Είθισται να αισθανόμαστε ότι ο χειμώνας συνδυάζεται και συνοδεύεται με τη μελαγχολία και τις συναισθηματικές διαταραχές ενώ η άνοιξη και το καλοκαίρι μας «φτιάχνουν» και μας ανεβάζουν τη διάθεση… Παραδόξως σε ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων η άνοιξη προκαλεί μελαγχολία.

Ειδικότερα σε μια περίοδο δύο ετών πανδημίας, οικονομικής κρίσης και με έναν πόλεμο (έστω και εκτός συνόρων) σε εξέλιξη, όπου οι κοινωνικές δομές έχουν διαρρηχθεί και η ψυχολογία των περισσοτέρων έχει διαταραχθεί, τόσο το συλλογικό όσο και το ατομικό θυμικό είναι ιδιαζόντως ευάλωτο στην ανοιξιάτικη μελαγχολία.

Συναισθήματα ανηδονίας, έλλειψη κινήτρου και αίσθημα απελπισίας για την τρέχουσα κατάσταση, καθώς και απαισιοδοξία για το μέλλον συνιστούν κεντρικά ζητήματα, χωρίς όμως την πίστη ή και τη διάθεση/προσπάθεια ότι μπορεί να λυθούν ρεαλιστικά.

Αρνητικές σκέψεις προς τον εαυτό αλλά και προς τους άλλους, άρνηση προς την αναζήτηση υποστήριξης και βοήθειας καθώς και αϋπνίες, μειωμένη ή και ανεσταλμένη λίμπιντο και έλλειψη όρεξης είναι ακόμη κάποιες πολύ συνηθισμένες κατηγορίες συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε όσους υποφέρουν από ανοιξιάτικη μελαγχολία.

Οταν οι σκέψεις αυτές δεν είναι πλέον παροδικές ή περιστασιακές αλλά έχουν εδραιωθεί και καταναλώνουν πολύ χρόνο και χώρο στη λειτουργία μας και μας ορίζουν τόσο σε επίπεδο συμπεριφοράς και επιλογών όσο και ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας, τότε το συναισθηματικό βάρος γίνεται δυσβάσταχτο και υποκειμενικά ανυπέρβλητο και οδηγεί σε αρνητικά για την υγεία και την ψυχολογία μας αποτελέσματα.

Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε;

* Πρώτα απ’ όλα να είμαστε συντονισμένοι με τον εαυτό μας και μέσω της αυτοπαρατήρησης να εντοπίσουμε αυτές τις αλλαγές στη διάθεση και στο συναίσθημά μας. Σίγουρα όλοι έχουμε μια-δυο «κακές» μέρες, αλλά αν αυτό συνεχίζεται και δεν υποχωρεί τότε χρήζει προσοχής και διερεύνησης.

* Αναγνωρίζω τις δυσκολίες αλλά δεν αγνοώ και οτιδήποτε θετικό (όσο μικρό ή μεγάλο κι αν είναι) συμβαίνει ταυτόχρονα/παράλληλα. Σχετικό και άσχετο… με τον εαυτό μου και με το περιβάλλον μου… εσωτερικά και εξωτερικά.

* Αναπτύσσω και διατηρώ την αισιοδοξία μου.

* Πιστεύω στον εαυτό μου και στις δυνάμεις μου… μπορώ να αντεπεξέλθω… να ξεπεράσω τις αντιξοότητες και να θριαμβεύσω. Να αναπτυχθώ και να αυτοεξελιχθώ σε έναν καλύτερο και ευτυχέστερο άνθρωπο. Τοποθετώ νοητικά (φαντάζομαι) τον εαυτό μου στη θέση/κατάσταση που επιθυμώ να βρεθώ και έτσι «δουλεύω» και κινητοποιούμαι προς αυτή την κατεύθυνση.

* Διατηρώ μια επαρκώς καλή και θετική διάθεση με όποιον τρόπο μπορώ.

* Οσο πιο καλά και ευχάριστα αισθάνομαι τόσο πιο καλά πράγματα θα κάνω και καλύτερα αποτελέσματα θα έχω στις προσπάθειές μου.

Αυτοφροντίδα κατά της μελαγχολίας

Ακούστε τον οργανισμό σας. Τι χρειάζεστε τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό επίπεδο. Επαρκής ύπνος, ισορροπημένη διατροφή και ήπια άσκηση.

Θετικές και ρεαλιστικές σκέψεις

Επαναπλαισίωση της τρέχουσας κατάστασης και εσωτερική κινητοποίηση προς την αποτελεσματικότερη διαχείρισή της. Τι χρειάζεται να «βάλω» και τι να «βγάλω» από την καθημερινότητά μου και τη ζωή μου;

Αναζητήστε την ελπίδα και στοχεύστε προς αυτή την κατεύθυνση. Τι καλό, θετικό, τι υποσχόμενο συμβαίνει ήδη και πώς μπορώ να το αναπτύξω περαιτέρω;

Μοιραστείτε αυτά τα συναισθήματα με τους σημαντικούς σας ανθρώπους. Συζητήστε τις ανησυχίες σας και ζητήστε υποστήριξη. Αν παρ’ όλα αυτά τα συμπτώματα επιμένουν για πάνω από μερικές εβδομάδες, ζητήστε τη συμβολή ειδικού.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να αισθανόμαστε καλά, τους εντοπίζουμε, τους εξελίσσουμε, τους εδραιώνουμε και τους επαναλαμβάνουμε



Πηγή