Από το κόντρα ξύρισμα, τα κουστούμια και τις γραβάτες έφτασε να αφήσει μεγάλη γενειάδα, να φορά φούτερ και φυσικά τζόκεϊ καπελάκι, το οποίο δεν αποχωρίζεται ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως ο Κώστας Πολυχρονόπουλος προσπαθούσε με κάθε τρόπο να διαγράψει την παλιά του μορφή. Πλάσαρε τον εαυτό του ως έναν αντισυμβατικό επαναστάτη, που ασκούσε κριτική στους πολιτικούς, την εκκλησία και τα μίντια.
Ήταν η εποχή των μνημονίων. Σε μια Ελλάδα όπου η ανεργία είχε εκτοξευθεί στα ύψη, δράσεις όπως η κοινωνική κουζίνα ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένες.
Οι πρώτες συνεντεύξεις
Από τον πρώτο κιόλας χρόνο που δημιουργήθηκε ο «Άλλος Άνθρωπος» το 2011, η παρουσία του Πολυχρονόπουλου στα κανάλια ήταν συνεχής.
Χωρίς καπέλο τότε με τη γλώσσα του σώματος να μαρτυρά συστολή και αμηχανία, ο Πολυχρονόπουλος καθόταν στα τηλεοπτικά πλατό για να μιλήσει για το νέο εγχείρημα που δειλά – δειλά ξεκινούσε.
Δύο χρόνια μετά, πιο σίγουρος και εξοικειωμένος με τον φακό θα κάνει οδοιπορικό στις γειτονιές της Αθήνας. Θα περπατήσει στις λαϊκές, θα ψωνίσει στο σούπερ μάρκετ και στη συνέχεια θα κόψει λαχανικά και θα μαγειρέψει. Όλα μπροστά στην κάμερα που τον ακολουθούσε παντού, μέχρι και στη διαδρομή με το αυτοκίνητο.
Η πρώτη βράβευση
Το καλοκαίρι του 2013 ήρθε η ώρα για την πρώτη του βράβευση, θα παραλάβει το βραβείο του με συγκίνηση και θα εκφωνήσει και λόγο.
Τα χρόνια πέρασαν και η εξοικείωση με την έκθεση στο γυαλί συνεχίστηκε, με τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο να συμμετέχει σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 1 ώρας, που τον έδειχνε από το να πηγαίνει στο ΑΤΜ, να περπατά χέρι – χέρι με την σύντροφο του, αλλά και να εμφανίζεται σχεδόν γυμνός, όπως ακριβώς σηκώνεται από το κρεβάτι του κάθε πρωί.
Δεν θα έχει ενστάσεις να προβληθεί στο ντοκιμαντέρ ούτε και το ηχητικό, στο οποίο ακούγεται να έχει έναν έντονο καβγά με την σύντροφο του.
-Σύντροφος: Απάντησε μου και πες μου την αλήθεια, για άλλη μία φορά θα σε συγχωρέσω ξανά.
-Πολυχρονόπουλος: Ρε είσαι καλά;
-Σύντροφος: Μην φωνάζεις σου λέω. Δεν μου απαντάς όμως.
-Πολυχρονόπουλος: Με κοροϊδεύεις; Έχω δουλειά. Έχω δουλειά, άσε με να τελειώσω. Φύγε, φύγε! Εξαφανίσου!
«Το 2009 πέθανα και το 2011 αναγεννήθηκα», θα πει για την μεταμόρφωσή του. Με τα χρόνια θα αλλάξει και ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούσε στις βραβεύσεις του. Στην αρχή θα παραλαμβάνει τα βραβεία φανερά συγκινημένος και λίγα χρόνια μετά είτε δεν θα τα παραλαμβάνει καθόλου ως ένδειξη διαμαρτυρίας, είτε θα τα παραλαμβάνει αλλά θα τα απαξιώνει.
Από την ημέρα που έσκασε η είδηση ότι ελέγχεται για το αν τζόγαρε τα χρήματα της κοινωνικής κουζίνας σε φρουτάκια, ο μέχρι τότε λαλίστατος και επικοινωνιακός Πολυχρονόπουλος, σταμάτησε τις εμφανίσεις αποφεύγοντας την υπερέκθεση του στα μίντια.
«Έχει ενδιαφέρον η προσαρμοστικότητά του»
Ο Μάριος Βογιατζής, ιδρυτής του Ινστιτούτου Γλώσσας Σώματος και Ανίχνευσης Ψεύδους, μιλώντας στο LIVE NEWS και προσπαθώντας να εξηγήσει τη συμπεριφορά του ιδρυτή της κοινωνικής κουζίνας, τονίζει ότι «οι άνθρωποι, που κάνουν κοινωνικό έργο, ξεκινούν με μια διάθεση προσφοράς και μια ηθική υποχρέωση που νιώθουν. Εγώ βλέπω ότι ο κ. Πολυχρονόπουλος δεν κρύβεται. Ωστόσο, δεν είναι και συνεργάσιμος».
Όπως επισημαίνει ο κ. Βογιατζής, πολύς κόσμος περιμένει τις εξηγήσεις του Κωνσταντίνου Πολυχρονόπουλου αλλά αυτό δεν συμβαίνει. «Λέει λοιπόν, ότι δεν έχει λεφτά και ότι δεν είναι πλούσιος. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο. Όλες αυτές οι αμφιβολίες μπορούν να ξεπεραστούν αν πει την αλήθεια», υπογραμμίζει και αναφέρει ότι έχει ενδιαφέρον η προσαρμοστικότητά του.
«Οι άνθρωποι που κάνουν μία δραστηριότητα, όπως ο κ. Πολυχρονόπουλος, πρέπει να παρουσιάζονται κάπως διαφορετικά. Αυτό έχει συμβεί στη διάρκεια του χρόνου. Δεν είναι απαραίτητα κακό και ίσως να είναι αναμενόμενο», καταλήγει.
