Η έννοια και η αξία της υπομονής είναι άγνωστη σχεδόν σε όλα τα μικρά παιδιά. Ένα νήπιο όταν θέλει κάτι, το θέλει τώρα και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί θα πρέπει να περιμένει μέχρι να ικανοποιηθεί η επιθυμία του. Επίσης, τα νήπια δεν αντιλαμβάνονται ακόμα την έννοια του χρόνου, οπότε φράσεις όπως “περίμενε 5 λεπτά” δεν σημαίνουν τίποτα για εκείνα, ούτε τα βοηθούν να συμπεριφερθούν με την ανάλογη υπομονή.
Επειδή όμως το να κάνουμε υπομονή, είναι πολλές φορές μια αναγκαιότητα, πρέπει από μικρή ηλικία να προσπαθήσετε να διδάξετε στο παιδί σας να μάθει να περιμένει. Ας δούμε μερικούς έξυπνους τρόπους:
– Μην τρέχετε να ικανοποιήσετε αμέσως κάθε επιθυμία του, αλλά συνειδητά καθυστερήστε λίγα δευτερόλεπτα. Εννοείται, πως αυτό δεν ισχύει σε περίπτωση που το παιδί πεινάει ή θέλει να πάει τουαλέτα.
-Να χρησιμοποιείτε συχνά στις δραστηριότητες σας τη λέξη “περίμενε”, για παράδειγμα “περίμενε να κλειδώσω το σπίτι και μετά θα φύγουμε” ή “περίμενε να πλύνω τα χεριά μου και μετά θα παίξω μαζί σου”.
-Εξηγήστε του ότι υπάρχουν περιστάσεις, όπου θα πρέπει να περιμένει υπομονετικά τη σειρά του, για παράδειγμα όταν πάτε στο γιατρό ή στο ταμείο του super market ή ακόμα και στην παιδική χαρά, όπου δεν θα πρέπει να σπρώχνεται με τα αλλά παιδάκια για να ανέβει στη τσουλήθρα ή για να κάνει κούνια.
-Απασχολήστε το. Αν πρόκειται να πάτε κάπου, όπου γνωρίζετε ότι θα χρειαστεί να περιμένετε μην έχετε την απαίτηση το παιδί σας να μην γκρινιάξει. Ακόμα και οι ενήλικες δυσανασχετούν με την μεγάλη αναμονή. Προειδοποιήστε το από πριν ότι θα πρέπει να περιμένετε και φροντίστε να έχετε μαζί σας κάτι, για παράδειγμα βιβλίο ή παιχνίδι, ώστε να απασχοληθεί μέχρι να έρθει η σειρά σας.
– Βοηθήστε το να αντιληφθεί, όσο γίνεται, την έννοια του χρόνου. Αντί να του πείτε “περίμενε 10 λεπτά”, πείτε του “περίμενε μέχρι να κάνω αυτό, αυτό και αυτό” ή όταν ταξιδεύετε, αντί να του πείτε “θα φτάσουμε σε μία ώρα”, πείτε του ότι “πρώτα θα περάσουμε τα τούνελ, τις γέφυρες και τα διόδια και τότε θα φτάσουμε”.
-Να το επιβραβεύετε κάθε φορά που ήταν υπομονετικό λέγοντας “ευχαριστώ, που περίμενες”.
-Να γίνετε εσείς πρότυπο υπομονής. Μην εκνευρίζεστε κάθε φορά που θα πρέπει να περιμένετε για παράδειγμα σε μια ουρά ή μέσα στο αυτοκίνητο όταν έχει κίνηση, γιατί το παιδί θα σας μιμηθεί. Αντίθετα, αν εσείς φέρεστε με υπομονή, τότε θα μάθει να φέρεται και εκείνο.
Πηγή: mother.gr
