Για τις υποκλοπές
«Οφείλουμε να πούμε το αυτονόητο, ότι προφανώς και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι σεβαστές αλλά προφανώς και αυτές οι αποφάσεις άπτονται της κρίσης του καθενός, ειδικά όταν αφορούν πάρα πολύ κρίσιμα και ευαίσθητα ζητήματα που συνδέονται με την ποιότητα των θεσμών και της Δημοκρατίας στη χώρα μας και ειδικά όταν δυστυχώς βρίσκονται εντός ενός κύκλου αντιφάσεων και συμπτώσεων».
«Είναι μεγάλη σύμπτωση όταν από τους παρακολουθούμενους από την ΕΥΠ, ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό αυτών, ταυτόχρονα, εντελώς συμπτωματικά κατά την χθεσινή ανακοίνωση, παρακολουθούνταν και από το Predator, δηλαδή από ιδιώτες. Αυτό είναι μια τεράστια σύμπτωση που για μένα έπρεπε η ελληνική Δικαιοσύνη να απαντήσει», συμπληρώνει.
Όπως λέει ο ίδιος:
«Ένα δεύτερο ζήτημα που εγείρει αντιφάσεις είναι το εξής: θα θυμάστε ότι στο debate που προηγήθηκε των περασμένων εθνικών εκλογών, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε συγγνώμη από τον κ. Ανδρουλάκη και είπε ότι αν γνώριζε ότι επρόκειτο να παρακολουθηθεί, θα απέτρεπε το ενδεχόμενο αυτό. Και εγώ ρωτάω: δεν είναι αντίφαση όταν η ελληνική Δικαιοσύνη προσδιορίζει ότι νόμιμα παρακολουθούνταν, ο πρωθυπουργός θα απέτρεπε αυτήν τη νόμιμη παρακολούθηση; Ένας από τους δύο δεν θα έκανε σωστά τη δουλειά του».
«Τρίτο και πιο σημαντικό, απεφάνθη η Δικαιοσύνη ότι νόμιμα παρακολουθούνταν όχι μόνο ο Νίκος Ανδρουλάκης, το μισό υπουργικό συμβούλιο, η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και πάρα πολλοί άλλοι. Εδώ υπάρχει επίσης μια πολύ απλή ερώτηση: αυτό το μισό υπουργικό συμβούλιο που εξακολουθεί να είναι σήμερα το μισό υπουργικό συμβούλιο, παρακολουθούνταν νόμιμα γιατί συνέτρεχαν λόγοι εθνικής ασφάλειας. Πρέπει να απαντήσει κάποιος, και μάλλον μετά τα χθεσινά η ελληνική Δικαιοσύνη, οι μισοί υπουργοί της κυβέρνησης είναι επικίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια της χώρας; Πρέπει κάποιος να απαντήσει στον κόσμο», τονίζει, επισημαίνοντας:
«Όταν υπάρχει απόφαση του ΣτΕ η οποία προτρέπει την ΕΥΠ να ενημερώσει τον Νίκο Ανδρουλάκη για τους λόγους της παρακολούθησής του, πώς είναι δυνατόν ακόμα και μέχρι σήμερα η ΕΥΠ να σιωπά και να μην προβαίνει στην απαιτούμενη θεσμική ενημέρωση; Αυτά είναι συμπτώσεις, αντιφάσεις και, για μένα, προβληματικά στοιχεία που δείχνουν ότι έχουμε πάρα πολύ ακόμα μεγάλη δουλειά να κάνουμε για την ποιότητα της Δημοκρατίας, την ανεξαρτησία των θεσμών, την ανεξαρτησία και την αυτοτέλεια των εξουσιών της χώρας και φυσικά για την ποιότητα απονομής της Δικαιοσύνης».
