Η 13η του Φεβρουαρίου είναι μια ημέρα ιστορική για το ιταλικό, αλλά και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, καθώς γεννήθηκε πριν από 63 χρόνια ο κατά γενική ομολογία κορυφαίος διαιτητής όλων των εποχών, Πιερλουίτζι Κολίνα.
Αν και ποδοσφαιριστής κατά την εφηβεία του, αποφάσισε να αλλάξει ρόλο όταν κατά την διάρκεια μαθημάτων διαιτησίας ανακάλυψε την έμφυτη κλίση του προς αυτή. Ο Κολίνα σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, από όπου και αποφοίτησε το 1984.
Στην αρχή της δεκαετίας του 90, σχεδόν ταυτόχρονα με την ολική πτώση των μαλλιών του από αλωπεκίαση, σφύριζε στα γήπεδα της πρώτης κατηγορίας της ιταλικού πρωταθλήματος και το 1995 πήρε το χρίσμα του διεθνούς διαιτητή.
Μέχρι το 2005 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ο Ιταλός ρέφερι σφύριξε πολλές σημαντικές αναμετρήσεις, μεταξύ των οποίων έναν τελικό Champions League, έναν τελικό κυπέλλου Ουέφα, έναν τελικό Ολυμπιακών αγώνων και έναν τελικό παγκοσμίου κυπέλλου.
Μια από τις πλέον επιδραστικές μορφές
Ο Κολίνα αποτέλεσε μια από τις πλέον επιδραστικές μορφές του σύγχρονου ποδοσφαίρου, πράγμα αξιοπερίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτό το κατάφερε με την ιδιότητα του διαιτητή.
Έχει τιμηθεί συνολικά 6 φορές (1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003) με το βραβείο του Καλύτερου Διαιτητή της Χρονιάς στην Ευρώπη και 7 φορές με το βραβείο Διαιτητής της Χρονιάς στη Σέριε Α.
Αυστηρός στην διάρκεια των αγώνων, επιβλητικός και με διαπεραστικό βλέμμα, δεν άφηνε σε κανέναν ποδοσφαιριστή, διάσημο και μη, να του επιβληθεί ή να αμφισβητήσει τις αποφάσεις του.
Έγινε εξώφυλλο του pro evolution soccer 3 (ο μοναδικός διαιτητής που το έχει καταφέρει), ενώ η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που διαιτήτευσε ήταν το ευρωπαϊκό του 2004 που κατέκτησε η εθνική μας, σφυρίζοντας μάλιστα στην πρεμιέρα του τουρνουά όπου οι Έλληνες παίκτες σόκαραν τον ποδοσφαιρικό κόσμο κερδίζοντας τους διοργανωτές Πορτογάλους με 1-2.
Αν και απέκτησε λεφτά και φήμη από το ποδόσφαιρο, ο ίδιος λατρεύει το μπάσκετ.
Αφού αποσύρθηκε από τα γήπεδα, αποκάλυψε ότι είναι οπαδός της Λάτσιο.
