Πρόκειται για την νονά του άτυχου βρέφους που είχε αεροβαπτίσει στο Νοσοκομείο.
«Ήμουν ακριβώς δίπλα από το δωμάτιο τους και πρόσεχα το παιδί της όταν έφευγε εκτός για διάφορες δουλειές και έλειπε για ώρες. Στην αρχή όταν πήγαινα στο δωμάτιο η Ειρήνη το κουκούλωνε με την κουβέρτα και την τράβαγα γιατί φοβόμουν ότι θα σκάσει το παιδί», λέει χαρακτηριστικά.
Όπως αναφέρει όσο καιρό ήταν στο νοσοκομείο είχαν γίνει τρεις κρίσεις επιληψίας, όλες βράδυ.
«Το μοιραίο βράδυ μου λέει ότι η μικρή δεν είναι καλά, έπαθε επιληψία και δεν ανασαίνει. Η γυναίκα που ήταν δίπλα παραξενεύτηκε γιατί σε εκείνη δεν είχε πει τίποτα. Τότε πήγα εγώ να φωνάξω γιατρούς και εκείνοι έτρεξαν για το μωρό. Ήταν μετά τις δύο την νύχτα και το ξέρω γιατί ήμουν στο κυλικείο».
«Όταν γύρισα την είδα να μου φωνάζει στο διάδρομο. Όσο οι γιατροί προσπαθούσαν να το επαναφέρουν εκείνη ασχολιόταν με το κινητό. Όταν το παιδί ‘τέλειωσε’ εγώ θρηνούσα και μου είπαν οι γιατροί να μπω μέσα να το φιλήσω γιατί ήμουν και η νονά του. Με ρώτησε πώς κάνω έτσι. Εγώ έχω χάσει και άλλο παιδί και δεν φωνάζω έτσι, μου λέει. Τότε τρελάθηκα».
«Όταν μαζεύαμε τα πράγματα της σε μια βαλίτσα για να φύγουν με τον πατέρα της και τη μητριά της, μου άρπαξε τα σεντόνια του παιδιού από τα χέρια και όταν της τα ζήτησα για να τα βάλω στη βαλίτσα μου τα πέταξε σαν πατσαβούρι και μου λέει πάρτα να την θυμάσαι. Κι άλλο ένα περιστατικό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι είχαν βάλει οι γιατροί στο μωρό πομπό για να δουν αν θα πάθει κάτι και ο πομπός συνέχεια έβγαινε από το ποδαράκι της και μου έλεγε ότι το βγάζει το μωρό. Κάτι που όπως έλεγαν και οι γιατροί δεν μπορούσε να γίνει», καταλήγει.
Τα μηνύματα της Ειρήνης στη νονά μετά το θάνατο του παιδιού
