Σε μία σπάνια εξομολόγηση προχώρησε το βράδυ της Τρίτης στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, «Μετά τα μεσάνυχτα», η Ρούλα Ρέβη. Η γνωστή φωτογράφος μίλησε για πρώτη φορά για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, για τους γονείς της που παντρεύτηκαν ενώ ήταν ανήλικοι, τη δύσκολη σχέση της με τον πατέρα της, για την άσχημη εφηβεία που είχε, ενώ για πρώτη φορά αποκάλυψε πως δεν έχει τελειώσει το σχολείο.
Για τους γονείς της είπε: «Γνωρίστηκαν όταν η μητέρα μου ήταν 14 ετών και ο πατέρας μου 19 στο κτελ. Ερωτεύτηκαν και κλέφτηκαν, τους έψαχναν για να τους βρουν. Οι γονείς μου είχαν προβλήματα, δεν ήταν μαζί μέχρι το τέλος. Η μαμά μου με απέκτησε στα 17 της. Μεγάλωσα με τον παππού και τη γιαγιά. Κατάλαβα ότι είχα μικρούς γονείς, όταν ήμουν στο σχολείο».
Για τον πατέρα της: «Ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, με πολλές δυνατότητες. Δεν ξέρω αν ο γάμος τον πήγε πίσω. Είχε φόντα, ήταν ωραίος τύπος, αλλά το έχανε. Πήγαινε σε μία δουλειά και την άφηνε. Ήταν ένας μποέμ τύπος, δε συμβιβάστηκε ποτέ. Ακόμη και μέχρι πρόσφατα που τον έχασε, δε νομίζω να ωρίμασε ποτέ. Με την αδελφή μου προσπαθήσαμε να τον αναλύσουμε, αλλά δεν το έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα. Η σχέση μου με τον πατέρα μου ήταν καλή. Του πατέρα μου με τη μητέρα μου δεν ήταν καλή. Υπήρχαν πολλά προβλήματα. Με την αδελφή μου ακούγαμε τα πάντα, το πρόβλημα έμπαινε πάντα στο τραπέζι. Προσπαθούσαμε ή να βρούμε λύση ή να κατηγορήσουμε κάποιον, περισσότερο το μπαμπά μου».
Η μαμά μου προσπαθούσε να κάνει ο, τι μπορεί για να στηρίξει την οικογένεια. Μας στήριξαν πολύ και οι γονείς του πατέρα μου. Για εμένα είναι πιο πολύ γονείς. Υπήρχαν καθημερινά εντάσεις και προβλήματα στο σπίτι. Δε βγάλαμε ποτέ άκρη με τον πατέρα μου. Ήταν πάντα εκεί στο σπίτι, αν και τότε ευχόμουν να φύγει. Τώρα ως μεγάλη κατάλαβα ότι έκανε καλά που ήταν εκεί, ήταν σημαντικό. Με την αδελφή μου ήμουν με το μέρος της μαμάς, ήταν αβοήθητη. Όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα ξεχάσω τα οικογενειακά μου προβλήματα».
Για την εφηβεία της: «Πέρασα δύσκολη εφηβεία. Κάποια στιγμή τρελάθηκα. Στο σπίτι γινόταν χαμός, είχε ένταση. Δεν γυρνούσα σε ένα ήρεμο σπίτι, έχουμε λεφτά, δεν έχουμε. Κάποια μέρα μου την έδωσε. Θυμάμαι το κλικ που έγινε στο κεφάλι μου. Έκανα πολλές τρέλες. Έκανα συνεχώς τα αντίθετα πράγματα που μου έλεγαν.
Όταν πήγαινα το πρωί στη Δευτέρα λυκείου στο σχολείο, το κοιτούσα κι έφευγα, πήγαινα για καφέ. Το σχολείο δεν το τελείωσα, το λέω αυτό για πρώτη φορά. Ήμουν καλή στο σχολείο. Είχα εκείνη τη χρονιά και δύο καθηγήτριες που με πίεζαν, στράβωσα μαζί τους και ήταν κι ένας λόγος να μην πηγαίνω. Αργότερα, το θυμό μου τον έκανα ενέργεια. Είχα ως παιδί ενέργεια. Ήμουν δημοφιλής, αλλά εγώ ζούσα ένα δράμα, δεν ήθελα κανέναν. Μετάνιωσα που δεν τελείωσα το σχολείο. Δεν θεωρώ ότι θα είχα σπουδάσει κάτι άλλο, δεν είχαν και τη δυνατότητα οι γονείς μου. Έχω σκεφτεί να γυρίσω στο σχολείο, ίσως το κάνω κάποια στιγμή».
