Είναι η «ψυχή της Αρκαδίας» και από τα πιο γνωστά βουνά της Ελλάδας. Άλλωστε, οι μύθοι και οι ηρωικές ιστορίες που το συνοδεύουν έχουν κάνει και το ίδιο, μυθικό βουνό. Το όνομά του σημαίνει την ιερή μανία που φέρνει η άγρια φύση. Και πράγματι στο αγέρωχο Μαίναλο με την αλλόκοσμη ομορφιά κρύβονται πολλοί θησαυροί που αξίζει κανείς να ανακαλύψει.
Με κορυφές και φαράγγια που εναλλάσσονται συνθέτοντας τοπίο που γοητεύει, το Μαίναλο είναι ο ακίνητος κι ακοίμητος φρουρός της αρκαδικής γης που προσκαλεί τους ταξιδιώτες να τη γνωρίσουν.
Υψηλότερη κορυφή του είναι η Οστρακίνα, στα 1.981 μέτρα, η οποία με το χιονοδρομικό της αποτελεί πόλο έλξης για ορειβάτες αλλά και λάτρεις των χειμερινών αθλημάτων και των ορεινών δραστηριοτήτων.
Με πλούσια βλάστηση και πανίδα έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστασίας Natura 2000. Στη βορειοδυτική του πλευρά κυριαρχούν τα έλατα ενώ στα νότια τα πεύκο και τα κυπαρίσσια. Στην καρδιά του «γεννιούνται» δύο παραπόταμοι του Αλφειού, ο Λούσιος με το περίφημο φαράγγι του και ο Ελισσώνας.
Εκτός από το τοπίο, που από μόνο του είναι λόγος να επισκεφθεί κανείς το Μαίναλο, το βουνό φιλοξενεί και μερικά από τα χωριά με το υψηλότερο υψόμετρο στην Ελλάδα. Τα πιο ορεινά είναι τα Μαγούλιανα και η Αλωνίσταινα στα 1.365 και τα 1.220 μέτρα αντίστοιχα αλλά στην «αγκαλιά» του είναι διάσπαρτοι πολλοί πανέμορφοι οικισμοί με γοητευτική αρχιτεκτονική και μεγάλη ιστορία, όπως η Βυτίνα, η Δημητσάνα, η Στεμνίτσα, το Λιμποβίσι και η Πιάνα.
Το Μαίναλο και η ευρύτερη περιοχή του κατοικείται από την αρχαιότητα, με τους Αρκάδες κατοίκους του να λατρεύουν εκτός από τους θεούς του Ολύμπου και τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα.
