Με την Ευρώπη να προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τα ορυκτά καύσιμα, ειδικά από το ρωσικό αέριο που παραδοσιακά χρησιμοποιείται για θέρμανση, πόλεις στη Γερμανία, τη Φινλανδία και τη Δανία στρέφονται σε υπερμεγέθεις αντλίες θερμότητας για να ζεσταθούν τις κρύες ημέρες του χειμώνα.
Στο Μάνχαϊμ της Γερμανίας, η εταιρεία MVV Energie αναπτύσσει τις μεγαλύτερες αντλίες θερμότητας του κόσμου, δύο μονάδες που θα προσφέρουν ισχύ 82,5 megawatt η καθεμία, αρκετή για τη θέρμανση 40.000 κατοικιών.
Τα γιγάντια συστήματα θα αντλούν θερμότητα από τα νερά του Ρήνου πριν τα διοχετεύσουν πίσω στο ποτάμι. Ο σωλήνας άντλησης θα έχει διάμετρο δύο μέτρα και θα ρουφά 10.000 λίτρα ανά δευτερόλεπτο, λέει στο BBC ο Φέλιξ Χακ, υπεύθυνος του φιλόδοξου έργου.
Στα συμβατικά συστήματα θέρμανσης, είτε λειτουργούν με ηλεκτρισμό είτε με ορυκτά καύσιμα, η παραγωγή θερμότητας είναι πάντα ίση με την κατανάλωση ενέργειας.
Οι αντλίες θερμότητας, οι οποίες ουσιαστικά λειτουργούν ως γιγάντια κλιματιστικά, λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο , αφού δεν παράγουν θερμότητα αλλά απλώς τη μεταφέρουν από έναν χώρο σε έναν άλλο. Για κάθε κιλοβατώρα που καταναλώνουν, προσφέρουν αρκετές κιλοβατώρες θερμότητας, μια σπάνια περίπτωση μηχανής της οποίας η απόδοση ξεπερνά το 100%.
Ως πηγή θερμότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο αέρας, το νερό ποταμών και λιμνών, ακόμα και το υπέδαφος, όπου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 15 βαθμούς Κελσίου ακόμα και τον χειμώνα.
Η εγκατάσταση στο Μάνχαϊμ θα αντλεί από τον Ρήνο δέκα τόνους νερού το δευτερόλεπτο (MVV Energie)
Το μέγεθος της νέας εγκατάστασης στο Μάνχαϊμ εξαρτάται κυρίως από το μέγεθος των μηχανημάτων που μπορούν να μεταφερθούν στο εργοτάξιο οδικώς ή με ποταμόπλοια στον Ρήνο. Η θερμότητα θα διοχετεύεται στο υφιστάμενο σύστημα τηλεθέρμανσης, ένα δίκτυο αγωγών που καλύπτει μεγάλο μέρος της πόλης. Μέχρι πρόσφατα, λειτουργούσε με θερμότητα από λιγνιτκούς σταθμούς.
Όπως επισήμανε ο Χακ, η κατασκευή των νέων συστημάτων κατέστη δυνατή χάρη στους γιγάντιους συμπιεστές που χρησιμοποιεί η πετρελαϊκή βιομηχανία για την υγροποίηση του φυσικού αερίου. Σε αυτή την περίπτωση, οι συμπιεστές θα συμπιέζουν το ψυκτικό μέσο της αντλίας για να απελευθερωθεί η θερμότητά του.
Ο αγωγός άντλησης νερού θα διαθέτει φίλτρα για να μην ρουφά τα ψάρια και η θερμοκρασία στο ποτάμι εκτιμάται ότι δεν θα μειωθεί περισσότερο από 0,1 βαθμούς Κελσίου, διαβεβαιώνει ο κατασκευαστής, ο οποίος εκτιμά το συνολικό κόστος στα 200 εκατομμύρια ευρώ.
Οι εργασίες κατασκευής σχεδιάζεται να αρχίσουν του χρόνου και να ολοκληρωθούν τον χειμώνα του 2028-29.
Ακόμα μεγαλύτερη ισχύ θα προσφέρει το σύστημα που σχεδιάζεται για την πόλη του Άλμποργκ στη Δανία, το οποίο θα αποτελείται όμως από τέσσερις μικρότερες αντλίες θερμότητας των 44 megawatt, αρκετές για να καλύψουν το ένα τρίτο των αναγκών της πόλης σε θέρμανση.
Για μεγαλύτερη ευελιξία, ένα μέρος της θερμότητας θα διοχετεύεται σε δεξαμενές που περιέχουν 200.000 τόνους νερού. «Όταν η τιμή του ηλεκτρικού ανεβαίνει, σταματάς την αντλία και προσφέρεις θερμότητα από τις δεξαμενές» λέει ο Αλεξάντρ Ρουζμόντ της γερμανικής Everllence (πρώην MAN Energy Solutions) που υλοποιεί το έργο.
Μεγάλες αντλίες θερμότητας που λειτουργούν με αέρα αντί με νερό προστίθενται στο μεταξύ στο δίκτυο τηλεθέρμανσης του Ελσίνκι στη Φινλανδία, όπου ένα δίκτυο αγωγών μήκους 1.400 χιλιομέτρων προσφέρει θέρμανση στο 90% των κτηρίων της πόλης.
Μια μικρότερη εγκατάσταση των 12 megawatt σχεδιάζεται στο μεταξύ από τη βρετανική Exeter Energy Network προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του Πανεπιστημίου του Έξετερ και άλλων πελατών.
