Υλικά (για 6 μερίδες)
1/2 κιλό ώριμα βερίκοκα, κατά προτίμηση Διαμαντοπούλου, καλά πλυμένα, χωρίς κουκούτσια
300 γρ. γιαούρτι αγελάδος, στραγγιστό
300 ml κρέμα γάλακτος
150 – 200 γρ. ζάχαρη άχνη (ανάλογα με το πόσο γλυκά είναι τα φρούτα)
10 γρ. φύλλα ζελατίνης
Διαδικασία
Σε ένα μικρό μπολ μουλιάζουμε τις ζελατίνες σε κρύο νερό για περίπου 10 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν.
Χτυπάμε στον πολυκόφτη τα βερίκοκα μαζί με τα 150 γρ. άχνη για περίπου 3 – 4 λεπτά, μέχρι να πολτοποιηθούν. Δοκιμάζουμε και, αν το μείγμα είναι ξινό, προσθέτουμε την υπόλοιπη άχνη και χτυπάμε λίγο ακόμη.
Σε ένα μπρίκι ή ένα κατσαρολάκι βάζουμε 1/2 φλιτζ. τσαγιού πολτό βερίκοκου και τον ζεσταίνουμε για 1 – 2 λεπτά σε μέτρια φωτιά.
Στύβουμε τις ζελατίνες με τα χέρια μας, τις βάζουμε στον ζεστό πολτό, ανακατεύουμε να διαλυθούν και αποσύρουμε από τη φωτιά. Αδειάζουμε το μείγμα στον υπόλοιπο πολτό βερίκοκου, προσθέτουμε το γιαούρτι και ανακατεύουμε.
Παράλληλα, χτυπάμε στο μίξερ με το σύρμα την κρέμα γάλακτος για περίπου 5 λεπτά, μέχρι να σφίξει και να αποκτήσει την πυκνότητα γιαουρτιού.
Αδειάζουμε στο μείγμα με τον πολτό βερίκοκου και το γιαούρτι και ανακατεύουμε με κυκλικές κινήσεις, απαλά, μέχρι να ενσωματωθεί.
Μοιράζουμε τη μους σε ατομικά μπολ ή σε χαμηλά ποτήρια και αφήνουμε στο ψυγείο για περίπου 3 ώρες, μέχρι να σφίξει και να κρυώσει.
Ποιες ποικιλίες βερίκοκου βρίσκουμε στην αγορά;
Τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου κάνουν την εμφάνισή τους τα Αρόρα και Τίρυνθας. Από τα μέσα Ιουνίου και μετά φτάνουν στην αγορά τα περίφημα Μπεμπέκου και Διαμαντοπούλου. Τα πρώτα έχουν μεγάλους σφαιρικούς καρπούς, σάρκα σφιχτή και χρώμα αχνό πορτοκαλί. Εχουν ωραίο άρωμα και είναι μετρίως γλυκά.
Τα Διαμαντοπούλου είναι μικρά (σχεδόν μισά από τα Μπεμπέκου) και κάπως πλακουτσωτά κι έχουν χρώμα πορτοκαλί με ρόδινες ανταύγειες, σάρκα μαλακιά, ζουμερή και άρωμα μεθυστικό. Μαζί με αυτές τις δύο ποικιλίες βρίσκουμε αρκετές διασταυρώσεις και υβρίδια, κάποια γευστικά, όπως τα αμερικανικά Χάρκοτ που μοιάζουν πολύ με τα Διαμαντοπούλου.
