Αναλυτικά όσα είπε ο Φίλιπ Τζούρισιτς:
Οι μέρες είναι πολύ δύσκολες… Πώς είναι η ζωή χωρίς τον Τζορτζ;
«Δεν είναι απλά δύσκολα. Είναι ό,τι πιο δύσκολο. Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο και κάτι δυσκολότερο. Είναι σκληρή η ζωή δυστυχώς. Είμαστε υποχρεωμένοι όμως να προχωρήσουμε. Είναι σκληρό, είναι δύσκολο αλλά πρέπει. Αυτός ο σύλλογος υπήρχε έναν αιώνα πριν από εμάς και θα υπάρχει και μετά από εμάς. Είναι μια πολύ δύσκολη και σκληρή κατάσταση. Μετά από μερικές ημέρες έπρεπε να βγούμε στο γήπεδο και να παίξουμε. Η Εθνικη Ελλάδας αναγκάστηκε να παίξει μόλις την επόμενη ημέρα του θανάτου του Τζορτζ. Ήταν κάτι πολύ κακό. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έδειξε πόσο αγενές είναι. Δεν έδειξε σεβασμό. Εμείς απ’ την πλευρά μας πρέπει να μείνουμε δυνατοί και ενωμένοι. Πάντοτε λέμε ότι είμαστε οικογένεια και τώρα πρέπει να το δείξουμε. Πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να τιμήσουμε τον Τζορτζ. Αυτή είναι η σκέψη και αυτό λέμε μεταξύ μας. Το παιχνίδι απέναντι στον ΟΦΗ ήταν πολύ δύσκολο για να το διαχειριστούμε. Αλλά έπρεπε να βγούμε νικητές. Και το κάναμε».
Ο Τζορτζ ήταν ένας από εσάς. Καθόταν δίπλα σας στα αποδυτήρια, περνούσατε τόσο χρόνο μαζί στις προπονήσεις, στο γήπεδο, στις αποστολές. Πώς αντιμετωπίζεις ένα τόσο σοκαριστικό γεγονός μέσα σε μια ομάδα;
«Είναι ένα σοκ. Ήμασταν όλοι μαζί εδώ στο προπονητικό κέντρο μέχρι τις 2 το μεσημέρι. Κάναμε πλάκες, κάναμε προπόνηση, ήμασταν μαζί στη σάουνα, λέγαμε αστεία ως συνήθως. Και μετά μαθαίνεις τι συνέβη. Είχα αποκοιμηθεί και η γυναίκα μου με ξύπνησε για να μου πει ότι ο Τζορτζ είναι νεκρός. Ήταν σαν ένα κακό όνειρο. Σαν να ξυπνάς από έναν εφιάλτη. Αλλά δυστυχώς καταλαβαίνεις ότι είναι πραγματικότητα και μάλιστα πολύ σκληρή. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Συνεχίζεις. Δεν τα παρατάς. Μαθαίνεις να εκτιμάς περισσότερο τα πράγματα που έχεις στη ζωή σου, ακόμα κι αυτά που μοιάζουν μικρά. Και φυσικά τιμάς τον άνθρωπο που έφυγε. Κι εμείς οφείλουμε να τιμήσουμε τη μνήμη του Τζορτζ…».
Στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ δείξετε πόσο πολύ θέλατε να τιμήσετε τη μνήμη του Τζορτζ. Έγινε αντιληπτό από όλους, όπως και η μεγάλη πίεση που νιώθατε μέσα στο γήπεδο. Πώς βιώσατε εκείνο το παιχνίδι;
«Πάντα υπάρχει πίεση στον Παναθηναϊκό. Έτσι είναι οι μεγάλες ομάδες. Πάντα παίζεις για τη νίκη, άρα πάντα έχεις πίεση. Όμως στην προκειμένη περίπτωση η πίεση ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Έπρεπε να τιμήσουμε τη μνήμη του Τζορτζ με μία νίκη. Ήταν το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε. Ήταν πολύ έντονα τα συναισθήματά μας σ’ αυτό το παιχνίδι. Όταν σκοράραμε στην αρχή νιώσαμε ανακούφιση γιατί ήρθε νωρίς το γκολ που θέλαμε. Αλλά μετά αισθάνεσαι και πάλι την πίεση γιατί πρέπει να κρατήσεις πάση θυσία αυτή τη νίκη. Ήταν πολύ συναισθηματικό παιχνίδι για όλους μας…»
Τι άνθρωπος ήταν ο Τζορτζ;
«Θα τον έχω πάντοτε στο μυαλό μου να χαμογελάει. Ήταν ένας γελαστός άνθρωπος. Πάντα με καλή και θετική διάθεση, πάντα με όρεξη για να αστειευτεί, για να συμμετάσχει στις συζητήσεις. Ήταν δυναμικός, έλεγε την άποψή του. Εκτός από καλός συμπαίκτης ήταν και ένας καλός φίλος με όλους μας. Προφανώς με κάποιους παίκτες έκανε περισσότερο παρέα αλλά γενικά είχε πολύ μεγάλη και θετική επίδραση στην ομάδα. Κι αυτό γιατί πραγματικά ήταν ένα πολύ καλό παιδί. Συγγνώμη αλλά δεν βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω τον Τζορτζ. Μου είναι πολύ δύσκολο…».
Επιστρέφοντας δυστυχώς στην πεζή ποδοσφαιρική πραγματικότητα, ακολουθεί ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι με τον Άρη. Πώς πρέπει να διαχειριστείτε αυτό το ματς;
«Νομίζω ότι αυτό το παιχνίδι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όπως και εκείνο με τον ΟΦΗ. Προτού μπούμε στο γήπεδο, λέγαμε πως “ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να φύγουμε απ’ το παιχνίδι νικητές”. Δεν μας ένοιαζε τίποτα. Μόνο η νίκη. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την αναμέτρηση με τον Άρη. Είναι πολύ σημαντικό ματς για εμάς. Σίγουρα η ομάδα προέρχεται από μία απαιτητική ευρωπαϊκή αναμέτρηση απέναντι στην Τσέλσι αλλά έχουμε μεγάλο ρόστερ, έχουμε ποιότητα και έχουμε και μεγάλη θέληση για να νικήσουμε. Η νίκη επί του ΟΦΗ ήταν σημαντική για το πρωτάθλημα και δεν πρέπει να πάει χαμένη. Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει και συνέχεια με νίκη επί του Άρη. Σ’ αυτό το παιχνίδι το ζητούμενο είναι πάση θυσία οι τρεις βαθμοί γιατί θέλουμε να μειώσουμε την απόσταση και να πλησιάσουμε στην κορυφή…».
Νωρίς στο πρωτάθλημα η ομάδα έχασε βαθμούς και εντυπώσεις. Ωστόσο στη συνέχεια άρχισαν να έχουν αρνητικά αποτελέσματα και οι υπόλοιποι μεγάλοι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού. Το γεγονός αυτό σας έδωσε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και πίστη ενόψει της συνέχειας;
«Σίγουρα! Θεωρώ ότι οι ομάδες που βρίσκονται πίσω απ’ τους μεγάλους, έχουν δυναμώσει πολύ. Έχουν βελτιωθεί σημαντικά και προκαλούν προβλήματα σε όλους. Ο Παναιτωλικός, ο Αστέρας, η Καλλιθέα, ο Πανσερραϊκός και άλλες ομάδες, έχουν ανεβάσει το επίπεδό τους. Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει και με το γεγονός ότι πλέον στο ελληνικό ποδόσφαιρο γίνεται μεγαλύτερη επένδυση. Όσο πιο δυνατές γίνονται οι μεγάλες ομάδες, τόσο πιο πολύ δυναμώνουν και οι μικρότερες. Εμείς απ’ την πλευρά μας, το πιστεύουμε ότι είμαστε μέσα στο παιχνίδι. Άλλωστε, απομένουν πολλοί αγώνες μέχρι το τέλος, οπότε ο δρόμος είναι μακρύς. Έχουμε πίστη πως μπορούμε να τα καταφέρουμε».
