Η τελική φάση της διοργάνωσης διεξάγεται το Σαββατοκύριακο (20-21 Απριλίου) στη Βαρκελώνη, με την ελληνική ομάδα να είναι η μόνη… φιλοξενούμενη, συνοδεύοντας τρεις καταλανικές ομάδες που εδρεύουν σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων: την κάτοχο του τίτλου Σαμπαντέλ, την «πρωτάρα» Σαντ Αντρέου και την περσινή φιναλίστ Ματαρό, την οποία οι «ερυθρόλευκες» θα αντιμετωπίσουν στον ημιτελικό του Σαββάτου (21/4), στις 3 μ.μ. ώρα Ελλάδας, θέλοντας να πάρουν ρεβάνς για τις δύο ήττες στους προημιτελικούς της περασμένης περιόδου.
Το νέο σύστημα διεξαγωγής του Champions League, με τη φάση των ομίλων να διεξάγεται με εντός-εκτός έδρας αγώνες, αύξησε μεν τον αριθμό των αναμετρήσεων, όχι όμως και το ενδιαφέρον, αφού και στους τέσσερις ομίλους ο νικητής ξεκαθάρισε από νωρίς. Όλες οι ομάδες του final-4 προκρίθηκαν με το απόλυτο νικών, με τη Σαντ Αντρέου να χάνει απλώς ένα βαθμό στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Ρόμα, όπου επικράτησε στα πέναλτι.
Η επαναφορά των διπλών προημιτελικών μοιάζει επιβεβλημένη και παράλληλα απολύτως εφικτή, από τη στιγμή που το καλεντάρι των επόμενων ετών δεν θα είναι τόσο γεμάτο όσο το φετινό (υπενθυμίζεται ότι η διοργάνωση διακόπηκε για 3,5 μήνες, λόγω του Ευρωπαϊκού και του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος που έγιναν το χειμώνα).
Η τελευταία ανάμνηση του Ολυμπιακού από final-4 είναι το πανηγύρι που στήθηκε το 2022, στο κατάμεστο «Παπαστράτειο», όταν οι «ερυθρόλευκες» κατέκτησαν μάλλον άνετα το τρόπαιο της -τότε- Euroleague. Το φετινό final-4, όμως, θυμίζει περισσότερο το «θαύμα» του 2021: όπως τότε, έτσι και τώρα η πειραϊκή ομάδα παρατάσσεται με αμιγώς ελληνική σύνθεση, σε μία αφιλόξενη έδρα (τότε η Βουδαπέστη, τώρα η Βαρκελώνη) και ξεκινά με την «ταμπέλα» του αουτσάιντερ.
Πριν από τρία χρόνια, το συγκρότημα του Χάρη Παυλίδη «σόκαρε» διαδοχικά δύο ουγγρικές ομάδες -την Ουίπεστ και τη Ντουναουιβάρος- προκειμένου να ανέβει στην κορυφή, ενώ τώρα, με τον Δημήτρη Κραβαρίτη πλέον στο «τιμόνι», ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να ξεπεράσει δύο ισπανικά «εμπόδια» για να γευθεί τη σαμπάνια των πρωταθλητών.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη φετινή χρονιά με αλλαγή προπονητή (ο Δημήτρης Κραβαρίτης αντικατέστησε τον Αλεξάνταρ Τσίριτς), χωρίς ξένες και με την απώλεια της Χρυσής Διαμαντοπούλου, τίποτα απ’ αυτά όμως δεν στάθηκε ικανό να σταματήσει την ξέφρενη πορεία του. Οι «ερυθρόλευκες» πηγαίνουν στο final-4 μετρώντας το απόλυτο νικών σε 26 παιχνίδια, σε πρωτάθλημα και Ευρώπη, εκ των οποίων είναι ζήτημα αν δυσκολεύτηκαν σε 2 ή 3.
