Ο Στάθης Δημητρουλάκος και ο Αχιλλέας Μωραΐτης, μετά την κυκλοφορία του EP τους με τίτλο “ΡΙΖΕΣ” επιστρέφουν με το πρώτο τους σινγκλ για το 2022. Ο Στάθης Δημητρουλάκος υπογράφει τους στίχους ενώ ο Αχιλλέας Μωραΐτης τη μουσική και την ερμηνεία.
Αλάργεψα στο όνειρο κι άκουσα μια φωνή
Που εκοίμιζε ένα όμορφο, μικρό, γλυκό παιδί
Στης λησμονιάς τους ποταμούς, ταξίδεψα, της χάρης
Να συναντήσω το παιδί που έψαχνα καιρό.
Εκεί μες στο ατελείωτο και βρόμικο σκοτάδι
Περίμενε μία μορφή δεμένη από καιρό
Στο πρόσωπό της ένιωσα της κόλασης σημάδι
Και μαχαιριές αμέτρητες να καίνε το κορμί.
Άνθρωποι που δεν ένιωσαν αγάπη στη ζωή τους
Είναι αυτοί που σ’ έγδυσαν και σ’ άφησαν εκεί
Να σβήσεις πια μονάχος σου στης λήθης το λιμάνι
Χωρίς αγάπη και πνοή, για πάντα να’ σαι εκεί.
Δάκρυα που δεν κυλήσανε σε ξεχασμένο χάδι
Φωνές που δεν ηχήσανε στου πόνου τις μορφές
Η νύχτα αυτή ατελείωτη, της κόλασης σκοτάδι
Πληγές που σου ξεσκίσανε με μίσος την ψυχή
Χειμώνες που είναι ατέλειωτοι, σκληροί και θυμωμένοι
Σαν άνεμος που δε φυσά ποτέ την Κυριακή
Μα τώρα να που άρχισε το φως του να προβάλλει
Και ένα χέρι τρυφερό σου έδωσε πνοή
Φίλος παλιός που αγκάλιασε το άσχημο σκοτάδι
Και στην καρδιά εφύτεψε το σπόρο της ζωήςι
