Η ύπαρξη ενός κατοικίδιου ζώου, το οποίο μπορεί να σταθεί δίπλα σε ένα παιδί και να δείχνει την αγάπη του χωρίς να βάζει όρους, να υποστηρίζει χωρίς να κρίνει ακόμα και να είναι παρών να μιλήσει το παιδί και να εκφράσει το πώς αισθάνεται χωρίς να του απαντήσει πως θα έπρεπε να αισθάνεται ή να πράξει, είναι πολύ σημαντική για τον τρόπο που θα σταθεί το παιδί τόσο προς τον εαυτό του όσο και προς τους άλλους γύρω του. Ένα κατοικίδιο ζώο στο σπίτι δίνει την αίσθηση της συντροφικότητας και της ασφάλειας μειώνοντας τη μοναξιά που μπορεί να αισθάνεται ένα παιδί.
Πολύ σημαντική είναι η συνεισφορά στη συναισθηματική νοημοσύνη ενός παιδιού. Πως αισθάνεται μια γάτα αν τη χαϊδέψεις κόντρα στο τρίχωμά της; Πως αισθάνεται ο σκύλος όταν δε του δίνεις σημασία; Αν τον αφήσεις νηστικό; Πως είναι όταν σου ‘ζητάει’ να παίξεις και εσύ δεν ανταποκρίνεσαι; Το παιδί μαθαίνει πως μπορεί να αισθάνεται κάποιος άλλος και ποιες είναι οι ανάγκες ή οι επιθυμίες του, αναγνωρίζει τις ανάγκες και μαθαίνει πώς να τις ιεραρχεί σε σχέση με τις δικές του.
Φυσικά το να μπορεί να φροντίσει ένα παιδί κάποιον που το έχει ανάγκη μπορεί να συμβάλει και στη φροντίδα του ίδιου του εαυτού. Κι όταν μιλάμε για φροντίδα εννοούμε τόσο τα πρακτικά ζητήματα, όπως παραδείγματος χάρη είναι η καθαριότητα, το φαγητό όσο και ποιο λεπτά ζητήματα όπως είναι η ψυχική υγεία του παιδιού.
Μέσα από τις καθημερινές δραστηριότητες φροντίδας ενός κατοικίδιου ζώου, το παιδί αντιλαμβάνεται τις προσωπικές του ευθύνες, τη διαχείριση του χρόνου του, την έννοια του προγράμματος. Επίσης, σημαντική είναι η συνεισφορά και στις κοινωνικές δεξιότητες που μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί μέσα από την επαφή με άλλους ανθρώπους για παράδειγμα, στην καθημερινή βόλτα, αν μιλάμε για σκύλο..
Το παιχνίδι είναι ακόμα μια προσφορά του κατοικίδιου προς το παιδί. Πόσο σημαντική είναι η φυσική παρουσία στο παιχνίδι, η αλληλεπίδραση, το άγγιγμα, το να γνωρίζει το παιδί τα όρια του σώματός του, πόση δύναμη θα ασκήσει. Πόσο σημαντικό είναι να σηκωθεί από την τηλεόραση ή τον υπολογιστή και να παίξει. Μέσα στους τόσο γρήγορους ρυθμούς η δικαιολογία είναι πολλές φορές ότι οι χρόνοι των παιδιών δεν ταυτίζονται. Μπορεί το κατοικίδιο να είναι συντροφιά στο παιχνίδι και όταν οι φίλοι δεν είναι διαθέσιμοι ή όταν δεν υπάρχει ο χρόνος; Η επαφή με το ζώο ενισχύει προάγει την άσκηση και τη φυσική κατάσταση, καθώς δίνει ευκαιρίες στο παιδί να κινηθεί αρκετά μέσω του παιχνιδιού, αλλά και της βόλτας.
Ο κύκλος της ζωής, η γέννηση, η ανάπτυξη, η απώλεια είναι ένα ακόμα πολύτιμο μάθημα στη ζωή ενός παιδιού, προϋπόθεση φυσικά οι γονείς να το χειριστούν με ειλικρίνεια και τρόπο αντίστοιχο με τα γεγονότα και όχι με ψέματα και ανακρίβειες, οι οποίες περισσότερο θα δυσκολέψουν το παιδί.
Συνολικά, είναι πολλά τα οφέλη της επαφής με ένα κατοικίδιο ζώο, πάντα όμως με την ορθή παρέμβαση από τη μεριά της οικογένειας. Αν η οικογένεια δεν είναι σε ετοιμότητα ή πρόθυμη να επεξεργαστεί τον τρόπο που έχει να χειριστεί ζητήματα που θα προκύψουν στη συνύπαρξη με ένα κατοικίδιο, τότε αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Άρα χρειάζεται μια πραγματική αξιολόγηση των δυνατοτήτων της οικογένειας και όχι υπερεκτίμηση τους.