Ο Ολυμπιακός αποτελεί τη βάση της εθνικής Ελλάδας και η ανεβασμένη ψυχολογία των διεθνών, μετά τις πρόσφατες επιτυχίες της «γαλανόλευκης», έχει ευεργετικά αποτελέσματα και σε συλλογικό επίπεδο. Οι τρεις αδελφές Πλευρίτου, η Ελευθεριάδου, η Ξενάκη, η Μυριοκεφαλιτάκη, η Χυδηριώτη, η Σταματοπούλου (που πλέον σηκώνει όλο το βάρος στη θέση της τερματοφύλακα) περιμένουν πώς και πώς το καλοκαίρι για την παρθενική συμμετοχή τους σε Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως πριν από αυτό ετοιμάζουν μία… εαρινή έφοδο προς την κορυφή της Ευρώπης. Αν τα καταφέρουν, το κέρδος για το ελληνικό πόλο θα είναι πολλαπλό και σαφώς θα δώσει έξτρα ώθηση και στην εθνική ενόψει Παρισιού. Συγκοινωνούντα δοχεία είναι, άλλωστε, οι δύο ομάδες…
Η φετινή είναι η ενδέκατη συμμετοχή του Ολυμπιακού στην τελική φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και η έβδομη στις εννέα σεζόν που ολοκληρώθηκαν την τελευταία δεκαετία (δεν υπολογίζεται η περίοδος 2019-20, που διακόπηκε λόγω της πανδημίας). Οι «ερυθρόλευκες» έχουν κατακτήσει τρεις φορές το τρόπαιο, τις δύο εκ ων οποίων στον Πειραιά, ενώ άλλες δύο φορές ήταν φιναλίστ, χάνοντας το 2017 από την Κίνεφ Κίρισι και το 2019 από τη Σαμπαντέλ. Το ρεκόρ συμμετοχών για ελληνική ομάδα, πάντως, διατηρεί ακόμη η Βουλιαγμένη, που έχει αγωνιστεί 13 φορές σε τελική φάση (με τελευταία το 2019) και έχει στεφθεί δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης. Δύο τίτλους έχει πανηγυρίσει και η Γλυφάδα, σε επτά συμμετοχές.
Το έργο της ελληνικής ομάδας δεν είναι καθόλου εύκολο και η κλήρωση των ημιτελικών ήταν ίσως η χειρότερη δυνατή. Οι τρεις ισπανικές ομάδες δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους , όμως η Ματαρό αποτέλεσε πέρυσι τη «νέμεση» του Ολυμπιακού: όχι απλά διέκοψε το διετές αήττητο των «ερυθρολεύκων» -εντός και εκτός συνόρων-, αλλά τις απέκλεισε από το final-4 με εμφατικό τρόπο, νικώντας 11-9 στον Πειραιά και 15-12 στην Ισπανία.
Η ομάδα του Ντάνι Μπαγιάρτ έφτασε «μια ανάσα» από την κορυφή της Ευρώπης, έχασε στις λεπτομέρειες από τη Σαμπαντέλ στον τελικό και φέτος φιλοδοξεί να κάνει το βήμα παραπάνω. Για έναν σύλλογο που στην τροπαιοθήκη του δεν υπάρχει καν εγχώριο πρωτάθλημα, παρά μόνο ένα LEN Trophy και δύο κύπελλα Ισπανίας, το βήμα αυτό μοιάζει περισσότερο με άλμα…
Σε επίπεδο έμψυχου δυναμικού, η Ματαρό διαθέτει πιθανότατα το πλουσιότερο ρόστερ στη διοργάνωση. Η αντίπαλος του Ολυμπιακού έχει στη σύνθεσή της την έμπειρη και πολυσύνθετη Άννι Εσπάρ και τις διεθνείς Ισπανίδες Κριστίνα Νόγκε και Κλάρα Καμπράι, αλλά τη διαφορά κάνουν οι ξένες παίκτριες: οι Σιμόνε Φαν ντε Κράατς, Βίβιαν Σέβενιχ και Λάουρα Ααρτς είναι βασικά στελέχη της πρωταθλήτριας Ευρώπης -και περσινής πρωταθλήτριας κόσμου- Ολλανδίας, η Σίλβια Αβένιο είναι μία από τις καλύτερες παίκτριες της εθνικής Ιταλίας και η Ρίτα Κέστελι είναι… μια κατηγορία μόνη της, μία από τις ελάχιστες πολίστριες στον κόσμο που αξίζει κανείς να πληρώσει εισιτήριο μόνο και μόνο για να τη δει να ξεδιπλώνει στο νερό το ταλέντο της.
Στην αήττητη πορεία της ως το final-4, η Ματαρό αντιμετώπισε ήδη δύο ελληνικές ομάδες: στα προκριματικά επιβλήθηκε 15-9 της Βουλιαγμένης και στη φάση των ομίλων έκανε πολύ εύκολα το «2 στα 2» απέναντι στον Εθνικό, τον οποίο νίκησε 13-4 στον Πειραιά και 18-8 στην Ισπανία. Γενικότερα, στα δέκα φετινά παιχνίδια της στο Champions League, η μικρότερη διαφορά νίκης της ήταν το 15-11 επί της Ντε Τσάαν στα προκριματικά.
