Στο δρόμο προς το τέλος της χερσονήσου που οδηγεί στην παραλία βρίσκεται το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού, λαξευμένο μέσα σε σπηλιά. Ένα μικροσκοπικό «καταφύγιο» για την εικόνα του Αγίου που του έδωσε και την ονομασία του, προφυλαγμένο τόσο από τον καιρό όσο και από τα αδιάκριτα βλέμματα.
Σύμφωνα με την ιστορία το σημείο για την δημιουργία του υπέδειξε ο ίδιος ο Άγιος Στυλιανός. Ο μύθος λέει ότι ένας βοσκός ψάχνοντας για ένα από τα χαμένα του πρόβατα ανακάλυψε την εικόνα του αγίου ανάμεσα σε κλαδιά. Ωστόσο, την επόμενη μέρα και αφού την είχε τοποθετήσει στην εκκλησία του χωριού προκειμένου να μπορούν να την προσκυνήσουν όλοι οι κάτοικοί του, η εικόνα εξαφανίστηκε, πιστεύοντας όλοι ότι κάποιος την έκλεψε. Κάτι που δεν συνέβη στην πραγματικότητα.
Ο βοσκός την βρήκε για ακόμη μία φορά στο ίδιο μέρος και οι κάτοικοι του χωριού συμφώνησαν να την φυλάξουν στο σημείο που την ανακάλυψε και την πρώτη φορά ο βοσκός, δηλαδή στο σπήλαιο όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.
