδα της κυήσεως, εξήγησε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr Renee Gardner, επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο Καρολίνσκα, στη Σουηδία.
Η αναιμία είναι πιο συχνή στα προχωρημένα στάδια της κυήσεως επειδή αυξάνουν οι ανάγκες του εμβρύου σε σίδηρο. Όταν όμως αναπτύσσεται μετά την 30η εβδομάδα, δεν φαίνεται να σχετίζεται με τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
Ο σίδηρος παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος. «Γνωρίζουμε ότι είναι απαραίτητος για τη δημιουργία νέων συνδέσεων (συνάψεων) μεταξύ των νευρικών κυττάρων», είπε η Dr Gardner. «Είναι επίσης απαραίτητος για την δημιουργία του προστατευτικού περιβλήματος γύρω από τα νευρικά κύτταρα, που βελτιώνει τη μετάδοση των μηνυμάτων μεταξύ τους».
Υπάρχουν και άλλοι πιθανοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να αυξάνεται ο κίνδυνος για νευροαναπτυξιακά προβλήματα, πρόσθεσε.
«Η μελέτη μας έδειξε πως τα μωρά γυναικών οι οποίες διαγνώσθηκαν νωρίς με αναιμία, συνήθως είχαν χαμηλότερο βάρος γέννησης. Είχαν επίσης αυξημένες πιθανότητες να γεννηθούν πρόωρα», είπε. «Οι μητέρες είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη. Επομένως η συσχέτιση που παρατηρήσαμε μπορεί να οφείλεται στο ότι το έμβρυο στερείται για περισσότερο καιρό ένα ζωτικής σημασίας ιχνοστοιχείο ή/και στο ότι είναι πιθανότερες ορισμένες επιπλοκές».
Τα νέα ευρήματα
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση JAMA Psychiatry. Όπως εξηγούν οι ερευνητές, εξέτασαν τα στοιχεία από το Stockholm Youth Cohort. Είναι ένα μητρώο ατόμων γεννημένων την περίοδο 1984-2011, που κατοικούσαν στην κομητεία της Στοκχόλμης κάποια στιγμή από το 2001 έως το 2011. Συνολικά στο μητρώο είναι εγγεγραμμένα 532.232 παιδιά που γεννήθηκαν από 299.768 μητέρες.
Στον συγκεκριμένο παιδικό πληθυσμό, διαταραχή του φάσματος του αυτισμού παρατηρήθηκε:
- Στο 4,9% των παιδιών που γεννήθηκαν από μητέρα με αναιμία νωρίς στην εγκυμοσύνη
- Στο 3,8% των παιδιών που γεννήθηκαν από μητέρα με αναιμία αργά στην εγκυμοσύνη
- Στο 3,5% των παιδιών που γεννήθηκαν από μητέρα χωρίς αναιμία.
Επιπλέον, το 9,3% των παιδιών της πρώτης ομάδας είχαν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας και το 3,1% είχαν νοητικά ελλείμματα. Στην δεύτερη ομάδα τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 7,2% και 1,1%. Και στην τρίτη ομάδα 7,1% και 1,3%.
Με άλλα λόγια, όταν η μητέρα είχε αναιμία νωρίς στην εγκυμοσύνη, το μωρό είχε 44% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσει αυτισμό, σε σύγκριση με τα παιδιά από μητέρα με αναιμία αργά στην εγκυμοσύνη. Το παιδί της πρώτης μητέρας είχε επίσης 37% περισσότερες πιθανότητες να πάσχουν από ΔΕΠΥ και υπερδιπλάσιες πιθανότητες νοητικών ελλειμμάτων.
Τα ευρήματα αυτά ενισχύουν την σύσταση των ειδικών να ελέγχουν οι έγκυοι τακτικά τον σίδηρό τους και να λαμβάνουν διατροφικά συμπληρώματα, όταν τα χρειάζονται, κατέληξε η Dr. Gardner.
