Ο μεταγενέστερος κίνδυνος είναι μεγαλύτερος όταν οι χρόνιες παθήσεις είχαν εμφανιστεί σε νεότερη ηλικία (μεταξύ 50 και 55 ετών).
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Αρσανά Σινγκ-Μανού του Πανεπιστημίου του Παρισιού και του γαλλικού ιατρικού Ινστιτούτου Inserm, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ), ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 10.000 άτομα στη Βρετανία, εκ των οποίων σχεδόν το 7% είχαν πολλαπλή συννοσηρότητα στην ηλικία των 55 ετών, ενώ το 32% στα 70 του. Στη διάρκεια μίας περιόδου 32 ετών διαγνώστηκαν 639 περιστατικά άνοιας.
Διαπιστώθηκε, ότι η πρόωρη συννοσηρότητα στα 55 έτη σχετιζόταν με υψηλότερο κατά 2,4 φορές κίνδυνο για άνοια μετά από χρόνια, σε σχέση με όσους δεν είχαν χρόνια προβλήματα υγείας στη μέση ηλικία.
Η εμφάνιση της συννοσηρότητας στα 60-65 έτη σχετιζόταν με 1,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο άνοιας, δηλαδή η αύξηση του κινδύνου άνοιας ήταν σταδιακά μικρότερη όσο πιο καθυστερημένα στη ζωή εμφανίζονταν τα πολλαπλά χρόνια προβλήματα υγείας. Για κάθε πέντε χρόνια πιο πρόωρης εμφάνισης της συννοσηρότητας έως την ηλικία των 70 ετών, ο κίνδυνος άνοιας αργότερα αυξανόταν κατά 18%.
Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα αν συνυπήρχαν περισσότερες από τρεις παθήσεις στο ίδιο άτομο. Έτσι, σε σύγκριση με τους ανθρώπους που είχαν μία ή καμία χρόνια πάθηση, εκείνοι με τρεις ή περισσότερες στην ηλικία των 55 ετών είχαν σχεδόν πενταπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, ενώ ο κίνδυνος ήταν μόνο 1,7 φορές μεγαλύτερος για όσους είχαν εμφανίσει πολλαπλή συννοσηρότητα στα 70 τους.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
