Η προσαρμογή στην τηλεργασία ή στην αναστολή εργασιών, ακόμη και το αβέβαιο «μετά» όμως, είναι σχεδόν αδύνατο να μη σε έχουν επηρεάσει με κάποιο τρόπο. Δε θέλει πολύ για να κάνουν πάρτι οι κακές σκέψεις, η καταστροφολογία και το εκτεταμένο άγχος στο κεφάλι σου.
-Μην ακούς πάντα το μυαλό σου
Ή μάλλον να το ακούς, αλλά, να ψάχνεις να βρεις στοιχεία πως αυτά που σου λέει δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας σου που καλπάζει λόγω των φόβων σου. Χρειάζεται να αναγνωρίζεις πότε αυτό που σε ανησυχεί είναι επινόημα δικό σου ή συμβαίνει στην πραγματικότητα. Δοκίμασε αυτό, για παράδειγμα: Αντί να πεις «θα αρρωστήσω», πες «σκέφτομαι ότι θα αρρωστήσω» για να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι εντάξει στην υγεία σου. Γενικώς, μην προκαταβάλλεσαι, διότι συχνά έλκουμε ό,τι σκεφτόμαστε. H συνεχής ανησυχία δεν εγγυάται άλλωστε, ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Επομένως, προσπάθησε να διαθέσεις λίγο χώρο στον εγκέφαλο σου για άλλα, πιο σημαντικά και κυρίως υπαρκτά προβλήματα.
-Μην κάνεις ότι δε συμβαίνει τίποτα
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δε δέχονται την αδύναμη πλευρά του εαυτού τους και αγνοούν επιδεικτικά το άγχος τους παρά τα εμφανή σημάδια. Η δυσκολία στην αναπνοή και οι αυξημένοι χτύποι καρδιάς είναι κάποια από αυτά και με το να τα προσπερνάς το μόνο που καταφέρνεις είναι συσσωρεύεται περισσότερη πίεση. Το πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα είναι να αναγνωρίσεις την ύπαρξή του, να την παραδεχθείς και να ξεκινήσεις να την «πολεμάς». Να την παραδεχθείς, όχι να την αποδεχθείς, έχει διαφορά. Ειδικά σε στιγμές πανικού, για αρχή κάτσε κάπου άνετα, πάρε μερικές αναπνοές μετρώντας από το 1 έως το 10.
-Κράτα ημερολόγιο
Και δεν εννοούμε πλήρες (τι έφαγες, τι ήπιες κλπ) αλλά όλων εκείνων που σε κάνουν να μην κλείνεις μάτι. Οι ειδικοί λένε πως το να γράψεις αναλυτικά τα συναισθήματά σου και ύστερα να βάλεις το χαρτί στο συρτάρι, στην πράξη είναι πολύ λυτρωτικό. Όσο κι αν δεν το πιστεύεις.
-Μη χάνεις επαφή με τους αγαπημένους σου
Μίλα στους δικούς σου για το πώς νιώθεις. Μπορεί να μην ταυτιστούν 100%, όμως και μόνο ότι θα μοιραστείς τα συναισθήματά σου, θα σε ανακουφίσει. Γενικά, μην κλείνεσαι κι άλλο στον εαυτό σου, αρκετά είσαι απομονωμένος. Δικαιολογία δεν υπάρχει για το αντίθετο, εφόσον λίγο πολύ οι περισσότεροι έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.
-Να καταναλώνεις μόνο όσα αντέχεις
Μία εύθραυστη ψυχολογία μπορεί να γίνει κομμάτια αν από το πρωί μέχρι το βράδυ κάθεσαι και βλέπεις-διαβάζεις-ακούς ειδήσεις για θανάτους και κρούσματα. Δε λέμε να κάνεις τα στραβά μάτια ούτε να τα κλείσεις εντελώς, απλώς να σε προστατεύσεις από την κινδυνολογία που είναι λογικό να έχει αντίκτυπο πάνω σου. Αντίστοιχα, καλύτερα να προτιμάς εύθυμη μουσική και σειρές ή ταινίες που δεν έχουν καμία σχέση με την περίοδο που περνάμε ή που έστω δε θα σε κάνουν να κλαις με μαύρο δάκρυ. Αρκεί το «δράμα» της πανδημίας που ζούμε.
-Κάνε κάτι αποκλειστικά για εσένα
Για να το καταφέρεις αυτό, ιδανικά εφάρμοσε και μία αποτοξίνωση έστω για συγκεκριμένες ώρες της ημέρας από τα social media. Εκμεταλλεύσου δεόντως τη μετακίνηση 6, βγες για τρέξιμο, βόλτα, περπάτημα, ποδήλατο, ό,τι σου ταιριάζει τελοσπάντων. Διάβασε ένα βιβλίο, ασκήσου στο μπαλκόνι (ευκαιρία να το φτιάξεις εδώ που τα λέμε), μάθε κάτι καινούργιο… Επιλογές υπάρχουν. Και αν τις έχεις εξαντλήσει όλες, ρώτα τους φίλους σου για ιδέες. Πάντως, είναι μία ξεκάθαρη ευκαιρία για να κάνεις όλα εκείνα που μέχρι σήμερα παραπονιόσουν ότι δεν είχες χρόνο να κάνεις. Πέρα από την πρακτικότητα όλων των παραπάνω, θα κρατήσει το μυαλό σου απασχολημένο, ικανοποιημένο και μακριά από τις κακές σκέψεις, που είναι και ο στόχος.
