Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Βασίλης Σπανούλης μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής Ανδρών από την Γερμανία στα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων για:
Τον απολογισμό της πορείας της Εθνικής ομάδας: «Κάναμε μια καταπληκτική πορεία και στο Προολυμπιακό Τουρνουά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δείξαμε ότι είμαστε μια ανερχόμενη δύναμη, απέναντι σε ομάδες που είναι μαζί για χρόνια, που έχουν μετάλλια. Τα παιδιά έκαναν μια υπερπροσπάθεια, οι ομάδες χτίζονται και δεν υπάρχουν μαγικά για να γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Κι εμείς όταν κάναμε τα πρώτα μας βήματα με την Εθνική ομάδα πήγαμε μέχρι τους οκτώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Όλοι όμως βλέπαμε πως κάτι πολύ όμορφο χτίζεται. Έτσι και τώρα βλέπω ότι κάτι πολύ καλό δημιουργείται. Παλέψαμε πολύ, παίξαμε εκπληκτική άμυνα σχεδόν σε όλο το τουρνουά, το ίδιο και απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια. Τους πήγαμε σε ένα σκορ που δεν έχουν συνηθίσει να παίζουν, αλλά είναι ομάδα με πάρα πολύ μεγάλο ταλέντο. Κάποιες φορές χρειάζεται κάποια μεγάλα σουτ, κάποια έξτρα πράγματα και το μομέντουμ. Το είχαμε στην πρώτη και στην τρίτη περίοδο, αλλά κάποια σουτ που εμείς χάσαμε και εκείνοι έβαλαν άλλαξαν το μομέντουμ, κάτι το μεγαλύτερο βάθος που είχαν εκείνοι ήρθε η ήττα. Είμαι περήφανος για αυτά τα παιδιά, για τη χώρα μας και που παίξαμε έναν προημιτελικό Ολυμπιακών Αγώνων».
Το αν η ηλικία κάποιων παικτών είναι ανασταλτικός παράγοντας για το μέλλον της Εθνικής μπάσκετ: «Δεν νομίζω ότι έχουμε τόσο προχωρημένες ηλικίες όσο άλλες ομάδες. Ο Ρούντι είναι 39 χρονών, τρία χρόνια μεγαλύτερος από τον Παπανικολάου. Αυτό υπάρχει μόνο στην Ελλάδα. Όταν είναι κάποιος 34 ετών τον θεωρούμε παππού. Δεν είναι παππούς. Είδατε τον Παπανικολάου να είναι κουρασμένος; Εγώ τον είδα να τρέχει σαν 20χρονο παιδί, σαν τρελός. Δεν είναι αυτό… Είναι η αγάπη για την πατρίδα, είναι η δίψα, το να κερδίσεις κάτι. Το πότε ένας παίκτης είναι μεγάλος θα το κρίνω εγώ και οι συνεργάτες μου».
Το πώς βίωσε την πρώτη του εμπειρία ως προπονητής της Εθνικής ομάδας: «Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία γιατί είχα μια καταπληκτική ομάδα, σπουδαίους χαρακτήρες. Το ευχαριστήθηκα. Είχαμε πολύ σύντομο χρόνο για την προετοιμασία, αλλά δείξαμε ένα DNA και μια σκληράδα που είχαμε χρόνια να δούμε. Ήμασταν ομάδα από την αρχή ως το τέλος, πολύ αγαπημένοι, τα παιδιά έδωσαν και την ψυχή τους, δεν αφήσαμε κανένα ματς, σε άλλα ματς ήμασταν καλύτεροι, σε άλλα χειρότεροι, αλλά είμαστε μια ομάδα που έχει νοοτροπία, έχει χτίσει κουλτούρα και πολύ γρήγορα θα έρθουν κι άλλες επιτυχίες».
Τη δημιουργία κορμού στην Εθνική ομάδα: «Η Εθνική ομάδα είναι ανοιχτή για όλα τα παιδιά. Ο κορμός της όμως πρέπει να είναι ο ίδιος, δεν μπορούμε να αλλάζουμε κάθε χρόνο. Για να λείπει ένας παίκτης θα πρέπει να έχει μόνο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Έχω μεγάλη εκτίμηση σε παίκτες που είναι εδώ μετά από τόσο δύσκολες χρονιές και τους το είπα στα αποδυτήρια. Πρέπει να χτίσουμε πάνω σε αυτό για να μας βοηθήσει να φτάσουμε στο μετάλλιο κάποια στιγμή».
Το αν η Εθνική ομάδα δεν μπορούσε να κερδίσει τη Γερμανία: «Εγώ δεν είδα να μην μπορούμε. Είδα να είμαστε στο +10 δεκάλεπτο, στην ισοπαλία στο ημίχρονο και στο +5 με 15 λεπτά να απομένουν. Οι Γερμανοί μάς κυνηγούσαν για τουλάχιστον 25 λεπτά. Απλώς έβαλαν κάποια μεγάλα σουτ, εμείς τα χάσαμε, είχαν περισσότερο βάθος και φρεσκάδα… Οι λεπτομέρειες έπαιξαν ρόλο. Είναι τρία χρόνια μαζί, έχουν πετύχει μαζί κι αυτό τους δίνει ψυχολογία. Μετά την Αμερική είναι η πιο πλήρης ομάδας. Εμείς αποδείξαμε όμως ότι είμαστε μετά από χρόνια και πάλι στην ελίτ».
