Από την 9η επιλογή στα draft του “μαγικού κόσμου” και την μπαγκέτα του μαέστρου στην Σάρλοτ, στα max συμβόλαια των Σέλτικς και την τυφλή εμπιστοσύνη του Μπράντ Στίβενς, στο ναυάγιο της “φούσκας” το 2020.
Με αφορμή την τεράστια μεταγραφή της Μονακό με την απόκτηση του Κέμπα Γουόκερ, το ertsports.gr σκιαγραφεί το προφίλ του Αμερικανού αλλά και την πλούσια -γεμάτη σκαμπανεβάσματα- καριέρα του στο NBA.
Τα πρώτα βήματα
Ο Κέμπα γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη και πιο συγκεκριμένα στο Μπρόνξ. Από μικρή ηλικία έδειξε την ικανότητα του στο μπάσκετ και αμέσως απέδειξε την αξία του από τα εφηβικά του χρόνια στο Rice, ένα Ρωμαιοκαθολικό λύκειο με έδρα το Μανχάταν. Η επόμενη τριετία, για τον ίδιο θα κυλήσει στο UConn του Κονέκτικατ. Ο Γουόκερ από τις πρώτες του σεζόν στο κολλέγιο κερδίζει χρόνο συμμετοχής και αποδεικνύει πως μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας του κολλεγίου του. Στα τρία χρόνια του στο NCAA χαρακτηρίζεται σαν παίκτης με ταχύτητα και με άνεση στο σκοράρισμα. Σε 111 παιχνίδια σκοράρει μέσο όρο 16.1 πόντους και μαζεύει 4.4 ριμπάουντ, ενώ δημιουργεί και παιχνίδι για τους συμπαίκτες του μοιράζοντας 4.1 ασίστ ανά παιχνίδι.
Ο μαγικός αριθμός 9 και από τα ψηλά στα χαμηλά
Οι Σάρλοτ Μπόμπκατς (που ύστερα μετονομάστηκαν σε Χόρνετς), τον κάνουν δικό τους μέσω του draft στο νούμερο εννέα, βλέποντας έναν παίκτη με πολλές αρετές στο να πετυχαίνει πόντους, αν και η ομάδα δεν μπόρεσε να το πλαισιώσει με αστέρες για να διεκδικήσουν την είσοδο τους στα play-off. Το καλοκαίρι του 2019 υπογράφει συμβόλαιο τετραετίας με τους Σέλτικς ως επιλογή του Μπράντ Στίβενς, με τις απολαβές του να ξεπερνούν τα 141 εκατομμύρια δολάρια. Η έλευση των Μπράουν και Τέιτουμ βοήθησε τους “Κέλτες” να δημιουργήσουν ένα σύνολο ανταγωνιστικό και με αρκετές ελπίδες για να φτάσει στους τελικούς περιφέρειας. Τα στατιστικά του Γουόκερ όμως δεν πείθουν κανένα, με το συμβόλαιο του να είναι αρκετά βαρύ για την ομάδα της Βοστώνης και σε συνδυασμό με την έλευση των δυο νεαρών ελπιδοφόρων παικτών, ο Κέμπα έπρεπε να αποχωρήσει, με τους φίλους των Σέλτικς να τον φορτώνουν με τις αποτυχίες της “φούσκας” το 2020 αλλά και την αδυναμία του να φέρει στις μνήμες των φίλων της Μασαχουσέτης τον πλέι μέικερ που δοξάστηκε στην Σάρλοτ.
Η αναζήτηση της μπασκετικής Ιθάκης
Σε αυτό το σημείο ξεκινάει η πτώση του. Καμία ομάδα δεν θέλει να δεσμεύσει χώρο στο salary cap της, για έναν παίκτη που δύσκολα μπορεί να ξεπεράσει τους 20 πόντους και ακόμα περισσότερο αν δεν μπορεί να μαρκάρει και γίνεται στόχος στην άμυνα λόγω του ύψους του (1.83). Η Οκλαχόμα, το Ντιτρόιτ αλλά και η Νέα Υόρκη δεν πείστηκαν από την απόδοση του διεθνή Αμερικανού, καταλήγοντας στο Τέξας για λογαριασμό των Μάβερικς. Εκεί υπογράφει το πιο μικρό του συμβόλαιο με το Ντάλας και η ελπίδα για μια νέα αρχή, να εμφανίζεται στον ορίζοντα. Δίπλα στον Λούκα Ντόντσιτς ο “Νεουορκέζος” μπορεί να βρεί χρόνο διότι η θέση του άσσου είναι κενή. Πάλι όμως τα στατιστικά του είναι απογοητευτικά. Σε 16 αγώνες σκοράρει μονοψήφιους πόντους και δεν έχει κάποιο τρόπο να κρατηθεί από το συμβόλαιο του και μένει ελεύθερος. Στην αρχή του έτους, οι φήμες τον έντυσαν με τα ερυθρόλευκα της Αρμάνι Μιλάνου αλλά ποτέ δεν επισημοποιήθηκε η συμφωνία.
Η περίπτωση της Μονακό μπορεί να του δώσει πολλά πράγματα από αυτά που έχασε τα προηγούμενα στο NBA, σε μία ομάδα που παίζει ελεύθερα και έχει σαν στυλ παιχνιδιού αρκετά στοιχεία isolation και αθλητικότητας. Μένει να φανεί στο γήπεδο και να αποδείξει τις ικανότητες του, για τις οποίες έγινε γνωστός στις ΗΠΑ.//ΓΓ.
