Είναι όμορφη, είναι μαγική, είναι ήσυχη, είναι καταπράσινη και γεμάτη τρεχούμενα νερά, και ανάμεσά της περνά ο Οδοντωτός, ο οποίος με τον ήχο του και μόνο μπορεί να σε μεταφέρει πολλές δεκαετίες πίσω στον χρόνο.
Η Ζαχλωρού είναι ένα μικρό ορεινό χωριό της Αχαΐας χτισμένο στο Φαράγγι του Βουραϊκού και βρίσκεται περίπου στο μέσο της διαδρομής του οδοντωτού Διακοφτού – Καλαβρύτων. Βρίσκεται σε υψόμετρο 623 μέτρων και απέχει μόλις 10 χιλιόμετρα από την πόλη των Καλαβρύτων.
Χτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας από περαστικούς, οι οποίοι ήρθαν κυνηγημένοι από τα χωριά της Ηπείρου στην Πελοπόννησο, δίνοντάς της ένα όνομα που στα Σλαβικά σημαίνει “πίσω από τα βουνά” (Ζάγκλορο) και οι κάτοικοι της ασχολούνταν κυρίως με τη κτηνοτροφία και τη γεωργία.
Η τουριστική της ανάπτυξη της συνδέεται άμεσα με το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το χωριό, μα και στο εντυπωσιακό φαράγγι του Βουραϊκού, το οποίο ξεκινάει 3 χιλιόμετρα βόρεια της Ζαχλωρούς, και έπειτα από μια πραγματικά υπέροχη διαδρομή παράλληλα με το ομώνυμο ποτάμι, εκβάλλει στο Διακοφτό.
Στο παρελθόν, η μόνη επικοινωνία των κατοίκων της, γίνονταν μέσω του Οδοντωτού. Άλλωστε αυτή ήταν και είναι η μοναδική στάση του σε ολόκληρη τη διαδρομή. Το τοπίο του φαραγγιού και τα νερά του Βουραϊκού, δημιουργούν εικόνες ανεπανάληπτης ομορφιάς. Η τοποθεσία δε που ο Οδοντωτός εισχωρεί μέσα στα σκοτεινά επιβλητικά βράχια του φαραγγιού, αλλά και το πέρασμα από τη μεταλλική γέφυρα της Ζαχλωρούς λίγο μετά τη μοναδική του στάση, είναι πραγματικά μαγικές.
Ο μικρός και άκρως “κινηματογραφικός” σταθμός της Ζαχλωρούς και η παλιά μεταλλική γέφυρά του δίπλα από αυτόν, δεν άφησε ασυγκίνητους σκηνοθέτες παλαιών εποχών. Σκηνές από διάσημες ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου γυρίστηκαν στην Κάτω Ζαχλωρού, όπως «ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας», η « Γκόλφω» αλλά και η «Αστέρω», με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ στις μέρες μας γίνονται αρκετά από τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς “Χαιρέτα μου τον Πλάτανο”.
Νομίζετε ότι ο Σκορπιός ήταν το μοναδικό νησί στην κατοχή του Αριστοτέλη Ωνάση; Διαβάστε το άρθρο και μάθετε τα πάντα για τη νήσο Σπάρτη…
Από τη μια η εικόνα με τα πέτρινα κτήρια του σταθμού και από την άλλη η πλούσια βλάστηση του φαραγγιού του Βουραϊκού με τους ήχους του ποταμού, είναι αρκετά ώστε να τοποθετήσουν τη Ζαχλωρού στην καρδιά όλων των επισκεπτών.
Οι επισκέπτες μάλιστα, μπορούν να απολαύσουν τις απεριόριστες φυσικές ομορφιές του χωριού, αλλά και να επισκεφθούν τον παλιό νερόμυλο, ο οποίος κατά το παρελθόν ήταν ιδιοκτησία της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου, όμως σήμερα έχει δυστυχώς εγκαταλειφθεί.
Ανάμεσα στα πλατάνια, τις ιτιές, και τις καρυδιές και δίπλα στο ποτάμι του Βουραϊκού υπάρχουν ξενώνες και ταβέρνες, όπου οι επισκέπτες απολαμβάνουν τα τοπικά εδέσματα και την ιδιαίτερη φιλοξενία των κατοίκων της Ζαχλωρούς. Το πρώτο μάλιστα ξενοδοχείο του χωριού λειτούργησε το 1933.
Και για όσους ενδιαφέρονται για διαδρομές στη φύση, από το σταθμό της Ζαχλωρούς ξεκινάει μονοπάτι προς τη Μονή το οποίο χρησιμοποιείτο την εποχή που ο δρόμος προς το Μέγα Σπήλαιο δεν υπήρχε. Η διαδρομή είναι περίπου 45 λεπτά. Επίσης πολλοί είναι εκείνοι που περπατούν κατά μήκος των γραμμών του Οδοντωτού, κάτι που συστήνουμε ανεπιφύλακτα, όμως προσοχή στο τρένο…. δείτε τα δρομολόγιά του γιατί κανείς δεν ξέρει που μπορεί να συναντηθούν οι δρόμοι σας…
