Η Ford έχει να επιδείξει μια παράδοση στα πολύ γρήγορα επαγγελματικά οχήματα και τώρα, στο περίφημο Goodwood Festival of Speed παρουσίασε το πρώτο ηλεκτρικό.
Πρόκειται για το Ford Pro Electric SuperVan που αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες της αμιγούς ηλεκτροκίνησης και της βελτιωμένης συνδεσιμότητας, προκειμένου να επιτύχει την υψηλότερη απόδοση από οποιοδήποτε βαν μοντέλο στην ιστορία της Ford.
Οι τέσσερις ηλεκτροκινητήρες, μια υγρόψυκτη μπαταρία 50 kWh και ένα ειδικά διαμορφωμένο σύστημα ελέγχου συμβάλλουν ώστε το Ford Pro Electric SuperVan να αποδίδει συνδυαστικά περίπου 2.000 ίππους που εξασφαλίζουν ένα 0-100 χλμ./ ώρα σε λιγότερα από 2,0 δεύτερα.
Το πλαίσιο είναι ειδικά κατασκευασμένο για την περίσταση έχοντας κάποια κοινά με το E-Transit Custom που παρουσιάστηκε πρόσφατα, ενώ διαθέσιμη είναι και η τεχνολογία SYNC μέσω της οθόνης αφής.
Επίσης υπάρχουν προγράμματα οδήγησης, Road (για τις σπάνιες περιπτώσεις «νορμάλ» οδήγησης), Track (για ισορροπημένη απόδοση στην πίστα με λάστιχα σλικ), Drag (για μέγιστη επιτάχυνση στην ευθεία με χρήση radial ελαστικών), Drift (για θεαματικά drifts, ασκήσεις ευελιξίας και κίνηση στο χιόνι) και Rally (για βέλτιστη απόδοση σε ασφάλτινες και χωμάτινες ειδικές διαδρομές σε αγώνες ράλι με ειδικά λάστιχα).
Περαιτέρω βελτιστοποίηση στην απόδοση εξασφαλίζεται μέσα από ένα πακέτο ηλεκτρονικών που περιλαμβάνει σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, launch control, περιοριστή ταχύτητας για την κίνηση του οχήματος στα pit και σύστημα αναγεννητικής πέδησης τριών σταδίων για ανάκτηση και «επιστροφή» ενέργειας στην μπαταρία – παρόμοια με τη λειτουργία L Mode στο E-Transit.
Η αναβαθμισμένη συνδεσιμότητα κρατά τον οδηγό ενήμερο, επιτρέπει τη μετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο που βοηθά στην απομακρυσμένη διαχείριση του οχήματος καθώς και στη βελτιστοποιημένη απόδοσή του.
Το πρώτο SuperVan της Ford παρουσιάστηκε το 1971, διαθέτοντας έναν κινητήρα εγκατεστημένο στο κέντρο του αμαξώματος που προέρχονταν από το αγωνιστικό Ford GT40 το οποίο κέρδισε στο Le Mans. Και έτσι δημιουργήθηκε το Transit Mk. 1, το οποίο δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Αυτή η συνταγή συνεχίστηκε και με το SuperVan 2, στο οποίο μια μοναδική έκδοση από υαλοβάμβακα του αμαξώματος του Transit Mk. 2 «έντυσε» το μονοκόκ πλαίσιό του, καθώς και τον V8 κινητήρα των 590 PS της Cosworth που χρησιμοποιούσε το αγωνιστικό C100 της Ford. Αυτό το όχημα αναγεννήθηκε αργότερα ως SuperVan 3, ακολουθώντας τα πρότυπα του ανανεωμένου Transit Mk. 3. Την κίνηση προσέφερε ο κινητήρας Cosworth HB των 650 PS τον οποίο χρησιμοποιούσαν τα μονοθέσια της Formula 1 της εποχής εκείνης.