Νιώθει δικαίωση που έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες προκειμένου να βρεθεί η αλήθεια για τον θάνατο του αδελφού του.
«Δεν είχα κλειδιά ούτε εκείνη την μέρα, ούτε ποτέ. Όταν γύρναγα σπίτι μου είχαν πει ότι θα χτυπάω κουδούνι ή την πόρτα ή θα παίρνω τηλέφωνο τον αδερφό μου. Είχα κλειδιά μόνο από την εξώπορτα. Της μεζονέτας δεν είχα ποτέ».
Ο αδελφός του 19χρονου φοιτητή μιλά και για τον φιλοξενούμενο που έμενε εκείνο το διάστημα στο σπίτι.
«Άλλες μέρες και πιο παλιά μπορεί να ερχόταν κάποιες φορές. Ένα τυπικό «γεια» λέγαμε, δεν είχαμε πολλές επαφές. Όταν τον έβλεπα έφευγα, πήγαινα πάνω στη μεζονέτα, εκεί που έμενα. Δεν θυμάμαι πολύ αν είχαμε συγκατοικήσει και οι τρεις μαζί. Θυμάμαι ότι κάποια στιγμή μετά το συμβάν που είχε γίνει με τον αδερφό μου, είχε περάσει αυτός ο φιλοξενούμενος και ήθελε να ανοίξει την πόρτα να πάρει κάτι πράγματά του, γιατί κάτι είχε γίνει, μια παρεξήγηση με την μητέρα μου και εκείνη την ώρα είδα ότι είχε κλειδιά».