Για το ΠΑΣΟΚ
Αναφερόμενος στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και τις διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, σημειώνει:
«Υπάρχουν δύο κενά σήμερα, για μένα, στο πολιτικό σύστημα. Το ένα είναι ένα κενό που αφορά το ποιος ασκεί μια γόνιμη, χρήσιμη αξιωματική αντιπολίτευση ελέγχοντας και οριοθετώντας την κυβερνητική πολιτική, το οποίο εκτιμώ ότι δε συντελείται επαρκώς στο υφιστάμενο πολιτικό μας σύστημα. Το δεύτερο κενό είναι ποιος παρουσιάζει απέναντι στον ελληνικό λαό μια σοβαρή, εναλλακτική αντιπρόταση διακυβέρνησης με άλλο πρόσημο και άλλες προτεραιότητες».
Ο κ. Χριστοδουλάκης υπογραμμίζει πως:
«Έχουμε εσωκομματική διαδικασία τον Οκτώβριο. Το πρώτο το οποίο πρέπει να κάνουμε όλοι μας είναι να καλέσουμε τον κόσμο να συμμετάσχει. Εκεί έξω, υπάρχει ένας κόσμος ο οποίος έχει αγωνίες και προβλήματα. (…) Αυτά τα θέματα είναι θέματα στα οποία πρέπει να απαντήσουμε στην ελληνική κοινωνία, όχι με το βλέμμα στραμμένο μέσα αλλά με το βλέμμα στραμμένο έξω. Ο κόσμος έχει ανάγκη μια εναλλακτική αντιπρόταση διακυβέρνησης, βασική προϋπόθεση της οποίας είναι ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ και μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
«Δεν αντιλαμβάνομαι την εσωτερική διαδικασία με όρους στρατοπέδων. Την αντιλαμβάνομαι με όρους με τους οποίους ο καθένας προσθετικά προσπαθεί να είναι χρήσιμος διατυπώνοντας δημόσια και καθαρά την άποψή του για το πώς θεωρεί ότι ο χώρος μπορεί να προχωρήσει καλύτερα. Εγώ επέλεξα να τοποθετηθώ δημόσια, θεωρώντας ότι σε κρίσιμα σταυροδρόμια είναι γόνιμο ο καθένας να λέει δημόσια την άποψή του και όχι να την υπονοεί», συμπληρώνει.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ λέει:
«Αυτήν την στιγμή το κόμμα και η παράταξη χρειάζεται τρία κεντρικά σημεία στα οποία οφείλουμε όλοι μας να σταθούμε και να δώσουμε μάχη. Το πρώτο είναι το πολιτικό πρόταγμα. Όλοι οι υποψήφιοι οφείλουν να παρουσιάσουν τη δική τους πολιτική προτεραιότητα και θέση. (…) Δεν μπορούμε να είμαστε με όλους, πρέπει να επιλέξουμε τομές, ρίξεις, συγκρούσεις προς όφελός των δικών μας κοινωνικών προτεραιοτήτων. Το δεύτερο, πέραν του πολιτικού πλαισίου, είναι ο πολιτικός φορέας που θα εκπροσωπήσει το πολιτικό πλαίσιο αυτό. Θέλουμε ένα κόμμα ανοιχτό, συλλογικό, δημοκρατικό που θα εμπνέει τους ανθρώπους του να εμπλακούν ενεργά και στη συζήτηση την πολιτική και στη συνδιαμόρφωση και τελικά στην εξωστρέφεια που είναι το μείζον και ίσως να χάσαμε σε έναν βαθμό το τελευταίο χρονικό διάστημα.
»Το τρίτο, είναι το πρόσωπο που θα ικανοποιήσει τις δύο προηγούμενες προϋποθέσεις. Το πρόσωπο αυτό για μένα πρέπει να εμπνέει την αυτοπεποίθηση της νίκης στον κόσμο της δημοκρατικής παράταξης, ότι μπορούμε να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς σήμερα, όχι σε 20 χρόνια. Το δεύτερο είναι η αναγκαία διεισδυτικότητα σε κοινωνικά ακροατήρια εκτός των σημερινών στενών κομματικών τειχών».
«Είμαι αισιόδοξος ότι όλα τελικά θα πάνε καλά», τόνισε κλείνοντας τη συνέντευξή του.
