Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, όπως τρόμο (τρέμουλο) και μειωμένη κινητικότητα, γνωστική μείωση, δυσκολία στην ομιλία, κόπωση και πολλά άλλα.
Εκτός από αυτά τα πιο γνωστά συμπτώματα, πολλοί ασθενείς με Πάρκινσον βιώνουν και μείωση της εκφραστικότητας του προσώπου, λόγω μυϊκής δυσκαμψίας ή βραδύτητας.
Οι ειδικοί λένε ότι αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα δυσκαμψίας γύρω από τα μάγουλα και το στόμα. Υπάρχει όμως και μια ακόμα ιδιαίτερα λεπτή αλλαγή που πολλές φορές βιώνουν οι ασθενείς με Πάρκινσον. Αυτή εντοπίζεται στα μάτια τους. Είναι ένα παράξενο σύμπτωμα στα μάτια που μπορεί να προκαλέσει απώλεια όρασης και αυξημένη δυσφορία με την πάροδο του χρόνου.
Πάρκινσον: Πρώιμο σημάδι εάν ανοιγοκλείνετε τα μάτια με ακαθόριστο ρυθμό
Δεν παρατηρούμε το πόσο συχνά ανοιγοκλείνουμε τα μάτια, διότι είναι μια μηχανική κίνηση. Αλλά οι ειδικοί λένε ότι η διατήρηση ενός σταθερού ρυθμού (συνήθως 16 έως 18 φορές το λεπτό) είναι σημαντική για την υγεία των ματιών. Σε ασθενείς με Πάρκινσον αυτός ο ρυθμός μπορεί μερικές φορές να επιβραδυνθεί σημαντικά λόγω μυϊκών αλλαγών.
«Προκαλείται δυσκολία στην κίνηση των ματιών και των βλεφάρων, καθώς και οφθαλμική ξηρότητα και πρόβλημα με το πόσο συχνά ανοιγοκλείνουν τα μάτια», υποστηρίζει ο οφθαλμίατρος δρ. Elliott Perlman, της American Parkinson Disease Association (APDA). «Οι περισσότερες από αυτές τις καταστάσεις προκύπτουν από τη νόσο του Πάρκινσον, ενώ άλλες μπορεί να οφείλονται στα φάρμακα που απαιτούνται για τη θεραπεία της», προσθέτει.
Το να ανοιγοκλείνετε τα μάτια με αργό ρυθμό μπορεί να βοηθήσει στην αναπλήρωση της ντοπαμίνης
Οι ασθενείς αναπτύσσουν τη νόσο του Πάρκινσον όταν χάνουν ντοπαμίνη ή ντοπαμινεργικούς νευρώνες στην περιοχή substantia nigra του εγκεφάλου. Το σύστημα ντοπαμίνης παίζει ουσιαστικό ρόλο στην λειτουργία των μυών και στη φυσιολογία του κινητήρα, εξ’ ου και η φήμη του ως διαταραχή της κίνησης.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι ο μειωμένος ρυθμός στο άνοιξε-κλείσε των ματιών είναι κάτι περισσότερο από το αποτέλεσμα της βραδύτητας των μυών ή της ακαμψίας που οφείλεται στην έλλειψη ντοπαμίνης. Μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα προσπαθεί να αυξήσει την έκθεση του ατόμου στο φως, το οποίο με τη σειρά του βοηθά το σώμα να αναπτύξει περισσότερη ντοπαμίνη.
Μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό International Journal of Neuroscience εξηγεί ότι το βλεφάριασμα βοηθά στην «λεπτή ρύθμιση» της παραγωγής μελατονίνης και ντοπαμίνης. “Το μειωμένο βλεφάριασμα (όπως παρατηρείται σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον) θα μπορούσε να αποτελεί έναν αντισταθμιστικό μηχανισμό για την αύξηση της έκθεσης στο φως, την μείωση της παραγωγής μελατονίνης και τελικά την αύξηση των λειτουργιών της ντοπαμίνης”, καταλήγει η μελέτη.
Μπορεί να προκαλέσει οφθαλμική δυσφορία και κακή όραση
Το να ανοιγοκλείνετε τα μάτια με φυσιολογικό ρυθμό είναι ουσιαστικό μέρος της υγείας των ματιών, διότι βοηθά στην ανακατανομή των δακρύων στην επιφάνεια του ματιού. Χωρίς συνεχή ανακατανομή, τα δάκρυα εξατμίζονται γρήγορα, αναγκάζοντας την επιφάνεια των ματιών να γίνει ξηρή. Ως αποτέλεσμα, μερικοί άνθρωποι βιώνουν μια αίσθηση καψίματος που σχετίζεται με αυτό το σύμπτωμα, ενώ άλλοι βιώνουν μια “σαν κάτι να έχει μπει στο μάτι”. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να υποβαθμίσει την όραση κάποιου και να οδηγήσει σε δυσκολία στην ανάγνωση και άλλες οφθαλμικές λειτουργίες.
Σύμφωνα με την APDA, τα τεχνητά δάκρυα μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση αυτών των συμπτωμάτων σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον, συμπεριλαμβανομένης της θαμπής όρασης και της οφθαλμικής δυσφορίας.
Το αντίθετο μπορεί επίσης να συμβεί σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον
Αν και λιγότερο συχνό φαινόμενο, κάποιοι ασθενείς με Πάρκινσον βιώνουν το αντίθετο σύμπτωμα: ανοιγοκλείνουν τα μάτια με υπερβολικό ρυθμό. Αυτό είναι γνωστό ως βλεφαροσπασμός.
Εκείνοι που πάσχουν από βλεφαροσπασμό μπορεί να επωφεληθούν από το να δουν έναν οφθαλμίατρο ή νευρο-οφθαλμίατρο. Εκείνος μπορεί να εγχύσει μια τοξίνη αλλαντίασης (botulinum toxin, κάτι σαν το γνωστό botox) στον μυ που περιβάλλει το μάτι κάθε τρεις έως τέσσερις μήνες. Αυτή η θεραπεία, που πραγματοποιείται από ειδικό για τις διαταραχές της κίνησης, είναι γνωστό ότι είναι πολύ αποτελεσματική στην επιβράδυνση του ρυθμού που ανοιγοκλείνουν τα μάτια και στην βελτίωση της λειτουργίας των ματιών.
Πηγές:iatropedia.gr
