Κάνει λάθη η φύση; Μπορεί η απάντηση να μοιάζει εύκολη αλλά μόνο τέτοια δεν είναι. Προφανώς και κάνει. Το ζήτημα είναι το κριτήριο με βάση το οποίο καθορίζουμε αν κάτι είναι λάθος ή σωστό. Σε κάθε περίπτωση όλα χρίζουν αλλαγής. Μια αλλαγή για την οποία έχει μεριμνήσει η ίδια η φύση.
Αν όλα τα παραπάνω σας φαίνονται περίεργα είναι επειδή δεν ξέρετε την ιστορία της Έρικα Σίνεγκερ. Ή του Έρικ Σίνεγκερ. Όχι, δεν είναι συγγενείς, ούτε πρόκειται για μια απλή συνωνυμία. Η Έρικα Σίνεγκερ και ο Έρικ Σίνεγκερ είναι το ίδιο πρόσωπο. Και, προκειμένου να μην βιαστείτε, να βγάλετε συμπεράσματα, όχι η αλλαγή αυτή δεν έχει να κάνει με τις σεξουαλικές επιλογές του κεντρικού ήρωα της ιστορίας μας, αλλά με ένα λάθος της φύσης.
Βλέπετε, όταν γεννήθηκε η Έρικα όλοι νόμιζαν πως είχε έρθει στη ζωή ένα κοριτσάκι. Με το πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, όλοι καταλάβαιναν πως κάτι δεν πάει καλά. Μέχρι που το μεγάλο μυστικό (ή το λάθος της φύσης, για το οποίο λέγαμε νωρίτερα) αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια τους.
Η γέννηση ενός κοριτσιού που ήταν… αγοράκι
Στις 19 Ιουνίου 1948 στο Agsdorf, μια πανέμορφη ορεινή και κατά βάση αγροτική περιοχή της Αυστρίας, μια φτωχή οικογένεια αγροτών ετοιμάζεται να αποκτήσει το τέταρτο παιδί της. Ο πατέρας τριγυρνάει με αγωνία έξω από το δωμάτιο που η μαμή προσπαθεί να βοηθήσει τη γυναίκα του να γεννήσει. Ξαφνικά το κλάμα του νεογέννητού μωρού κάνει την καρδιά του να χτυπάει γρήγορα. Με δύναμη ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, κοιτάζει τη μαμή και την ρωτάει: «τι είναι»; Εκείνη, προσπαθεί να πάρει μια ανάσα και αφού κοιτάει το μωρό ανάμεσα στα σκέλια, τον κοιτάει και του λέει με σιγουριά: «είναι κορίτσι»!
Ο πατέρας, νευριασμένος, κλείνει με δύναμη την πόρτα πίσω του και φεύγει. Ήταν σίγουρος πως μετά από τρία κορίτσια είχε έρθει η ώρα του αγοριού. Τα γεννητικά όργανά του μωρού, ωστόσο, δεν άφηναν περιθώριο. Μόλις είχε αποκτήσει το τέταρτο κοριτσάκι του.
Όσο περνούσαν τα χρόνια και η μικρή Έρικα μεγάλωνε, ωστόσο, μόνο με κοριτσάκι δεν έμοιαζε. Και όχι μόνο στην όψη ή την κορμοστασιά αλλά και στις συνήθειες. Μάταια η μητέρα της προσπαθούσε να την βάλει στην κουζίνα να την βοηθάει στο μαγείρεμα ή γενικά στις δουλειές του σπιτιού. Η Έρικα ήθελε να πηγαίνει στις δουλειές του χωραφιού με τον πατέρα της. Ήταν τόσο… αγοροκόριτσο (όπως την χαρακτήριζαν όλοι) που εκείνη ήταν που έφτιαχνε το τρακτέρ αν πάθαινε κάτι, εκείνη αναλάμβανε να φτιάχνει οτιδήποτε χαλούσε μέσα στο σπίτι και εκείνη έκοβε ξύλα και έφτιαχνε μικρά έπιπλα.
Όλοι κοίταζαν περίεργα την Έρικα η οποία όσο περισσότερο μεγάλωνε τόσο περισσότερο έμοιαζε με αγόρι. Και επειδή ακριβώς δεν έμοιαζε με κοριτσάκι αλλά με αγοράκι ο πατέρας της ανακάλυψε γρήγορα πως είχε τις δυνάμεις και τις αντοχές ενός αγοριού. Την «έσπρωξε», λοιπόν, προς τον στίβο όπου αποδείχθηκε πολύ πιο γρήγορη από οποιοδήποτε κοριτσάκι.
