Έτσι, διαβιβάζει την προσφυγή στον Άρειο Πάγο, η οποία στη συνέχεια θα πάει στη Βουλή, με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, προκειμένου να ερευνηθούν τυχόν ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Η μήνυση στρεφόταν εις βάρος του υφ. Κλιματικής Αλλαγής, Χρήστου Τριαντόπουλου, του τότε υπουργού Υγείας, Θάνου Πλεύρη, και της τότε υφ. Υγείας, Ζωής Ράπτη και του τότε περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κώστα Αγοραστού.
«Πήγε να τη βάλει στο συρτάρι»
«Τη μήνυση, την πρώτη φορά, την είχε απορρίψει η πρώτη εισαγγελέας, δεν βρήκε καμία παράβαση από τα συγκεκριμένα άτομα και ούτε καν την έστειλε στον Άρειο Πάγο όπως όφειλε. Με λίγα λόγια, πήγε να τη βάλει στο συρτάρι», λέει, μιλώντας στο MEGA, ο Παύλος Ασλανίδης.
«Εγώ έκανα ένσταση κατά της απόφασης αυτής και την επόμενη ημέρα βγήκε και ο Άρειος Πάγος και με δικαίωσε γιατί είπε ότι έκανε παράβαση καθήκοντος η εισαγγελέας που δεν την έστειλε στον Άρειο Πάγο για να διαβιβαστεί στη Βουλή, και ανέλαβε η αντιεισαγγελέας η οποία έκανε μια διάταξη, που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, δηλαδή ό,τι δεν έγινε 14 μήνες, έγινε πριν μία εβδομάδα».
Όπως λέει ο ίδιος:
«Τα στοιχεία του εγκλήματος τα πετάξανε από εδώ και από εκεί, όχι μόνο σε ένα οικόπεδο. Τα πρώτα πήγαν στο οικόπεδο αυτό, που είναι μέσα στη δικογραφία, και ήδη είναι εκεί τα ειδικά σκυλιά και ψάχνουν, και τα πολλά τα βαγόνια, τα καμένα και χώματα και ό,τι σήκωσαν από εκεί πέρα, μιλάμε για τόνους, τα έχουν πάει στο Κουλούρι σε ένα οικόπεδο που είναι ιδιοκτησίας του ΟΣΕ. Δηλαδή στο σπίτι του δολοφόνου πήγαν τα ευρήματα. Ήταν 9 μήνες εκεί, βάλαμε την ομάδα με τα σκυλιά εμείς οι γονείς, και βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν τα οστά από τέσσερις κοπέλες».
Σύμφωνα με τον κ. Ασλανίδη:
«Εμείς, καταλαβαίνετε ότι, έχουμε γίνει πλέον ‘CSI Τέμπη’ με όλη αυτήν την ιστορία. Τα ειδικά σκυλιά βρίσκουν μόνο ανθρώπινα οστά και μέχρι 13 χρόνια μετά. (…) Το κράτος ήθελε να κάνει τη συγκάλυψη του αιώνα. Η ειδική αυτή ομάδα έκαναν αίτημα από την 1η Μαρτίου και δεν τους απαντήσαν ποτέ. Αυτοί οι άνθρωποι αν πήγαιναν εκεί, τώρα δε θα συζητήσουμε 14 μήνες μετά να ψάχνουμε να βρούμε τα υπολείμματα από τα παιδιά μας».
«Είμαστε χώρα μόνο, δεν είμαστε κράτος, δε θα κάνουμε ποτέ κράτος. Αυτοί οι άνθρωποι αν είχαν την παραμικρή ευθιξία, για τους πολιτικούς μιλάω, θα έπρεπε ήδη να είχαν ζητήσει την άρση της βουλευτικής τους ασυλίας. Αν ήταν πραγματικά άνθρωποι, γιατί μάλλον δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και λυπάμαι που το λέω αυτό. Τώρα όλα τα άλλα, ξανά εξεταστικές, προανακριτικές, το μπαλάκι ο ένας στον άλλον, περνάει ο χρόνος… τους ενδιαφέρει μόνο να μη χάσουν τις καρέκλες και τα ποσοστά. Κάποια στιγμή θα γυρίσει πάνω τους, κάποια στιγμή δε θα είναι βουλευτές, τι νομίζουν θα τους αφήσουμε;», συμπληρώνει.
