Το ξέρω πως το ghosting είναι πιο διάσημο και ξεκάθαρα μεγαλύτερο #trend, αλλά η αλήθεια είναι πως κάποιοι άντρες δεν φτάνουμε καν ως εκεί. Έχουμε βιώσει ραντεβού με αρκετές ημίτρελες και έχουμε δει αρκετές ταινίες (σ.σ.: ναι, φταίει και κάπως το Hollywood) για να ξέρουμε πότε υπάρχει κίνδυνος και πότε να μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας. Έτσι είναι γιατί έτσι πάει.
Τα πρώτα ραντεβού δεν είναι απλά συναντήσεις. Είναι ανταλλαγές ιδεών και σκεπτικού. Προσπάθεια να ανακαλύψεις αν υπάρχει χημεία. Η λογική λέει πως μεσολαβούν άλλα τόσα να μοιραστούμε μαζί σας μέχρι να δούμε αν μπορούμε να συνυπάρξουμε σε έναν χώρο πριν συνυπάρξουμε στο κρεβάτι – αν και τις περισσότερες φορές συμβαίνει το αντίθετο. Αλλά ας μην μακρυλογούμε. Για να εξαφανιστεί ένας άντρας σαν τον Μπάτμαν από μία οροφή κτιρίου, έχει υπάρξει πρόβλημα. Ή στο πρώτο ραντεβού, ή και μετά από αυτό. Πολλές φορές δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι διθυραμβικό. Το πιάνεις στον αέρα. Ατάκες που φέρνουν άγχος, προβληματισμό και αυτή την μικρή φωνούλα στο κεφάλι που λέει «όπα, τώρα τι πιστεύει αυτή πως συμβαίνει;».
Τα φάουλ που μπορούν να κάνουν οι γυναίκες στα πρώτα ραντεβού δεν είναι δα και τόσα πολλά. Μπορεί να μιλούν ακατάπαυστα για τον πρώην τους αλλά και πάλι, πολλοί λίγοι άντρες θα δώσουν σημασία. Είναι άλλα πράγματα που κάνουν την ζημιά. Κάτι ατάκες του τύπου «θέλουμε να μείνουμε έτσι αγκαλιά για πάντα». «Θέλεις αύριο να περάσω από την δουλειά να σου φέρω φαγητό;». «Ποιος σου στέλνει συνέχεια στο κινητό;». Ατάκες που τις λέει κάποια η οποία έχει μοιραστεί ένα τρίμηνο μαζί σου και όχι ένα τρίωρο. Στο «εξαφανιζόλ» μετά το πρώτο ραντεβού -για να είμαστε τίμιοι και δίκαιοι- υπάρχει πάντα αυτό το 50-50. Το πρώτο 50% ανήκει στο παραπάνω παράδειγμα -ατάκες δηλαδή που πιέζουν την κατάσταση χωρίς λόγο και δείχνουν την άλλη να νιώθει παντρεμένη- και το άλλο 50% σε ύπαρξη τρίτου προσώπου. Μία κοπέλα που δεν έχουμε ξεφορτωθεί και είναι στην ίδια φάση με αυτή του ραντεβού. Η κοπέλα που ήδη έχουμε και δεν το είπαμε. Μία που εμφανίστηκε και τελικά την προτιμούμε για τον χ-ψ λόγο. Δεν έχει σημασία τι θέση έχει στη ζωή μας, αλλά σίγουρα πρόκειται για τρίτο πρόσωπο.
Στο δεύτερο παράδειγμα φταίμε ξεκάθαρα εμείς οπότε όσα «γαϊδούρια» και «γουρούνια» μας ρίξετε στο κεφάλι, θα έχετε απόλυτο δίκιο. Σκεφτείτε όμως και το άλλο 50%. Να είστε μια από εκείνες που πασχίζουν να δεσμευτούν και θέλουν τόσο πολύ να το σιγουρέψουν, που κάνουν τα πράγματα πιεστικά ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι οι ίδιες πιεστικές. Το αποτέλεσμα ωστόσο μένει. Παίζει να είσαι μία από εκείνες που θα συζητάμε αύριο με τους κολλητούς λέγοντας:
«Βγήκα με μία τρελή τις προάλλες που ήθελε να μου φέρει φαγητό στη δουλειά και να την έχω αγκαλιά για πάντα»
«Έφυγες τρέχοντας;»
«Άλλαξα κινητό, λογαριασμό στο Facebook, Insta και της είπα ότι φεύγω σε αποστολή στο Τζιπουτί».
Κάτι τέτοια συμβαίνουν και αναρωτιόμαστε τι έχει πάει λάθος. Ο κανόνας του 50-50 ωστόσο επιβεβαιώνει την μεγάλη αλήθεια για τους δύο τύπους των πρώτων ραντεβού που συναντάει κανείς στα πρώτα φύλα:
