Τα περισσότερα αρσενικά ωδικά πτηνά μαθαίνουν το σωστό τραγούδι από άλλα αρσενικά του είδους τους. Όταν όμως απουσιάζουν τα σωστά πρότυπα, δύσκολα βρίσκουν τις σωστές νότες.
Ο Ρος Κρέιτς, ορνιθολόγος του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου, πέρασε πέντε χρόνια εξετάζοντας τις ωδικές ικανότητες του πτηνού ανθοχαίρα (Anthochaera phrygia), το οποίο υπήρχε κάποτε σε αφθονία στην Αυστραλία, σήμερα όμως περιορίζεται σε έναν πληθυσμό μόλις 300 με 400 ατόμων.
Τα αρσενικά είναι πια τόσο σπάνια ώστε συνήθως περνούν μόνα τον πρώτο χρόνο της ζωής τους, διάστημα κατά το οποίο πρέπει να μάθουν το σωστό τραγούδι.
«Η μάθηση τραγουδιών στα πτηνά είναι μια διαδικασία παρόμοια με τη μάθηση της γλώσσας στον άνθρωπο: μαθαίνουν ακούγοντας άλλα άτομα του είδους τους» εξηγεί ο Κρέιτς στο Associated Press.
«Αν δεν μπορείς να ακούσεις άλλα άτομα, δεν γνωρίζεις τι είναι αυτό που πρέπει να μάθεις».
Ο Κρέιτς και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι ένα σημαντικό ποσοστό των αρσενικών ανθοχαιρών, γύρω στο 12%, μαθαίνει τραγούδια άλλων ειδών της Αυστραλίας.
Σε κάποια είδη πτηνών, τέτοιου είδους μιμήσεις ενισχύουν το γόητρο των αρσενικών. Οι θηλυκές ανθοχαίρες, όμως, δεν δείχνουν να εντυπωσιάζονται.
Τα αρσενικά που τραγουδούν ξένες μελωδίες είναι λιγότερο πιθανό να ζευγαρώσουν, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society B.
«Πιστεύουμε ότι τα θηλυκά αποφεύγουν το ζευγάρωμα και το φώλιασμα με αρσενικά που τραγουδούν ασυνήθιστα τραγούδια» λέει ο Κρέιτς.
Για έναν πληθυσμό που βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα της κατάρρευσης, τα ξένα τραγούδια ίσως επιταχύνουν την πορεία προς την εξαφάνιση.
Στο μεταξύ, πάντως, η ομάδα του Κρέιτς δεν μένει με σταυρωμένα χέρια: οι ορνιθολόγοι χρησιμοποιούν τις ηχογραφήσεις της συλλογής τους για να διδάξουν το σωστό τραγούδι στις ανθοχαίρες που μεγαλώνουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
Όταν στο μέλλον απελευθερωθούν, τα εκτρεφόμενα πτηνά θα μπορούσαν να επαναφέρουν τις σωστές νότες στον άγριο πληθυσμό.