Τι πρέπει να κάνει η ομάδα για να φτάσει στο επίπεδο του ποδοσφαίρου που θέλετε να παίξετε;
«Πρέπει να προσπαθήσουμε να σταθεροποιήσουμε την απόδοσή μας. Να παίξουμε το ποδόσφαιρό μας. Είμαστε ο Παναθηναϊκός, είμαστε μεγάλη ομάδα και πάντοτε πρέπει να παίζουμε στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Πρέπει να έχουμε πίστη, επιμονή και συνοχή και θα έρθουν τα αποτελέσματα που θέλουμε. Παίζω πολλά χρόνια ποδόσφαιρο και ξέρω πως αν έχεις αυτά τα στοιχεία, θα έρθει το αποτέλεσμα. Είμαι αισιόδοξος γιατί έχουμε καλή ομάδα και ποιοτικό ρόστερ. Έχουμε τις δυνατότητες για να γίνουμε πρωταθλητές αυτή τη χρονιά. Μπορεί ο κόσμος να μην το πιστεύει αλλά μπορούμε. Χρειάζεται όμως συνοχή, θέληση και να παραμένουμε συγκεντρωμένοι στον στόχο μας. Θα υπάρξουν αρνητικά αποτελέσματα, θα υπάρξουν σκαμπανεβάσματα στη διάρκεια μιας σεζόν που είναι μεγάλη, αλλά πάντοτε πρέπει να βλέπουμε μπροστά και να συνεχίζουμε τη δουλειά μας με στόχο την επόμενη νίκη».
Η περυσινή περίοδος δεν ήταν τόσο εύκολη για εσένα. Πώς αισθάνεσαι ποδοσφαιρικά αυτή τη στιγμή;
«Για εμένα ήταν ξεκάθαρο τι ήθελα. Απ’ τη στιγμή που δεν πήγα στο Euro, ήξερα τι ήθελα. Προφανώς επιθυμία μου ήταν να βρίσκομαι στο Euro και να ολοκληρώσω εκεί την καριέρα μου σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Αυτό τελικά συνέβη νωρίτερα δεδομένου ότι δεν κλήθηκα στην αποστολή της Σερβίας. Από εκεί και πέρα, πάντοτε στο ξεκίνημα της σεζόν νιώθεις λίγο περίεργα. Υπάρχουν σενάρια για παίκτες που θα έρθουν στη θέση σου, γίνονται μεταγραφές αλλά εγώ πάντοτε έχω στο μυαλό μου ένα διαφορετικό σκεπτικό. Λέω πως “ακόμα κι αν φέρετε τον Μέσι στη θέση μου, εγώ θα προσπαθήσω να τον ανταγωνιστώ και να κερδίσω τη θέση”. Αν είναι καλύτερος, τότε θα παίξει εκείνος. Αλλά πιστεύω στον εαυτό μου και ξέρω την ποιότητα που έχω. Προσπαθώ να είμαι υγιής, να παίζω όσο το δυνατόν καλύτερα και να βοηθάω την ομάδα μου. Θέλω να συνεισφέρω σε γκολ, ασίστ αλλά και σε άλλους τομείς μέσα στο γήπεδο. Κι όπως προείπα, η σεζόν είναι μεγάλη και όλοι είμαστε απαραίτητοι στην ομάδα. Μέχρι στιγμής είμαι ικανοποιημένος γιατί έχω πετύχει γκολ, έχω δώσει ασίστ και έχω επιρροή σε αυτά που έχει πετύχει η ομάδα. Το κλαμπ με εμπιστεύεται, ο προπονητής μου δείχνει εμπιστοσύνη, νομίζω ότι και ο κόσμος βλέπει ότι συνεισφέρω και ότι είμαι καλά. Επίσης, εφέτος δεν έχω τις υποχρεώσεις με την Εθνική ομάδα. Είμαι πλήρως αφοσιωμένος στον Παναθηναϊκό και ελπίζω στα καλύτερα για την ομάδα μας…».//Α.
