Στο πλαίσιο των ποιμαντικών του επισκέψεων στη μαρτυρική επαρχία των Καλαβρύτων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία, την Κυριακή 28 Ιουλίου, στην Ενορία του Αγίου Δημητρίου στο ορεινό χωριό Λευκάσιο.
Μετά τη Θεία Λειτουργία, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την ιδιαίτερη χαρά του προς τον Εφημέριο της Ενορίας, π. Δημήτριο Σταθακόπουλο, και τους πιστούς που κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό για να μετάσχουν στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, εκφράζοντας έμπρακτα την ευλάβεια και τη θερμή πίστη τους στον Χριστό.
Σχολιάζοντας ο Ποιμενάρχη την ευαγγελική περικοπή της ίασης του δαιμονιζομένου στους Γεργεσηνούς, ανέφερε ότι εκείνο το σημείο που μας προκαλεί έκπληξη δεν είναι τόσο η θεραπεία του δαιμονισμένου, όσο η συμπεριφορά των συμπολιτών του απέναντι στον Ιησού Χριστό.
«Θα περίμενε κανείς να Τον πλησιάσουν γεμάτοι ευγνωμοσύνη, να Τον ευχαριστήσουν, να Τον κρατήσουν κοντά τους, να Του φέρουν και τους άλλους αρρώστους τους, να αποθέσουν ενώπιόν Του τους πόνους και τις αμαρτίες τους, να ανοίξουν με ειλικρίνεια την καρδιά τους και να νοιώσουν την παρουσία Του ανάμεσά τους, ως ευλογία, ως πρόσκληση για να ακολουθήσουν και εκείνοι τον δρόμο της σωτηρίας. Αντίθετα δεν κάνουν τίποτα απ’ όλα αυτά. Πράττουν μάλιστα το χειρότερο. Ζητούν να απομακρυνθεί ο Ιησούς Χριστός από κοντά τους, να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται και να απομακρυνθεί και από τα σύνορα της χώρας τους.
Γιατί άραγε αυτή η κακία εκ μέρους των Γαδαρηνών; Ίσως γιατί βλέπουν τον Ιησού ως εμπόδιο στα αμαρτωλά συμφέροντά τους, που αποβλέπουν στο παράνομο κέρδος, δηλαδή στην εκμετάλλευση του άλλου με αθέμιτα μέσα.
Δεν ήταν άξιοι να επωφεληθούν από την παρουσία του Ιησού Χριστού και έτσι Του ζητούν να φύγει.
Μήπως η ίδια ιστορία συμβαίνει και στη δική μας ζωή;
Ο Ιησούς Χριστός ζητά από εμάς αγάπη, τιμιότητα, ειλικρίνεια, ταπείνωση, υπομονή, ηρεμία, γαλήνη, κάθε αρετή, θυσία και προσφορά βοηθείας προς όσους μας έχουν ανάγκη.
Οι σημερινοί άνθρωποι του δήθεν προοδευτικού (μάλλον σκοταδιστικού) ευρωπαϊκού πολιτισμού ολίγον διαφέρουν από τους Γαδαρηνούς, που έδιωξαν τον Ιησού Χριστό, γιατί κυριευμένοι από το πάθος του υλικού κέρδους, της ατομοκρατίας και της αθεΐας, δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι πέρα και πάνω από τον άρχοντα του σκότους του αιώνος τούτου υπάρχει και προβάλλει το αιώνιο κέρδος της ψυχής, η εν Χριστώ αιώνιος σωτηρία μας. Μένουν αγνώμονες και δείχνουν αχαριστία προς τον Θεό, προβάλλοντας ένα μοντέλο ζωής πλήρους αθεΐας και αυτονόμησης του ανθρώπου από τον Θεό, έναν τρόπο ζωής και συμπεριφοράς ατομοκεντρικό και χρησιμοθηρικό, χωρίς όρια και ηθικούς φραγμούς, χωρίς αξίες, χωρίς κανόνες και αρχές, χωρίς σεβασμό, χωρίς άρωμα ζωής, χωρίς ομορφιά, όπου όλα θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους και της επικράτησης του ισχυροτέρου.
Παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη μπολιάστηκε από τις φιλοσοφικές και ηθικές αξίες των Ελλήνων φιλοσόφων, εντούτοις από τον Διαφωτισμό και μετά, στην προσπάθεια να αντισταθμισθούν οι ακραίες και σκοταδιστικές απόψεις της περιόδου του Μεσαίωνα, ακολούθησε την οδό της άκρατης λογικής κριτικής και της αμφισβήτησης των παραδοσιακών ηθικών αξιών, ακόμα και του ίδιου του Θεού, τον οποίο τα σύγχρονα κοσμικά συστήματα εξοστρακίζουν και περιθωριοποιούν από τη ζωή του ανθρώπου, με αποτέλεσμα τη διατάραξη των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, την έξαρση της παραβατικότητας και τη θεώρηση του ανηθίκου ως ηθικού, χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική, χωρίς μέλλον, χωρίς νοηματοδότηση ζωής.
Τούτο το είδαμε τις μέρες αυτές στις εκδηλώσεις κατά την έναρξη των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, τη λεγομένη «πόλη του φωτός», με τη χυδαία και καταδικαστέα από κάθε άποψη αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου κατά κακέκτυπη μίμηση του αντίστοιχου έργου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Με την αναπαράσταση αυτή προκαλείται το αίσθημα όλων των χριστιανών, πολεμείται και χλευάζεται η πίστη μας και καταβαραθρώνονται τα ιδεώδη του ευγενούς ολυμπισμού, που είναι ο απόλυτος σεβασμός των ιδεωδών της πίστεως κάθε λαού, η ενότητα και η αδελφοσύνη μεταξύ των ανθρώπων».
Ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος, υπογράμμισε: «Αν και ζούμε μέσα σ’ αυτή τη λαίλαπα της απιστίας και της απομακρύνσεώς μας από τον Θεό, Εκείνος παραμένει κοντά μας και μας παρακινεί συνέχεια να οδηγούμε τον εαυτό μας στη σωτηρία που μας προσφέρει, προσπαθώντας στη ζωή μας να ζήσουμε σύμφωνα με τις θείες Του εντολές. Αυτή τη σταθερότητα της πίστεώς μας τη χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο σήμερα για να εξέλθουμε νικητές από τον πόλεμο του κοσμικού συστήματος, έχοντας στραμμένο το είναι μας προς την ελπίδα και την όντως ζωή, που είναι ο Χριστός».
Για άρθρα που αναδημοσιεύονται και αναγράφεται η πηγή τους δεν φέρουμε καμμία ευθύνη, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
