«Κανείς δεν έρχεται για να μείνει στην Ελλάδα»
«Έχει ανοίξει ο διάδρομος της Κρήτης, έρχονται κυρίως από τη βόρεια Αφρική. Αυτό συμβαίνει εδώ και 2 – 3 μήνες περίπου. Πέρυσι πολύ λίγοι, φέτος ο αριθμός πρέπει να αγγίζει τους 3.000 μέχρι στιγμής για το 2024 που ήρθαν από τη βόρεια Αφρική και προωθήθηκαν. Στη νότια Κρήτη αποβιβάζονται, προωθούνται στη βόρεια Κρήτη και από εκεί μέσω ενός από τα μεγάλα λιμάνια, Χανιά, Ηράκλειο, προωθούνται στην Ευρώπη».
Όπως λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος:
«Αυτήν την στιγμή στις δομές της χώρας, στο σύνολο, φιλοξενούνται περί τους 22.000 περίπου το 60% της συνολικής χωρητικότητας του συνόλου των δομών, αυξημένο νούμερο σε σχέση με αυτό που υπήρχε πριν 3 – 4 μήνες. Η πίεση δεν είναι ίδια σε όλες τις δομές. Αυξάνονται οι ροές κυρίως από το νοτιοανατολικό Αιγαίο, από την περιοχή των Δωδεκανήσων, από τα τουρκικά παράλια και από την Αφρική. Κανείς δεν έρχεται για να μείνει στην Ελλάδα, όλοι θέλουν να προωθηθούν στη βόρεια Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία».
Σύμφωνα με τον υπουργό Μετανάστευσης, εντείνονται οι έλεγχοι στα σύνορα ενώ η στάση της Γερμανίας σχετικά με το προσφυγικό και μεταναστευτικό προβληματίζει.
«Υπάρχει πολιτική πίεση στην τρικομματική κυβέρνηση Σολτς και το πρόβλημα λόγω της ανόδου της ακροδεξιάς. Η ακροδεξιά δεν ανεβαίνει τυχαία, ανεβαίνει για μία σειρά από προβληματισμούς που διακατέχουν τη γερμανική κοινωνία. Ένας από αυτούς είναι το μεταναστευτικό. Μαζεύτηκαν πάρα πολλοί εκεί, δόθηκε ένα πολύ γενναιόδωρο πακέτο από κοινωνικές παροχές και κάπου οι Γερμανοί πολίτες άρχισαν να διαμαρτύρονται και αυτή η διαμαρτυρία τους εκφράστηκε πολιτικά με στήριξη της ακροδεξιάς».
Ο ίδιος σημειώνει πως μαζικές επιστροφές προσφύγων και μεταναστών δε θα γίνουν στην Ελλάδα.
«Μαζικές επιστροφές όχι, το αποκλείσαμε. Είναι αδύνατο να γίνουν για δύο λόγους: πρώτον γιατί δύσκολα εντοπίζονται πολλοί που έχουν μπει στη Γερμανία. (…) Είτε τα γερμανικά δικαστήρια αποφασίζανε παγίως ότι επειδή στην Ελλάδα δεν παρέχονται η ίδιας ποιότητας κοινωνικές παροχές, γι’ αυτό δεν ήταν δόκιμο να γίνονται επιστροφές και επομένως απαγόρευαν δικαστικά την επιστροφή. Αυτό εκτιμώ ότι θα αλλάξει».
Στην αύξηση των ροών έχει συντελέσει και η κλιματική κρίση.
«Σε κάποιες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής είναι αδύνατη η επιβίωση οπότε τι να κάνει ο άλλος, πουλάει ό,τι έχει και δεν έχει, πληρώνει διακινητές αδρά… υπάρχουν πολλά κυκλώματα».
«Στοπ μπορείς να βάλεις μόνο αν τους σταματήσεις στα σύνορα και στη θάλασσα η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη, εκτός αν ανοίξεις πυρ ή βυθίσεις λέμβους ή καράβια οπότε θα σου ορμήσει όλος ο δυτικός κόσμος γι’ αυτό που έκανες, παρά το γεγονός ότι τώρα υπάρχει μία κάπως διαφορετική συνολική αντιμετώπιση, πιο επιφυλακτική, στην αθρόα είσοδο. Η Ελλάδα μέχρι στιγμής δεν άφηνε ανθρώπους να πνιγούν στη θάλασσα και νομίζω ότι δεν είναι σωστό να γίνεται αλλά από εκεί και πέρα τους συλλαμβάνει και τους καταγράφει. Το συνολικό σχέδιο είναι να αυξήσεις την επιτήρηση των συνόρων όσο μπορείς, με μέσα και ανθρώπους. Στα χερσαία σύνορα αυτό είναι πιο εφικτό, με τον φράχτη, τα εμπόδια και τη μεγαλύτερη παρουσία συνοριοφυλάκων», λέει ο υπουργός.
«Ο πόλεμος γεννάει προσφυγιά»
«Ο πόλεμος γεννάει προσφυγιά, αυτό είναι νόμος της ανθρώπινης φύσης. Λογικό είναι να έχουμε πρόσθετη πίεση στο μεταναστευτικό από πρόσφυγες από τον Λίβανο. (…) Το ερώτημα είναι αν θα γίνει με οργανωμένο τρόπο στη βάση ενός σχεδίου εκκένωσης με την εποπτεία και την οργάνωση της Ευρώπης ή θα γίνει με τρόπο ανεξέλεγκτο», τονίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος.
«Κάνω μια ασφαλή πρόβλεψη ότι δε θα δούμε ξανά εικόνες Ειδομένης. Νομίζω ότι τότε η Ελλάδα δεν είχε καμία υποδομή για να υποδεχτεί πρόσφυγες ή μετανάστες. Σήμερα έχει. Έχει ένα σύστημα εγκατεστημένο το οποίο λειτουργεί καλά, διεκπεραιώνει τις αιτήσεις ασύλου και προωθεί αυτούς των οποίων οι αιτήσεις διεκπεραιώνονται προς τη βόρεια Ευρώπη γιατί εξαρχής η πρόθεση όλων αυτών ήταν να πάνε στη βόρεια Ευρώπη».
Όπως λέει ο υπουργός Μετανάστευσης:
«Πολλοί θα πουν τι τους θέλετε, γιατί τους παίρνετε λες και είναι στο χέρι μας ανθρώπους που έρχονται από τη θάλασσα κυνηγημένοι ως πρόσφυγες… είχε και η Ελλάδα την ιστορία της και με πρόσφυγες και με μετανάστες και λυπούμαι που τόσοι πολλοί το έχουν ξεχάσει αυτό, πρόγονοί μας ήταν, πρέπει να τηρήσουμε μια πολύ λεπτή ισορροπία. Η ισορροπία είναι ανάμεσα στον ανθρωπισμό, δηλαδή να μην αφήσουμε ανθρώπους να χαθούν ιδίως στη θάλασσα, να τους διασώσουμε και μετά να δούμε τι θα κάνουμε. Από την άλλη όμως υπάρχει και το ζήτημα της φύλαξης των συνόρων γιατί η φύλαξη των συνόρων δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να νιώσει ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας».
«Νομίζω ότι η πολιτική στροφή που βλέπουμε στην Ευρώπη θα καταλήξει σε κρίσιμες αποφάσεις και στη διαχείριση αυτού του προβλήματος επί του αυστηρότερου», κατέληξε ο υπουργός.
