«Άστο μωρέ, δεν πειράζει», ίσως έχεις πει και ξαναπεί για κάτι που κάνει η σχέση σου, η μητέρα σου, ένας φίλος, παρόλο που σε ενοχλεί. Πολλοί από εμάς, μάθαμε να μην εκφράζουμε εύκολα τα συναισθήματά μας από την παιδική μας ακόμα ηλικία. Το «άστο να πάει», είναι ένας τρόπος να αποφεύγουμε τις πιθανές συγκρούσεις, την απόρριψη, την κριτική. Τα συναισθήματα όμως δεν είναι ωφέλιμο να σχετίζονται με το φόβο.

Ακολουθούν 3 κοινές συνέπειες της συνεχούς εσωτερίκευσης των όσων αισθανόμαστε.

Οι πιθανοί κίνδυνοι που κρύβουν τα καταπιεσμένα συναισθήματα

  1. Ξαφνικές εκρήξεις

Φαντάσου τα συναισθήματα σε μια χύτρα ταχύτητας… Τελικά, η συναισθηματική πίεση θα ξεσπάσει και ίσως προβείς σε λόγια και ενέργειες που πιθανότατα θα μετανιώσεις.

  1. Θλίψη, άγχος, θυμός

Όταν αναισθητοποιούμε τα έντονα συναισθήματα, είναι λογικό να συσσωρεύεται απογοήτευση, ακόμα και θυμός για τον ίδιο μας τον εαυτό. Επιπλέον, η εσωτερίκευση μπορεί να οδηγήσει σε συνεχές άγχος, το οποίο με τη σειρά του είναι ικανό να προκαλέσει ποικίλα και σοβαρά προβλήματα υγείας.

  1. Μοναξιά

Όταν κλεινόμαστε στον εαυτό μας, διατηρούμε συνήθως μια παθητική στάση. Τα άτομα γύρω μας καταλαβαίνουν αργά ή γρήγορα πως τους λέμε πάντοτε αυτό που θέλουν να ακούσουν ενώ στην πραγματικότητα επιθυμούν και αξίζουν μια ειλικρινή στάση. Έτσι, σταδιακά μπορεί να εκλείψει η οικειότητα και να ενταθεί η μοναξιά.

Πώς θα προχωρήσεις στην αλλαγή

Ακούγεται τετριμμένο αλλά πράγματι, η ζωή είναι πολύ μικρή για να την ζούμε χωρίς την ελευθερία και τη χαρά που μας προσφέρει η έκφραση των συναισθημάτων μας. Ξεκινώντας από σήμερα, δοκίμασε να:

Κάνεις… αναβάθμιση

Ο εγκέφαλός μας είναι σαν τον υπολογιστή. Χρειάζεται ανά περιόδους αναβάθμιση. Συνειδητοποίησε πως αυτή η εσωτερίκευση δεν λειτουργεί, απαριθμώντας τα «γιατί», σύμφωνα με τις προσωπικές σου εμπειρίες. Όταν αισθάνεσαι ανασφάλεια και πιάνεις τον εαυτό σου να «κλείνεται» ή να προσπερνά, θυμήσου πως αυτή η στάση ανήκει στο παρελθόν, σε ένα παλιό σου «mindset» και πως είναι ωφέλιμο πια, να προχωρήσεις.

Ρισκάρεις

Το κλειδί για την αντιμετώπιση του άγχους είναι να βγούμε έξω από τη ζώνη άνεσής μας. Αν μιλήσεις γι’ αυτό που σε ενοχλεί, ίσως ανακαλύψεις πως αυτό που πίστευες πως θα συνέβαινε, μια εκρηκτική αντίδραση για παράδειγμα ή ένας σοβαρός τσακωμός, δεν συμβαίνει.

Πάρεις το χρόνο σου

Οι αλλαγές καμιά φορά γίνονται με «baby steps». Δεν χρειάζεται να βιάζεσαι. Ακόμα κι αν χρειαστούν μέρες για να πάρεις το θάρρος να μιλήσεις, δεν πειράζει. Απλώς, δεν χρειάζεται να το σκέφτεσαι και πολύ καθώς, όπως είπαμε, το ρίσκο πιθανότατα θα εξαλείψει στην πράξη το φόβο και την ανησυχία σου.



Πηγή