Η κινητικότητα που υπάρχει τελευταία στο Κυπριακό δημιουργεί την αίσθηση ότι μέχρι τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο, όπου θα συναντηθούν Μητσοτάκης και Ερντογάν, θα σημειωθούν εξελίξεις.
«Υπάρχει ένας δρόμος»
«Στα ελληνοτουρκικά υπάρχει ένας δρόμος τον οποίο ακολουθούμε από την στιγμή των σεισμών στην Τουρκία», λέει, μιλώντας στο MEGA ο καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κώστας Υφαντής.
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Τούρκος πρόεδρος συναντιόνται πάρα πολύ συχνά, το οποίο είναι πρωτοφανές. Τουλάχιστον στα ελληνοτουρκικά, στα αμιγώς διμερή θέματα, υπάρχει ένας πολιτικός έλεγχος. Το Κυπριακό είναι μια άλλη υπόθεση. Η Αθήνα θέλει να υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία στην Άγκυρα ότι έχει παραβιάσει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, ότι έχει εισβάλει παράνομα σε μια ανεξάρτητη, κυρίαρχη χώρα. Είναι κάτι που ενοχλεί πάρα πολύ την Τουρκία. Η Τουρκία έχει βγάλει από το λεξιλόγιό της τον όρο εισβολή ήδη από το 1974. Είναι αυτός ο γελοίος όρος περί ειρηνευτικής επιχείρησης και σε αυτό επιμένει, με έναν τρόπο πολύ βίαιο. Δεν ανέχεται τον όρο εισβολή και καλά κάνουμε εμείς και της τον θυμίζουμε με κάθε ευκαιρία».
Όπως λέει ο ίδιος:
«Το ζήτημα είναι ότι το Κυπριακό δεν πρέπει να υποβιβαστεί σε μια διμερή διαφορά. Δεν μπορεί να συζητήσει η Αθήνα με την Άγκυρα το Κυπριακό εν τη απουσία της Λευκωσίας. (…) Δεν είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να πάμε πουθενά. Αν η Τουρκία εξακολουθεί να θέτει ως προαπαιτούμενο για την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση την κυριαρχική, όχι την πολιτική ισότητα γιατί πολιτική ισότητα υπάρχει, αλλά κυριαρχική ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει γιατί τότε είναι νομιμοποίηση των τετελεσμένων, της εισβολής, της κατοχής. Αν η Τουρκία επιμένει σε αυτό και δεν είναι απλώς μια μαξιμαλιστική, διαπραγματευτική θέση από την οποία στην πορεία θα συμβιβαστεί, δεν βλέπω πώς μπορεί να ξεκινήσει… Αν η Τουρκία σκεφτόταν διαφορετικά, το Κυπριακό θα είχε λυθεί πολύ νωρίτερα».
Σύμφωνα με τον κ. Υφαντή, υπάρχουν δύο σχολές σκέψης για το Κυπριακό, το ζήτημα ωστόσο είναι «ότι απουσία οποιασδήποτε επαφής και διαδικασίας, η Τουρκία δεν μπορεί να πιεστεί. Δυστυχώς το καθεστώς στην Άγκυρα δεν πιέζεται. Είναι διατεθειμένη να υποστεί το όποιο κόστος και να διατηρήσει την κατάσταση στην Κύπρο».
«Όπως είναι σήμερα τα πράγματα στην Ευρώπη, δεν υπάρχουν εκείνα τα συμφέροντα, ιδιαίτερα στις μεγάλες πρωτεύουσες, που θα πιέσουν την Τουρκία και θα συγκρουστούν μαζί της. Πρέπει να το ξέρουμε αυτό. Είτε συζητάμε ελπίζοντας ότι στην πορεία θα φτάσουμε σε έναν συμβιβασμό ο οποίος θα είναι αποδεκτός από εμάς ή παραμένουμε στην παγωμένη σύγκρουση όπως αυτή υπάρχει σήμερα, πάντοτε με τον κίνδυνο η Τουρκία να κάνει μικρά βήματα και να διευρύνει τα τετελεσμένα. Δεν είναι εύκολο», συμπληρώνει.
Για τις ΗΠΑ
Ο καθηγητής αναφέρθηκε και στις εξελίξεις στις ΗΠΑ.
«Φαίνεται ότι θα κλειδώσει η υποψηφιότητα Χάρις, οι περισσότεροι σημαντικοί παράγοντες του Δημοκρατικού κόμματος έχουν στοιχηθεί πίσω της. Αλλάζουν τα πράγματα, ο Τραμπ παραμένει φαβορί, θα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα αλλά πια οι Δημοκρατικοί δεν έχουν τη μοναδική επιλογή της διαχείρισης μιας ήττας. Η ήττα Μπάιντεν είχε εμπεδωθεί στο μυαλό όλων των Δημοκρατικών ήταν δεδομένο».
Όσο για πιθανή εκλογή Τραμπ και τι αυτή θα σημαίνει για την Ελλάδα;
«Δεν περιμένω ότι θα αλλάξουν πολλά. (…) Αν ο Τραμπ θα συνεχίσει την πολιτική Μπάιντεν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, τότε αποδεικνύεται ορθή η απόφαση της Αθήνας αλλά και της Λευκωσίας να στηρίξει το Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου. Να βρίσκονται δηλαδή στον ίδιο άξονα οι δύο πλευρές».
