Η αυτοεκτίμηση έχει να κάνει με την εσωτερική εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο που μιλάμε για τον εαυτό μας, τις σκέψεις μας για το πόσο και τι αξίζουμε, τις πεποιθήσεις για το ποιοι είμαστε καθώς και υποθέσεις για το πώς μπορεί να μας βλέπουν οι άλλοι.
Περιλαμβάνει επίσης, τις προσδοκίες που έχουμε εμείς από τον εαυτό μας και τους άλλους και πιθανά αυτές που θεωρούμε πως μπορεί να έχουν οι άλλοι από μας.
Η αυτοεκτίμηση διαμορφώνεται κυρίως στην παιδική ηλικία, όμως ανατροφοδοτείται, συντηρείται και αναπαράγεται σ όλη την υπόλοιπη ζωή μας.
Ο τρόπος που εκτιμάμε, αξιολογούμε και νοηματοδοτούμε τον εαυτό μας και τις πράξεις μας, έχει άμεση σχέση και συνέχεια με τον τρόπο που οι γονείς μας ή οι άνθρωποι που μας φρόντιζαν, κατά την παιδική μας ηλικία, μας αξιολογούσαν και μας συμπεριφερόταν.
Η ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης, επιτυγχάνεται με την αντιμετώπιση των αλλαγών, παρά με την άρνησή τους. Επίσης, επιτυγχάνεται με την αντιμετώπιση των συγκρούσεων και όχι με την αποφυγή τους.
Ένας άλλος τρόπος είναι να αναλαμβάνεις καλοσχεδιασμένα ρίσκα, αντί να επιλέγεις πάντα την ασφάλεια και τη σιγουριά, καθώς έτσι επιτυγχάνεται η ωρίμανση και η εξέλιξη.
Τέλος, αναγνωρίζοντας τις δυνάμεις και τις πηγές στήριξής και κάνοντας ό, τι καλύτερο μπορείς, έχεις θετικά αποτελέσματα στην καθημερινότητα. Συχνά, μπορείς να πέσεις στην παγίδα να υπερεκτιμήσεις την γνώμη των άλλων για τον εαυτό σου, αναζητώντας την επιβεβαίωση τους για να αισθανθείς καλύτερα και να νιώσεις ότι αξίζεις και από την άλλη πλευρά να υποτιμήσεις τον εαυτό σου, αναμένοντας την αποτυχία, χωρίς να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις τον στόχο και αυτές οι σκέψεις να οδηγούν στο γεγονός να μην νιώθεις ποτέ αρκετή.
Είναι σημαντικό, λοιπόν να εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου, να υποστηρίζεις τις αξίες και τα πιστεύω και να κατανοείς τι επηρεάζει τη διάθεση σου. Έτσι, μερικές φορές πρέπει να ξεχνάς πως αισθάνεσαι και να θυμάσαι τι αξίζεις. Η επιτυχία των πράξεων και τα αποτελέσματα εξαρτώνται από το τι πιστεύεις ότι μπορείς να πετύχεις.