Το μοναδικό ευρωπαϊκό τρόπαιο της Ματαρό μέχρι σήμερα είναι το LEN Trophy του 2016, το οποίο κατέκτησε μάλιστα απέναντι σε ελληνική ομάδα, καθώς στον τελικό νίκησε 6-5 τη Βουλιαγμένη. Η φετινή είναι η τρίτη παρουσία της σε τελική φάση Champions League, με την πρώτη να έχει καταγραφεί το 2017 στο Κίρισι, όπου έμεινε τέταρτη, και τη δεύτερη πέρυσι.
Στον πρώτο χρονικά ημιτελικό, «διασταυρώνουν τα ξίφη τους» η κυρίαρχος της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια Σαμπαντέλ και η Σαντ Αντρέου, στην παρθενική συμμετοχή της σε final-4 του Champions League. Αν και η ιστορία των δύο ομάδων προδιαθέτει για σύγκρουση… Δαυίδ με Γολιάθ, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, αφού η πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει αποδυναμωθεί, ενώ η αντίπαλός της αποτελεί την ανερχόμενη δύναμη, καθώς διαθέτει στις τάξεις της το «νέο αίμα» της ισπανικής υδατοσφαίρισης.
Ξεχωρίζουν η 21χρονη Έλενα Ρουίθ, που αποκτήθηκε από τη Σαμπαντέλ και έχει ήδη εξελιχθεί στο «βαρύ πυροβολικό» της εθνικής ομάδας της χώρας, η κατά ένα χρόνο μεγαλύτερη αδελφή της Αριάδνα και η Μαρτίνα Τερέ, που πλέον έχει «εκτοπίσει» την έμπειρη Λάουρα Εστερ και είναι η βασική τερματοφύλακας της «ρόχα». Το συγκρότημα του Χαβιέρ Αθνάρ πλασιώνουν οι πιο έμπειρες Πάουλα Κρέσπι, Νόνα Πέρεθ και Μαρίνα Κόρντομπες, καθώς και η Ισραηλινή Μαρία Μπογκατσένκο, που έχει αγωνιστεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα, με το σκουφάκι του Νηρέα Χαλανδρίου και του Πανιωνίου.
Με έξι τίτλους και άλλους τρεις χαμένους τελικούς στις τελευταίες 12 διοργανώσεις, η Σαμπαντέλ δικαίως θεωρείται η σύγχρονη «αυτοκράτειρα» της ευρωπαϊκής υδατοσφαίρισης, καθώς μάλιστα πλησιάζει την πολυνίκη του θεσμού Οριζόντε Κατάνια (η ιταλική ομάδα έχει οκτώ τρόπαια, με τελευταίο όμως το 2008).
Η φετινή… έκδοση της ομάδας του Νταβίντ Πάλμα είναι κάπως πιο «φτωχή», κυρίως λόγω της απουσίας της σπουδαίας Μάγκι Στέφενς (όπως πάντα, τις χρονιές πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι διεθνείς Αμερικανίδες παίκτριες δεν αγωνίζονται στην Ευρώπη), αλλά και της αποχώρησης των Έλενα Ρουίθ και Πάουλα Λέιτον. Σχετικά αποδυναμωμένη λοιπόν η πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά σε καμία περίπτωση αδύναμη, καθώς διαθέτει ακόμη στις τάξεις της τις εμβληματικές Μπέα Ορτίθ, Μάικα Γκαρσία, Τζούντιθ Φόρκα και Λάουρα Εστερ και τον ολλανδικό «εγκέφαλο» που ακούει στο όνομα Καταρίνα Φαν ντερ Σλουτ, ενώ σημαντική ήταν η προσθήκη της Ιταλίδας Σοφία Τζουστίνι, αλλά και η επιστροφή της Ολλανδής Μάαρτιε Κόινινγκ.
Τo πρόγραμμα των αγώνων
Σάββατο 20/4 (Ημιτελικοί)
13:00 Σαντ Αντρέου (Ισπανία)-Σαμπαντέλ (Ισπανία)
15:00 Ολυμπιακός-Ματαρό (Ισπανία)
Κυριακή 21/4
13:00 «Μικρός» τελικός
15:00 Τελικός