Η Έρικα, ωστόσο, ποτέ δεν «ερωτεύτηκε» τον στίβο. Ήθελε να κάνει σκι. Και κάπως έτσι ο πατέρας της την έγραψε σε ένα τοπικό σύλλογο όπου από το πρώτο ήδη μάθημα η Έρικα άφηνε πολλά μέτρα πίσω της ακόμα και το μεγαλύτερο ταλέντο της ομάδας. Οι προπονητές έμειναν εμβρόντητοι μπροστά στο φυσικό ταλέντο της αλλά και τις τεράστιες αντοχές που είχε.
Ο παγκόσμιος τίτλος και οι εξετάσεις που ανέτρεψαν μια ζωή
Η Έρικα δίνει τον πρώτο της επίσημο αγώνα σε ηλικία 12 ετών και εκεί, πλέον, όλοι ανακαλύπτουν πως έχουν να κάνουν με μια σπάνια περίπτωση αθλήτριας. Είναι ενδεικτικό πως ξεκίνησε μια σειρά αγώνων (κάτι σαν πρωτάθλημα) στην 314η θέση και τελικά κατάφερε να βγει πρώτη και μάλιστα… με διαφορά! Τα επόμενα χρόνια σαρώνει το ένα μετάλλιο μετά το άλλο τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Παράλληλα, ωστόσο, με την αθλητική ζωή η Έρικα δείχνει αρκετά μπερδεμένη στην προσωπική της. Τα αγόρια την αφήνουν παγερά αδιάφορη, ενώ τα κορίτσια της τραβούν το ενδιαφέρον. Επιπλέον όλα τα κοριτσάκια εκείνης της ηλικίας μιλούν για την έμμηνο ρύση. Η Έρικα, ωστόσο, δεν έχει κάτι ανάλογο κι αυτό την κάνει να αισθάνεται άσχημα.
Το 1966, σε ηλικία 18 ετών, είχε έρθει η ώρα για την παγκόσμια αναγνώριση. Η Έρικα μαζί με την εθνική ομάδα της Αυστρίας συμμετέχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σκι που διοργανώθηκε στη Χιλή. Όλες οι ελπίδες της Αυστρίας για ένα χρυσό μετάλλιο είχαν «πέσει» πάνω στην Έρικα και αυτή δεν απογοητεύει κανέναν. Κάνει έναν εκπληκτικό αγώνα και κερδίζει τον παγκόσμιο τίτλο στην κατάβαση απέναντι στην εκπληκτική Γαλλίδα σκιέρ Μαριέλ Γκέτσελ η οποία ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί.
Μερικές ημέρες μετά τον θρίαμβό της η Έρικα Σίνεγκερ επιστρέφει στη γενέτειρά της όπου την περιμένει μια αποθεωτική υποδοχή. Οι συντοπίτες της την υποδέχονται με τιμές ήρωα και η Έρικα ζει το δικό της παραμύθι. Ώρα για πολλά πανηγύρια, ωστόσο, δεν υπήρχε καθώς μπροστά υπήρχαν οι χειμερινοί ολυμπιακοί αγώνες του 1968 στο Γκρενόμπλ της νοτιοανατολικής Γαλλίας. Εκεί, μέσα στην έδρα της Γκέτσελ, η Έρικά ήθελε να κερδίσει τρία χρυσά μετάλλια.
Ξεκινά αμέσως την προετοιμασία της, με σκληρές καθημερινές προπονήσεις προκειμένου να φτάσει στο επίπεδο που εκείνη επιθυμούσε. Το 1967, όμως, λίγους μήνες πριν την έναρξη των χειμερινών αγώνων όλα γκρεμίζονται. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δίνει εντολή σε όλες τις ομοσπονδίες να υποβάλουν την αθλήτριές τους σε διάφορες εξετάσεις και τεστ. Μια από αυτές τις εξετάσεις που έκανε η Έρικα δείχνει κάτι περίεργο. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια του 1966 διαθέτει κάποια χρωμοσώματα που μόνο ένας άνδρας θα μπορούσε να έχει. Αμέσως σημαίνει συναγερμός και αρχίζουν ακόμα περισσότερες και πιο εξειδικευμένες εξετάσεις.
Εκεί έρχεται το οριστικό χτύπημα. Η Έρικα όχι απλά έχει κάποια χρωμοσώματα που μόνο άνδρες έχουν αλλά διαθέτει όλα τα ανδρικά γεννητικά όργανα τα οποία όμως, από ένα λάθος της φύσης, αντί να αναπτυχθούν προς τα έξω, αναπτύχθηκαν προς τα μέσα και εγκλωβίστηκαν εκεί, κάνοντας την Έρικα να μοιάζει γυναίκα ενώ στην πραγματικότητα ήταν άνδρας!
