Τι συμβαίνει με τα αυτοάνοσα, όταν δηλαδή το ανοσοποιητικό μας σύστημα δυσλειτουργεί και επιτίθεται στον εαυτό του, προκαλώντας διάφορα συμπτώματα;
Τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και περισσότερο ότι κάποιος από το περιβάλλον μας διαγνώστηκε με κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, συνήθως μετά από κάποιο έντονα στρεσογόνο γεγονός. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το ανοσοποιητικό του σύστημα δυσλειτουργεί και επιτίθεται στον εαυτό του, δημιουργώντας του προβλήματα υγείας. Υπολογίζεται ότι 1 στους 5 πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, που μπορεί να είναι σε έξαρση ή να «κοιμάται», όπως λένε οι ειδικοί.
Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζουμε είναι ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα συνδέονται άμεσα με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, με το τι βιώνουμε, με το τι αισθανόμαστε, αλλά και με το τι καταναλώνουμε. Όλα αυτά τα επεξεργασμένα τρόφιμα και ό,τι άλλο τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε, οι ταχείς ρυθμοί της δύσκολης καθημερινότητας, το στρες, επηρεάζουν τη δράση των κυττάρων του ανθρώπινου οργανισμού.
Ειδικότερα, όπως εξηγεί η Δρ. Νικολέτα Κοΐνη, Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής και Αναγεννητικής Ιατρικής (http://functionalmedsystem.com):
«Τα αυτοάνοσα νοσήματα προκαλούνται από εσφαλμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, μιας και αυτό επιτίθεται σε κύτταρα του ίδιου του οργανισμού, τα οποία, σταδιακά, παύει να αναγνωρίζει ως δικά του και τα αντιμετωπίζει σαν ξένα. Οποιοσδήποτε παράγοντας, που μπορεί να αλλοιώσει τη βιοχημική ή τη γενετική πληροφορία σε επίπεδο κυττάρου, ώστε αυτό να αναγνωρίζεται ως ξένο από τον ίδιο τον οργανισμό, ενοχοποιείται για την αύξηση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Περισσότερες από 80 ασθένειες καταγράφονται επίσημα, ως αποτέλεσμα της επίθεσης αυτής του ανοσοποιητικού συστήματος με «αυτοαντισώματα» εναντίον οργάνων, ιστών και κυττάρων του ίδιου του σώματος. Άλλες 20 προστέθηκαν πρόσφατα, ενώ οι ερευνητές πρόκειται να προσθέσουν τουλάχιστον 40 επιπλέον».
Πως αντιμετωπίζονται τα αυτοάνοσα νοσήματα;
Το ανθρώπινο σώμα ουσιαστικά αντιδρά σε οποιαδήποτε απόκλιση από το φυσιολογικό και στόχος των ειδικών είναι η επαναφορά των κυττάρων στην πρότερη ισορροπία. Ο ιδανικός τρόπος, για να συμβεί αυτό, είναι ένα σύγχρονο μοντέλο στοχευμένης και εξατομικευμένης αντιμετώπισης, που στηρίζεται σε πρωτόκολλα και σε επιστημονικές μελέτες, που έμπρακτα αποδεικνύουν πώς αποκαθίσταται η βιοχημική ισορροπία του οργανισμού.
Η Δρ. Κοΐνη επισημαίνει: «Τα κύτταρά μας είναι οι μικρότερες μονάδες ζωής, ομάδες κυττάρων δημιουργούν τους ιστούς και τα όργανα του σώματός μας. Η συνολική βιοχημική και ορμονική τους ισορροπία, ομοιόσταση, σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση της υγείας μας. Η ομοιόσταση του σώματος και οι μεταβολικές οδοί εξαρτώνται από τη λήψη και από την απορρόφηση των τροφών, καθώς και από τοξικές ενώσεις, που εισέρχονται στο σώμα μας».
Και συνεχίζει: «Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι, πλέον, τα τρόφιμα είναι ανεπαρκή στο να προσφέρουν τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε. Έτσι, στην πάροδο των ετών, το φορτίο ανεπάρκειας, που συσσωρεύεται στα κύτταρά μας, τα αλλοιώνει σε τέτοιο βαθμό, που κάποια από αυτά αναγνωρίζονται από τον ίδιο τον οργανισμό μας ως ξένα. Το ανοσοποιητικό σύστημα οφείλει να συμβάλει στην επιβίωση του οργανισμού με διττό ρόλο. Αφενός με το να αναγνωρίζει ως αντιγόνα βλαβερούς και παθογόνους μικροοργανισμούς – εισβολείς, τοξίνες, ιούς και να τους επιτίθεται, παράγοντας αντισώματα εναντίον τους και προστατεύοντάς μας από ασθένειες. Αφετέρου με το να αναγνωρίζει και να δέχεται τα δικά του στοιχεία, δομές, όργανα, συστήματα και ιστούς, καθώς και όλους τους παράγοντες, που υποστηρίζουν την επιβίωση».
Η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή είναι αυτή, από την οποία προκύπτουν τα μεγαλύτερα οφέλη για την υγεία και για την ευεξία των ασθενών. Οφέλη, που τεκμηριώνονται με ανάλογους δείκτες εξετάσεων και με κλινικά αποτελέσματα.
Τι μπορεί να προσφέρει η Λειτουργική Ιατρική
Το σύστημα υγείας Λειτουργικής Ιατρικής είναι προσιτό σε όλους, αφορά χρόνια, μεταβολικά και αυτοάνοσα νοσήματα, καθώς και άτομα που ενισχύουν προληπτικά τα επίπεδα υγείας τους. Αποκαθιστά την κυτταρική λειτουργία, χωρίς λήψη χημικών και φαρμακευτικών ουσιών και μπορεί να εφαρμοστεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, πάντοτε κατά την κρίση του εξειδικευμένου γιατρού.
«Τα θεραπευτικά πρωτόκολλα – αγωγές υπολογίζονται με αλγόριθμους και με κλάσματα, βάσει των αναλύσεων και των δεικτών των εξετάσεων. Δεν προϋπάρχουν. Είναι αυστηρά εξατομικευμένα, οι δόσεις και τα συστατικά καθορίζονται κάθε φορά και οι ασθενείς τα προμηθεύονται μόνο από φαρμακεία», καταλήγει η Δρ. Νικολέττα Κοΐνη.
