Κατά γενική ομολογία, υπάρχουν ορισμένα μυθιστορήματα που θεωρούνται κλασικά και διαχρονικά. Από λογοτεχνικούς κριτικούς μέχρι απλούς αναγνώστες, όλοι έχουν διαφορετική άποψη για το ποιο είναι το «μεγαλύτερο μυθιστόρημα» που γράφτηκε ποτέ. Ωστόσο, υπάρχουν πάντα κάποια έργα που, εδώ και δεκαετίες, ξεχωρίζουν — άλλα για τη γλώσσα και τις περιγραφές τους, άλλα για το κοινωνικό τους μήνυμα ή την επίδρασή τους στην ιστορία.
Ποια είναι όμως αυτά που φιγουράρουν πάντα στην κορυφή των καλύτερων όλων των εποχών;
Μυθιστορήματα που άφησαν το στίγμα τους και θεωρούνται διαχρονικά αριστουργήματα
1.Άννα Καρένινα – Λέων Τολστόι (1878)
Ένα ρωσικό έπος του 1878 γεμάτο έρωτες, προδοσίες, οικογενειακές συγκρούσεις και υπαρξιακά ερωτήματα. Η Άννα Καρένινα, παγιδευμένη σε έναν γάμο χωρίς αγάπη, τολμά να ακολουθήσει την καρδιά της. Ο Τολστόι μας χαρίζει μια συγκλονιστική ιστορία γεμάτη συναισθηματική ένταση και κοινωνικά σχόλια για τη θέση της γυναίκας και τις αντιφάσεις της εποχής.
Ο Τολστόι αποτυπώνει με μαεστρία και ρεαλισμό την ανθρώπινη φύση. Το μυθιστόρημα ήταν ιδιαίτερα επαναστατικό στην προσέγγισή του για τις γυναίκες, απεικονίζοντας τις προκαταλήψεις και τις κοινωνικές δυσκολίες της εποχής με έντονα συναισθήματα.
2.Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια – Χάρπερ Λι
Η Χάρπερ Λι, η οποία θεωρείται μία από τις πιο επιδραστικές συγγραφείς που υπήρξαν ποτέ, δημοσίευσε μόνο ένα μυθιστόρημα. Το βιβλίο-σταθμός της αποτελεί ένα δυνατό σχόλιο για τον ρατσισμό στις ΗΠΑ του 20ού αιώνα μέσα από τα μάτια της μικρής Σκάουτ. Με ήρωα τον τίμιο δικηγόρο Ατίκους Φιντς, το βιβλίο έγινε σύμβολο κοινωνικής δικαιοσύνης. Κέρδισε Πούλιτζερ και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, εμπνέοντας γενιές αναγνωστών.
3.Ο Μεγάλος Γκάτσμπι – F. Scott Fitzgerald
Ο Μεγάλος Γκάτσμπι παρέχει μια εσωτερική ματιά στην εποχή του Τζαζ της δεκαετίας του 1920 στις ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα επικρίνει την ιδέα του «Αμερικανικού Ονείρου». Ο πλούσιος και μυστηριώδης Γκάτσμπι κυνηγά το όνειρο και τον ανεκπλήρωτο έρωτα, σε έναν κόσμο όπου η λάμψη κρύβει μοναξιά.
4.Εκατό Χρόνια Μοναξιάς – Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
Ο κορυφαίος Κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες δημοσίευσε το πιο διάσημο έργο του, Εκατό Χρόνια Μοναξιάς, το 1967. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία επτά γενεών της οικογένειας Μπενδία και παρακολουθεί την ίδρυση της πόλης τους, Μακόντο, μέχρι την καταστροφή της, μαζί με τον τελευταίο απόγονό τους.
Ο Μάρκες συνδυάζει μαγικό ρεαλισμό και φαντασία, ιστορία και θρύλο, δημιουργώντας έναν ολόκληρο κόσμο γεμάτο ποίηση και πολιτικό σχόλιο. Ο Μάρκες τονίζει την επικράτηση και τη δύναμη του μύθου και του λαϊκού παραμυθιού στην κατανόηση της ιστορίας και του πολιτισμού της Λατινικής Αμερικής.
5.Δον Κιχώτης – Μιγκέλ ντε Θερβάντες
Το έργο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Δον Κιχώτης, ίσως το πιο επιδραστικό και γνωστό έργο της ισπανικής λογοτεχνίας, δημοσιεύτηκε πλήρως το 1615. Το μυθιστόρημα, που συχνά θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα λογοτεχνικά έργα όλων των εποχών, αφηγείται την ιστορία ενός άνδρα που παίρνει το όνομα «Δον Κιχώτης της Μαντσά» και ξεκινά μια περιπέτεια, έχοντας εμμονή με ρομαντικά μυθιστορήματα για ιπποτισμό, προκειμένου να αναβιώσει το έθιμο και να γίνει ο ίδιος ήρωας.
Ο χαρακτήρας του Δον Κιχώτη έχει γίνει είδωλο και αρχέτυπο, επηρεάζοντας πολλά μεγάλα έργα τέχνης, μουσικής και λογοτεχνίας από την πρώτη δημοσίευσή του.Μια σατιρική αλλά και συγκινητική ιστορία για τη σύγκρουση φαντασίας και πραγματικότητας που επηρέασε όλη τη δυτική λογοτεχνία.
6.Mrs. Dalloway – Βιρτζίνια Γουλφ
Πιθανώς το πιο ιδιόμορφο μυθιστόρημα αυτής της λίστας, το Mrs. Dalloway της Βιρτζίνια Γουλφ περιγράφει ακριβώς μία μέρα στη ζωή μιας Βρετανίδας κοινωνικής κυρίας, της Κλαρίσα Ντάλογουεϊ.
Ένα πρωτοποριακό μυθιστόρημα που περιγράφει μια απλή μέρα στη ζωή της Κλαρίσα Ντάλογουεϊ, μιας κοσμικής κυρίας στο Λονδίνο του μεσοπολέμου, αφήνοντας μας να μπούμε εσωτερικό κόσμο των χαρακτήρων, αγγίζοντας θέματα όπως η μνήμη, η κατάθλιψη και οι κοινωνικές συμβάσεις.
7.Τζέιν Έιρ – Σαρλότ Μπροντέ
Το Τζέιν Έιρ της Σαρλότ Μπροντέ, δημοσιεύτηκε το 1847 με το ψευδώνυμο Currer Bell για να κρύψει το γεγονός ότι η συγγραφέας ήταν γυναίκα. Σε μια εποχή όπου η συγγραφέας ένιωθε υποχρεωμένη να κρύψει την αληθινή της ταυτότητα, το Τζέιν Έιρ παρουσίασε μια ιστορία ατομικότητας για τις γυναίκες. Ο ομώνυμος χαρακτήρας του μυθιστορήματος ξεκινά ως ορφανή και φτωχή και καταλήγει σε μια επιτυχημένη και ανεξάρτητη γυναίκα. Το βιβλίο άνοιξε τον δρόμο για τις γυναικείες φωνές στη λογοτεχνία και παραμένει μια από τις πιο αγαπημένες ιστορίες αυτογνωσίας.
