Έμεινε άνεργος στα 47 του για σχεδόν 2 χρόνια. Έφτασε στο ναδίρ και στα όρια της κατάθλιψης. Κι ήταν ένας από τους αγανακτισμένους στην πλατεία Συντάγματος.
«Από το Μάιο του 2011, τότε με τους αγανακτισμένους στο Σύνταγμα μου άρεσε πάρα πολύ αυτό. Αλλά είχα και πολύ οργή πολύ μέσα μου».
Κι αυτήν την οργή την μετέτρεψε σε ανάγκη να δημιουργήσει κάτι πρώτα για τον εαυτό του και μετά για τους άλλους θα πει.
«Ήθελα να αποδείξω σε μένα ότι δεν είμαι παράσιτο. Να αποδείξω ότι επειδή έχασα τη δουλειά μου δεν μπορώ να προσφέρω στους φίλους, στην οικογένεια μου, στην κοινωνία γενικά».
Στα 47 του αναγκάστηκε να γυρίσει στο σπίτι της μητέρας του. Όμως δεν το έβαλε κάτω, πήρε μια κατσαρόλα και με 4 ευρώ στην τσέπη άρχισε να μαγειρεύει σε λαϊκές και πλατείες.
«Το πρώτο μαγείρεμα έγινε με τέσσερα ευρώ της μάνας μου γιατί δεν είχα εγώ».
Κι από αυτό το γεύμα με δανεικά 4 ευρώ, ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος βρέθηκε μέσα σε λίγα χρόνια να έχει μοιράσει 17 εκατομμύρια μερίδες με τα ποσά που αποκαλύπτει ο ίδιος να προκαλούν ίλιγγο.
«Μην ξεχνάμε ότι 17 εκατομμύρια μερίδες φαΐ στην ξεφτίλα, 50 λεπτά την μερίδα είναι γύρω στα 8.500.000 ευρώ. Είναι τεράστιο το νούμερο και μιλάω μόνο για το φαγητό. Δεν μιλάω για τίποτε άλλο, ούτε για την βενζίνη, ούτε το νοίκι, ούτε για τα ρεύματα», αυτά είχε πει πριν από 1 χρόνο, όσο δηλαδή η Αρχή Διαφάνειας έκανε φύλλο και φτερό τα οικονομικά της κοινωνικής κουζίνας με το πόρισμα να βγάζει εν τέλει μια τρύπα 600.000 ευρώ.
Δύο άνθρωποι από άλλον κόσμο
Αλλά ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος πριν από τον «Άλλον Άνθρωπο»
Προ 2009 λοιπόν ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος έδειχνε κάπως έτσι. Δούλευε σε εταιρείες μάρκετινγκ, πάντα κουστουμαρισμένος, με γραβάτες, οδηγώντας BMW και βγάζοντας κάμποσα λεφτά όπως έχει πει ο ίδιος.
«20 χρόνια μάρκετινγκ και 31 με πολυτελή αυτοκίνητα και πεντάστερα ξενοδοχεία».
Η εικόνα αυτή δεν θυμίζει σε τίποτα την σημερινή του εμφάνιση με το τζόκεϊ καπέλο, τα τατουάζ και το χαρακτηριστικό μούσι που έγινε και γκράφιτι έξω από το κτίριο του Μεταξουργείου.
Όταν έμεινε άνεργος έκανε για ένα διάστημα πολλές περιστασιακές δουλειές αλλά όταν του γεννήθηκε η ιδέα για την κοινωνική κουζίνα έδωσε σώμα και ψυχή σε αυτήν.
Στα χρόνια του μνημονίου ο άλλος άνθρωπος γιγαντώθηκε, αγαπήθηκε από τον κόσμο με πολλούς επωνύμους να παρελαύνουν στον Κεραμεικό.
Το 2022 ο Γιώργος Μαζωνάκης συγκινημένος από την προσπάθεια που γινόταν, αποφάσισε να μαγειρεύει σε κάθε πόλη που έκανε συναυλία με την κουζίνα του «Άλλου Ανθρώπου».
«Ο Άλλος Άνθρωπος» από ιδέα μετατράπηκε σε 17 κουζίνες στην Ελλάδα που διανέμουν φαγητό σε άπορους ανθρώπους. Από το 2011 έχει μοιράσει 17.000.000 γεύματα με αυτήν την κουτάλα να είναι το σήμα κατατεθέν. Την βάφτισαν το κουπί της ελπίδας κι αυτό γιατί ήταν το κουπί με το οποίο ταξίδεψαν 80 πρόσφυγες από τα παράλια της Τουρκίας στην Συκαμνιά της Λέσβου.
