«Αυτή είναι μία πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια κοινής πορείας αποφασίσαμε με τον Θοδωρή να χωρίσουμε τους δρόμους μας σαν ζευγάρι και σαν σύντροφοι. Είναι αρκετά δύσβατο αυτό το μονοπάτι αυτή στιγμή. Ήθελα να σας πω λοιπόν, ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια και μετά από πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάναμε για να κρατήσουμε αυτή την οικογένεια με τον πατροπαράδοτο τρόπο, ενωμένοι, είδαμε τελικά, ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα και αποφασίσαμε σαν ζευγάρι πως δεν θα είμαστε πια μαζί.
Θα είμαστε όμως σαν οικογένεια, οικογένεια αγαπημένη, ότι και να γίνει και ότι και να συμβεί για τα δύο μας παιδιά, τον Φίλιππο και τον Μιχαήλ. Πάντα θα μας κρατάνε μαζί και πάντα θα μας κρατάνε στον ίδιο δρόμο. Για μένα προσωπικά είναι πολύ δύσκολη αυτή η φάση, γιατί δεν είμαι καθόλου εξοικειωμένη με όλη αυτή την ιδέα και γενικότερα δεν μεγάλωσα μέσα σε τέτοιο περιβάλλον, αφού οι γονείς μου είναι ακόμα μαζί και πάρα πολύ αγαπημένοι, οι παππούδες μου το ίδιο…
Δεν είμαι πάρα πολύ σίγουρη για το πως πρέπει να το αντιμετωπίσω και το τι πρέπει να κάνω. Όταν με έναν άνθρωπο ενώνεσαι μέσα από τα ιερά δεσμά του γάμου, πιστεύεις και εύχεσαι και ελπίζεις και προσδοκείς, ότι αυτό θα είναι για πάντα και όταν δεν σου βγαίνει αυτό το για πάντα το παίρνεις σαν προσωπική αποτυχία. Είμαστε όμως αποφασισμένοι να κρατήσουμε αυτή την οικογένεια ενωμένη και αγαπημένη κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα, κάτω από μία διαφορετική συνθήκη αλλά με την ίδια αγάπη, την ίδια στοργή και αφοσίωση.
Απλά έχουμε να ανακαλύψουμε μόνοι μας ποιος θα είναι ο τρόπος για να το κάνουμε αυτό. Είμαστε και οι δύο χαμένοι μέσα σε αυτό, αφού ήταν πάρα πολλά τα χρόνια που λειτουργούσαμε σαν ένα και θέλουμε και εμείς τον χρόνο και τον χώρο μας για να δούμε πως μπορεί να λειτουργήσει όλο αυτό για εμάς και τα παιδιά μας».