Μία δύσκολη απόφαση που έφερε έναν άνθρωπο αντιμέτωπο με τον εαυτό του
Η Έρικα καλείται να πάει στα κεντρικά γραφεία της Αυστριακής Ομοσπονδίας Σκι. Εκεί την περιμένει μια επιτροπή έξι επιστημόνων και ειδικών πάνω στο άθλημα οι οποίοι της ανακοινώνουν πως η καριέρα της τελείωσε! Πριν καλά- καλά συνέλθει από το σοκ της δίνουν μια επιστολή η οποία έγραφε πως αποσύρεται για προσωπικούς λόγους και της ζητούν να την υπογράψει. Εκείνη προσπαθεί να καταλάβει τι είχε συμβεί (μιλάμε άλλωστε για ένα νεαρό άνθρωπο που μόλις είχε κλείσει τα 19 χρόνια) και αρνείται να υπογράψει.
Τότε ένας από τους ειδικούς που ήταν στην επιτροπή, ένας ουρολόγος, της δίνει δυο επιλογές. Η πρώτη είναι να πάει με έξοδα της Ομοσπονδίας να κάνει μια εγχείρηση και με τη βοήθεια ορμονών να την μετατρέψουν σε γυναίκα. Όχι όμως «κανονική γυναίκα» αφού δεν είχε τα γεννητικά όργανα μιας γυναίκας. Θα μπορούσε, όμως, να κρατήσει τον παγκόσμιο τίτλο που είχε κερδίσει, θα διατηρούσε τα προνόμια που της είχαν δοθεί και σιγά- σιγά η ιστορία θα ξεχνιόταν.
Η δεύτερη επιλογή ήταν, πάλι με έξοδα της Ομοσπονδίας, να κάνει εγχείρηση αλλά με σκοπό να «απελευθερωθούν» τα ανδρικά γεννητικά όργανα και με τις ανάλογες ορμονικές θεραπείες να γίνει πλέον ένας κανονικός άνδρας που θα μπορούσε να αποκτήσει οικογένεια. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, θα έχανε τον παγκόσμιο τίτλο που κέρδισε, θα αφαιρούνταν όλα της τα προνόμια και θα έπρεπε να τα… βγάλει πέρα μόνη της με τον Τύπο που ήδη είχε αρχίσει και «οργίαζε».
Μετά από μία δύσκολη μάχη με τον εαυτό της, η Έρικα πήρε την απόφασή της. Στις 2 Ιανουαρίου του 1968 μπαίνει ντυμένη γυναίκα σε μια κλινική του Ινσμπουργκ. Μέσα στους επόμενους έξι μήνες υποβάλλεται σε τέσσερα διαδοχικά και άκρως επώδυνα χειρουργεία και παράλληλα σε βαριές ορμονικές θεραπείες. Όταν τελείωσε αυτή η διαδικασία (η ίδια στην αυτοβιογραφία της είχε πει πως ένιωθε μοναξιά, απελπισία, σύγχυση, κατάθλιψη και φόβο), η Έρικα πλέον είχε «μεταμορφωθεί» σε Έρικ Σίνεγκερ, έναν γοητευτικό νεαρό. Ο Έρικ έφυγε από την κλινική ντυμένος με ένα κομψό κοστούμι και οδηγώντας μια πόρσε! Ήταν πλέον ένας άλλος άνθρωπος.
Προσπάθησε να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση αυτή τη φορά ως άνδρας αθλητής, ωστόσο, το μόνο που έβρισκε μπροστά του ήταν εμπόδια καθώς το σκάνδαλο ήταν μεγάλο. Κανείς προπονητής δεν ήθελε να τον αναλάβει ενώ και η Αυστριακή Ομοσπονδία αγνοούσε διαρκώς τις αιτήσεις του. Ο Έρικ, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Προσπαθούσε να προπονείται μόνος του, βλέποντας και αντιγράφοντας από την τηλεόραση τις κινήσεις των ανδρών σκιέρ. Προσπάθησε αλλά πάντα έβρισκε εμπόδια.
Τελικά, λίγο πριν κλείσει τα 22 του χρόνια αποφάσισε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια. Παντρεύτηκε τον έρωτα της ζωής του, τη Ρενάτα και άνοιξε μια σχολή σκι για μικρά παιδιά την οποία διατηρεί μέχρι και σήμερα. Από τον γάμο του απέκτησε και μια κόρη. Όπως ο ίδιος έχει πει χαριτολογώντας, το πρώτο που έκανε όταν τον ενημέρωσαν πως απέκτησε ένα κοριτσάκι ήταν να την… κοιτάξει πολύ προσεκτικά ανάμεσα στα σκέλια της για να σιγουρευτεί πως όντως είναι κοριτσάκι!
