Κείμενο και φωτογραφία: Σπύρος Συμεών
Τι να είναι άραγε αυτό που απεικονίζει η συγκεκριμένη φωτογραφία;
Κανά φυλαχτό; Κανά αγιωτικό;
Σχετικά κοντά πέσαμε. Είναι φυλαχτό ιερό, μοναδικό, ταυτόχρονα μάρτυρας μα και πράμα καταραμένο.
Το ημερολόγιο έγραφε 9 του Αυγούστου, κάπου εκεί ανάμεσα στα χρόνια του αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό. Το 1823 ένα έτος που ο πιο αγνός όπως χαρακτηρίστηκε ήρωας της ελληνικής επανάστασης έμελλε να είναι το τελευταίο του.
Εχθρικό βόλι τον βρήκε στην κεφαλή, αυτήν την τίμια και ένδοξη κεφαλή που δεν προσκύνησε κατακτητή. Το βόλι τον βρήκε λίγο πάνω από το μάτι. Ξαφνική σιγή από κάθε Έλληνα σύντροφό του. Όλοι προσέτρεξαν στον Μάρκο.
Βρε Μάρκο, τι έπαθες βρε; Μην ανησυχείς δεν είναι τίποτα. Μα ο Μάρκος εξέπνευσε προς τα ουράνια αφήνοντας πίσω ακέφαλο το στράτευμα του αλλά ο θεός δεν τον άφησε έτσι.
Του έδωκε στις προσταγές του μια στρατιά αγγέλων να τον συνοδεύουν πάντοτε. Γιατί ο Θεός ευλόγησε αυτόν τον ξεσηκωμό, ο θεός στάθηκε δίπλα σε κάθε αγωνιστή και μέσα από την βιοτή του καθενός έδωσε περισσότερη θέρμη στον υπόδουλο ελληνισμό που μαχόταν να μην χαθεί και πλέον την λευτεριά του να βρει.
Το βόλι προκάλεσε αιμορραγία, αίμα ηρωικό ξεκίνησε να χύνεται κι έτσι έδεσαν το τραύμα.
Λίγο αργότερα όμως κατάλαβαν και οι σύντροφοι του ότι ο Μπότσαρης δεν ήταν πια μαζί τους. Τον μάζεψαν, τον προσκύνησαν, τον ετοίμασαν και του έκαμαν κηδεία που όμοια της δεν είχε ξαναδεί ήρωας σε τούτον εδώ τον κόσμο.
Τον κήδεψαν εκεί στο Μεσολόγγι το ηρωικό που τότε ήταν λεύτερο, κι ο τάφος του έμελλε κι αυτός να αποτελέσει σημείο ιερό.
Πάνω του ορκιζόταν οι αγωνιστές μα και πάνω του τοποθετήθηκε αργότερα στα χρόνια τα λέφτερα η κόρη της πατρίδος μας της Ελλάδος που έκλαιγε και θρηνοδούσε για τον πιο αγνό ήρωα που γέννησε αυτή η πατρίδα.
Στην φωτογραφία μέσα σε μικρό κυτίο βρίσκεται αριστερά το βόλι, το θανάσιμο που στέρησε την ζωή σε έναν Ήρωα, δεξιά ένα κομμάτι από το μαντήλι που έδεσαν το τραύμα οι σύντροφοι του. Και τα δύο αιματοβαμμένα άρα ιερά γιατί ντύθηκαν με το αίμα του Μάρκου Μπότσαρη.
Βρέθηκαν ύστερα από χρόνια όταν ανοίχτηκε ο τάφος του Μάρκου Μπότσαρη. Πλέον φυλάσσονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, που στεγάζεται στο κτήριο της παλαιάς Βουλής των Ελλήνων.
