Οι δηλώσεις του Πάτρικ Φέμερλινγκ στο ΑΠΕ:
Πάτρικ έχεις φορέσει τη φανέλα, τόσο του Ολυμπιακού όσο και του Παναθηναϊκού. Ποιες είναι οι προβλέψεις σου για τους δύο ημιτελικούς, Φενερμπαχτσέ-Παναθηναϊκός και Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός, στο φάιναλ φορ της πατρίδας σου, Γερμανίας, στο Βερολίνο; «Πρώτα απ΄ όλα ο Παναθηναϊκός είναι μία διαφορετική ομάδα εν συγκρίσει με τα προηγούμενα χρόνια. Ξόδεψαν περισσότερα χρήματα, δημιούργησαν ένα σαφώς πιο αξιόμαχο σύνολο. Η Φενερμπαχτσέ πάλι… έπιασε εξαιρετική απόδοση στα πλέι οφ απέναντι στη Μονακό. Νομίζω πως ο πρώτος χρονικά ημιτελικός θα είναι “κλειστός”. Ίσως να έδινα ένα μικρό προβάδισμα στον Παναθηναϊκό κι αυτό το λέω… συναισθηματικά, αλλά και η Φενέρ έχει υψηλές πιθανότητες να προκριθεί στον τελικό.
Όσο για τον δεύτερο τελικό… μμμ θα είναι δύσκολο. Κι αυτό γιατί η Ρεάλ έχει παίξει πολλά τέτοια παιχνίδια, έχουν βρεθεί συχνά σε παρόμοιες καταστάσεις. Ξέρουν πως να νικήσουν. Ήταν η καλύτερη ομάδα, με τις περισσότερες νίκες στην κανονική περίοδο. Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε πολύ “σκληρός” στα πλέι οφ. Παρακολουθήσαμε μία συγκλονιστική σειρά απέναντι στην Μπαρτσελόνα… πραγματικά είναι δύσκολο να κάνω πρόβλεψη… δεν ξέρω πάνω σε ποια ομάδα να βάλω τα χρήματά μου… ».
Ως φίλαθλος, εσύ ο ίδιος, έχεις κάποια ομάδα από τις τέσσερις που υποστηρίζεις περισσότερο: «Αααα δεν έχω κάποια αγαπημένη ομάδα από τις τέσσερις, αλλά νομίζω πως ένας τελικός ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό θα ήταν κάτι… τρελό! Αναφέρομαι στους Έλληνες φιλάθλους των δύο ομάδων, την ατμόσφαιρα που θα δημιουργήσουν οι οπαδοί τους, οι οποίοι ταξίδεψαν στο Βερολίνο. Όμως, την ίδια ώρα… ο Σάρας είναι καλός μου φίλος. Του εύχομαι κάθε επιτυχία και αν καταφέρει ν’ αποκλείσει η Φενερμπαχτσέ τον Παναθηναϊκό θα είναι μία πανάξια προκριση. Οπότε… δεν ξέρω ποιον να επιλέξω… (χαμογελάει)».
-Αν προσπαθήσεις να φέρεις στο νου σου στιγμές από τα χρόνια που έζησες στην Αθήνα, αγωνιζόμενος σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, υπάρχουν κάποιες αναμνήσεις που σου έρχονται και θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας: «Έχω πολλές καλές αναμνήσεις από την Αθήνα. Γιατί έχοντας μεγαλώσει στη Γερμανία, αλλά μένοντας και στις ΗΠΑ και μετά να έρχομαι στην Ελλάδα… υπήρξε μεγάλη εμπειρία για εμένα. Οι Έλληνες είναι άνθρωποι με ζεστή καρδιά, πολύ φιλικοί άνθρωποι. Έκανα φίλους, απόλαυσα τα χρόνια στην Αθήνα. Στην αρχή έπρεπε, βέβαια να προσαρμοστώ γιατί… καταλαβαίνετε ήταν διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική νοοτροπία. Και όσον αφορά εντός των δύο ομάδων, είχαν εξαιρετικούς συμπαίκτες, αλλά και όλο το προσωπικό, οι φυσικοθεραπευτές και όλοι, με υποστήριζαν και με βοηθούσαν. Πέρασα τέσσερα υπέροχα χρόνια στην Αθήνα».
-Η εθνική Γερμανίας είναι η κάτοχος του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, στα παρκέ της Ασίας, αναδείχτηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία της Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο μπάσκετ. Και λίγους μήνες αργότερα, το φάιναλ φορ της Euroleague φιλοξενείται στο Βερολίνο. Πόσο πιστεύεις θα επηρεάσουν τους Γερμανούς φιλάθλους ως προς το ν’ αγκαλιάσουν περισσότερο το άθλημα; «Νομίζω πως η νεότερη γενιά, τα νέα παιδιά θέλουν να παίζουν μπάσκετ σήμερα στη Γερμανία. Πραγματικά, οι σύλλογοι έχουν πρόβλημα γιατί είναι τόσο μεγάλη η αύξηση του ενδιαφέροντος από τα νέα παιδιά για το μπάσκετ που δεν υπάρχουν αρκετά γήπεδα μπάσκετ στη χώρα για να χωρέσουν όλα. Δεν υπάρχουν, λοιπόν ακόμη αρκετά γήπεδα, αρκετοί προπονητές κι αυτοί είναι δύο σημαντικοί παράγοντες για ν’ αναπτυχθεί κάθε άθλημα. Φυσικά, πάντα πρέπεις να κάνεις περισσότερα. Πρέπει ν’ αξιοποιήσουμε αυτόν τον τίτλο. Είναι ένας τίτλος που ένας αθλητής κατακτά… το πολύ μία φορά στην καριέρα του. Έχουμε πολλά ακόμη να μάθουμε και να κάνουμε για να δώσουμε ώθηση στο μπάσκετ στη Γερμανία. Το ενδιαφέρον, πάντως σίγουρα μεγαλώνει και ο τίτλος της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι γερμανικοί σύλλογοι το βλέπουν αυτό στα εισιτήρια που πουλούν και έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Ίσως να πρέπει να αξιοποιήσουμε τους αδελφούς Βάγκνερ (Φραντς και Μόριτς) των Ορλάντο Μάτζικ, να βρίσκονται περισσότερο μπροστά στα φώτα της κάμερας… αν είναι στην πόλη και μ’ ακούν τους περιμένω! Ή τον Ντένις (σ.σ. Σρέντερ). Ίσως πρέπει να τους αξιοποιήσουμε περισσότερο για να προωθήσουν το μπάσκετ… και έτσι ίσως να ξεπεράσει το ποδόσφαιρο μία ημέρα (γελάει)».//ΓΡ
