Ήταν η στιγμή που σημάδεψε τη χρονιά που φεύγει περισσότερο ίσως από κάθε άλλη.
Το 2023 ετοιμάζεται να… παραδώσει τη σκυτάλη στο 2024, αλλά για τις οικογένειες των 57 θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών, ο χρόνος «πάγωσε» στις 28 του περασμένου Φεβρουαρίου, τότε που η σφοδρή μετωπική σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών σκόρπισε τον όλεθρο και βύθισε στο πένθος μία ολόκληρη χώρα.
57 οικογένειες που απόψε το βράδυ, παραμονή Πρωτοχρονιάς, θα στρώσουν ένα σερβίτσιο λιγότερο στο οικογενειακό τραπέζι. Όπως αυτή του Χρήστου Χούπα, που έχασε την Ελπίδα του. Ήταν μόλις 28 ετών.
Ο Χρήστος Κωνσταντινίδης έχασε τη γυναίκα του, Βασιλική. Στήριγμά του τα τέσσερα παιδιά τους.
«Είναι δύσκολες ημέρες γενικά οι ημέρες των γιορτών, γιατί αντί να είναι χαρμόσυνες και να υπάρχουν χαμόγελα στο σπίτι, δυστυχώς οι απώλειες των ανθρώπων είναι στιγματισμένες και σημαδεμένες μέσα στην καρδιά μας και μας λείπουν οι άνθρωποί μας», είπε.
Οι πληγές δεν θα κλείσουν ποτέ. Όπως δεν θα σταματήσουν ποτέ και οι φωνές αυτών των ανθρώπων, που ψάχνουν απεγνωσμένα, εδώ και δέκα μήνες, δικαίωση.
Να αποδοθεί δικαιοσύνη απαιτούν, για ένα δυστύχημα που παραπέμπει σε προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Συρμοί επιβατικοί, που κινούνταν στα τυφλά. Φοιτητές, ακόμη και μαθητές, που χωρίς να το γνωρίζουν, «πήγαιναν και όπου βγει». Σε δρομολόγια τυφλά, καθώς όπως το MEGA είχε αποκαλύψει μετά το δυστύχημα, τηλεδιοίκηση για την ασφαλή διέλευση των τρένων, δεν υπήρχε.
Ο μοιραίος σταθμάρχης, οι υπόλοιποι που τον άφησαν μόνο στη βάρδια, εκείνοι που έκλειναν όλα αυτά τα χρόνια τα μάτια, όπως πιστοποίησε και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, με τις κακουργηματικές διώξεις που άσκησε σε δημόσιους λειτουργούς, για την αμαρτωλή σύμβαση 717.
Ήταν 11 και 22, το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου. Η μοιραία σύγκρουση οδήγησε στο θάνατο 57 ανθρώπους και τραυμάτισε ακόμη 85. Η δικαίωση ακόμη αγνοείται.
