Μανάδες, πατεράδες, αδέλφια, συμφοιτητές, φίλοι. Αγκαλιές παρηγοριάς, τα δάκρυα δεν θα στερέψουν ποτέ. Ένα κερί λίγα λουλούδια και σημειώματα για τους νεκρούς του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών.
«Δεν τους δώσαμε το τελευταίο φιλί»
Θρήνος, πόνος και οργή, ένα χρόνο μετά. Εκεί που χάθηκαν 57 ψυχές. Στα βαγόνια του Intercity 62.
«Περιμένω να γυρίσει. Ξέρω ότι είναι στη Θεσσαλονίκη να μου πει ήρθα μάνουλα μου να σε αγκαλιάσω και εγώ δεν της έδωσα το τελευταίο φιλί. Πονάμε, ο θυμός όμως είναι πιο μεγάλος. Θα παλέψω να δικαιωθεί η κόρη μου. Σκότωσαν τα ονειρά της, τα ονειρά μας», δηλώνει η μητέρα της Κλαούντιας.
Εκεί…. στον τόπο που μαρτύρησαν τα παιδιά τους, στο ίδιο σημείο δίνουν υπόσχεση ότι θα δικαιώσουν τις ψυχές τους.
«Να μην μας ξεχάσετε. Εγώ θα είμαι πάλι εδώ, έστω και μόνος. Όσο ζω θα έρχομαι εδώ για τα παιδιά μου. Τη μάχη θα τη δώσω στα δικαστήρια γιατί τα παιδιά μου είχαν γονείς. Ο Νίκος Πλακιάς ήταν γονέας, τα έφερα στον κόσμο όχι για να μου τα δολοφονήσουν», λέει ο πατέρας των διδύμων κοριτσιών.
Οι Θώμη και Χρύσα Πλακιά και η πρώτη τους ξαδέλφη τους, Αναστασία Πλακιά, επέβαιναν στο μοιραίο τρένο. Έχασαν τη ζωή τους πριν καν συμπληρώσουν τα 20 τους χρόνια.
«Εμείς νιώθουμε ότι κορίτσια μας είναι εδώ. Εδώ θα ερχόμαστε πάντα μέχρι να υπάρξει δικαίωση. Εδώ δώσαμε τον όρκο δικαίωσης των παιδιών μας», τονίζει ο πατέρας της Αναστασίας.
Ο Λυσίμαχος Παπάζογλου, επίσης πατέρας θύματος, αναφέρει: «Ελπίζουμε η ελληνική δικαιοσύνη να τα βρει όλα, γιατί δεν τα έχει βρει όλα».
Η 20χρονη Κλαούντια ήταν φοιτήτρια στην Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Δεν ήθελε να ταξιδεύει με λεωφορείο γιατί φοβόταν. Θεωρούσε, όπως και η μητέρα της, ότι το τρένο ήταν ασφαλές.
«Έκοψε το τελευταίο εισιτήριο θανάτου στις 28 Φεβρουάριου 2023. Μαζί της πέθανε και η καρδιά μου», λέει η μητέρα της.
Όλοι με τον ίδιο αβάσταχτο πόνο, με μια κορδέλα στο στήθος και την ημερομηνία που θα τους στοιχειώνει για όλη τους τη ζωή.
«Ένας άγγελος ξανθός, γαλανομάτα. Ένα καλό παιδί», λέει η μητέρα της Ιφιγένειας.
Η μητέρα του 28χρονου Σωτήρη Καραγεωργίου από την Ημαθία, που έχασε τη ζωή του στα Τέμπη, πήγε σήμερα για πρώτη φορά στο σημείο μηδέν.
«Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ είναι πάρα πολύ σκληρό. Κανείς δεν πρέπει να ζει τέτοια πράγματα».
Ο πατέρας της Ελπίδας Χούπα, αναφέρει ότι «η δικαιοσύνη αργεί και εάν θα έρθει. Έρχεται σέρνοντας. Σήμερα είμαστε εδώ με πόνο και θλίψη. Ένα κομμάτι από εμάς έφυγε από αυτό το σημείο».
«Περιμέναμε να είναι ψέμα, δεν είναι. Μας χορτάσανε όμως στα ψέματα οι δικαστικοί, οι κυβερνώντες, η ολιγωρία τους», δηλώνει ο Αντώνης Ψαρόπουλος.
Η μητέρα ενός θύματος θυμάται το χαμόγελο και την αγκαλιά του γιου της. «Μου έλεγε μαμούκα μου. Αυτό μου έχει μείνει».
«Πονάμε όσο δεν πάει άλλο. Είμαστε θυμωμένοι όσο δεν πάει άλλο», σημειώνει ο πατέρας του Ντένις Ρούτσι.
Ήταν όλοι εκεί…
Ήταν όλοι εκεί όχι για να θυμούνται αλλά για να μην επιτρέψουν σε κανέναν να ξεχάσει.
«Δικαιοσύνη μόνο. Έχασα το λουλούδι μου, το αγόρι μου. Μηχανοδηγός 29 ετών. Είχε μπει στη δουλειά στον ΟΣΕ και χαιρότανε», αποκαλύπτει η μητέρα του Νίκου Ναλμπάντη.
Με σπασμένη φωνή ο Δημήτρης Κουρέτας υποσχέθηκε ότι στο σημείο μηδέν, εκεί που τόσο βεβιασμένα μπαζώθηκε, θα στηθεί μνημείο για τις 57 ψυχές που ζητούν δικαίωση.
«Σήμερα το μόνο πράγμα που μπορώ να πω είναι ότι σαν Περιφερειάρχης σας σέβομαι και σαν πολίτης σας θαυμάζω για το κουράγιο σας».
Ήταν εκεί και όλοι όσοι εκείνη την εφιαλτική νύχτα μούδιασαν από την οσμή της καμένης σάρκας από το αίμα που πότισε τη γη.
Στα Τέμπη ο πατέρας του Γεράσιμου
Στο σημείο της σύγκρουσης, που οι 57 συνάνθρωποί μας είδαν το νήμα της ζωής τους να κόβεται, βρέθηκε και ο πατέρας του Γεράσιμου, του μοναδικού επιζώντα του πρώτου βαγονιού.
Ο 22χρονος φοιτητής εδώ και ένα χρόνο δίνει μάχη για τη ζωή του. Εδώ και μήνες βρίσκεται σε ειδικό κέντρο στη Βοστώνη και παραμένει σε κωματώδη κατάσταση.
Ο πατέρας του ήρθε στην Ελλάδα πριν από τρεις ημέρες για το μνημόσυνο και θα επιστρέψει στις ΗΠΑ για να βρίσκεται δίπλα στον αγώνα του γιου του.
Εκδήλωση μνήμης στην Καλαμπάκα για τα τρία κορίτσια
Αυτήν την ώρα στην Καλαμπάκα, στον σταθμό της πόλης η οικογένεια Πλακιά πραγματοποιεί εκδήλωση για τη Θώμη, τη Χρύσα και την Αναστασία.
Τα τρία κορίτσια το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 επιβιβάστηκαν στο τρένο με προορισμό τη Θεσσαλονίκη και δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι τους.