Το αν θεωρεί πως χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία: «Για μένα δεν υπάρχει χαμένη ευκαιρία. Την τύχη και την ευκαιρία σου την κυνηγάς. Πάντα θα υπάρχουν ευκαιρίες. Υπάρχουν πολλά τουρνουά μπροστά μας. Η πίεση που βάζουμε δεν βοηθά. Ο νικητής δεν φαίνεται μόνο στις νίκες, αλλά και στις ήττες, στο πώς χάνεις. Υπάρχουν τεράστιοι παίκτες που δεν έχουν πάρει τίτλους ή όχι τόσους πολλούς. Μετρά ο τρόπος που αγωνίζεσαι και η Εθνική αυτή μας έκανε να νιώθουμε γεμάτοι».
Το αν έλειψε κάτι επιθετικά από την Εθνική ομάδα: «Αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Χέρμπερτ για τη δουλειά που έχει κάνει στη Γερμανία. Η άμυνά μας ήταν εκπληκτική, δεν πιστεύω άλλη ομάδα να έχει παίξει τέτοια άμυνα στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Εκτελέσαμε πολύ καλά το πλάνο, τα παιδιά έβγαλαν μεγάλο πάθος. Μας έλειψε το κάτι παραπάνω σε 1-2 φάσεις για να ξεκλειδώσει λίγο η επίθεσή μας. Πίεσαν πολύ τον Γιάννη, έφαγε μπασκετικό ξύλο, εκεί χρειάζονταν κάποια μεγάλα σουτ. Λέμε ότι η Εθνική ομάδα δεν είχε τρίποντο, αλλά πριν από αυτό το παιχνίδι είχε η Γερμανία 11 τρίποντα ανά αγώνα και εμείς 10. Πάντα κάτι θα σου λείπει όταν χάνεις, η υπερανάλυση δεν κάνει καλό. Είναι οφθαλμοφανές τι μας έλειψε και τι πρέπει να διορθώσουμε».
Το Ευρωμπάσκετ του 2025: «Εγώ δεν ήρθα για έναν χρόνο. Ήρθα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και για το Ευρωμπάσκετ. Το πρώτο πράγμα που είπα όταν μίλησα με τον πρόεδρο ήταν πως θα κάνουμε φέτος ό,τι μπορούμε, αλλά πρέπει να φτιάξουμε την κουλτούρα και το DNA της ομάδας. Αυτό που ήθελα ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα με σταθερές. Οι σχέσεις και οι ομάδες δημιουργούνται, πρέπει να πιστέψουν οι παίκτες στην ομάδα. Τα παιδιά πίστεψαν στις δυνατότητες της ομάδας, πόσο καλοί μπορούμε να είμαστε και πως αν είμαστε υγιείς και όλοι μαζί θα έρθουν πολύ σύντομα πάρα πολύ ωραία πράγματα».
Τις βλέψεις της Εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ 2025: «Μην αρχίσουμε να μιλάμε για οκτάδες και τέτοια. Θα είμαστε και στο Ευρωμπάσκετ μια ομάδα που θα παίζει πολύ καλό μπάσκετ, εξαιρετική άμυνα και που πολύ δύσκολα ο αντίπαλος θα μπορεί να τη βάλει κάτω. Ούτε το 2005 ξέραμε ότι θα πάρουμε το Ευρωμπάσκετ, θυμάστε με ποιον τρόπο ήρθε. Εμείς χτίζουμε για να γευτούμε κάποια στιγμή μια μεγάλη επιτυχία. Τι θα γίνει ποτέ δεν ξέρεις. Χτίζουμε τη χημεία, τους ρόλους των παικτών και πάμε και παλεύουμε. Έχουμε ένα εξαιρετικό γκρουπ παικτών, άλλες φορές θα κερδίσεις, άλλες θα χάσεις. Ο μεγαλύτερος νικητής είναι αυτός που ακόμη κι όταν χάνει αναγνωρίζει τα λάθη του και επανέρχεται πιο δυνατός. Είναι πιο σημαντικό αυτό από κάποιον που θα πετύχει μια φορά και μετά κατρακυλά».
Το αν η δήλωση «…για να λείπει ένας παίκτης θα πρέπει να έχει μόνο σοβαρό πρόβλημα υγείας» περιλαμβάνει κάποια αιχμή: «Σας παρακαλώ… Αιχμή για ποιον; Αυτό είναι πονηρή ερώτηση».
Τα φαβορί για μετάλλια: «Θεωρώ πως φαβορί είναι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Σερβία».
