Ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας μίλησε στην εφημερίδα Secret, για την απόφασή του να κατέβει ξανά υποψήφιος βουλευτής, το ενδεχόμενο να υιοθετήσει ένα παιδί στο μέλλον αλλά και την επιθυμία του μετά θάνατον.
Πώς αποφάσισες να κατέβεις υποψήφιος µε το κόµµα της Ζωής Κωνσταντοπούλου;
∆εν είναι η πρώτη φορά που κατεβαίνω. Από την πρώτη στιγµή που δηµιουργήθηκε η Πλεύση Ελευθερίας, είµαι κοντά στη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Τι είναι αυτό που θέλεις να προσφέρεις στα κοινά;
Ο µόνος λόγος που θέλω να µπω στη Βουλή είναι για να λυθούν τα άλυτα εδώ και δεκαετίες προβλήµατα των ηθοποιών. ∆εν παριστάνω ούτε τον οικονοµολόγο ούτε τον γνώστη της εξωτερικής πολιτικής. Με ενδιαφέρουν πολύ τα προβλήµατα των ηθοποιών, γιατί πολλοί από αυτούς που µπήκαν κατά καιρούς στη Βουλή δεν ασχολήθηκαν επαρκώς µε τα προβλήµατα των ηθοποιών. Εξαιρώ την Αιµιλία Υψηλάντη και τον Κλέωνα Γρηγοριάδη.
Ποια είναι η γνώµη σου για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου; Είναι ένα παρεξηγηµένο άτοµο;
Θεωρώ ότι είναι µια από τις πιο δυναµικές πολιτικούς, µε πολύ µεγάλη γνώση πάνω στα νοµικά και διεθνή προβλήµατα. Είναι µια φωνή που δεν πρέπει να λείπει από τη Βουλή. Πιστεύω ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν ασχοληθεί σοβαρά µαζί της και δεν έχουν καταλάβει τι πρεσβεύει.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγµή στη ζωή σου;
Για µένα οι πιο δύσκολες στιγµές στη ζωή µου ήταν ο θάνατος των γονιών µου και οι χωρισµοί µεγάλων σχέσεων που έχω περάσει στη ζωή µου και που θεωρώ ότι είναι ένα σηµαντικό κοµµάτι στη ζωή των ανθρώπων.
Εχεις σκεφτεί να κάνεις παιδί;
Όχι, δεν ήταν κάτι µέσα στα ενδιαφέροντα και στα όνειρά µου. Εξάλλου, δεν πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να αφήνει τη συνέχειά του επί της Γης. Η όλη προσφορά µου όµως στο κοινωνικό σύνολο θα αφήσει µια πολύ καλή αύρα και µηνύµατα, και αυτό µε ενδιαφέρει περισσότερο.
Έχεις κάνει τη διαθήκη σου;
Όταν ήµουν 25 ετών, έκανα την πρώτη µου διαθήκη, µόλις απέκτησα το πρώτο µου περιουσιακό στοιχείο.
Έχεις σκεφτεί τι θέλεις να γίνει µετά τον θάνατό σου;
Οπωσδήποτε είµαι υπέρ της καύσης και όσον αφορά εµένα δεν θέλω κανενός είδους κηδεία, αλλά έχω αφήσει χρήµατα για να γίνει µια µικρή γιορτή.
