Οι όζοι θυρεοειδούς είναι μία πολύ συχνή πάθηση που ταλαιπωρεί μεγάλο μέρος του γυναικείου ιδίως, πληθυσμού. Αν και τις περισσότερες φορές δεν δίνουν συμπτώματα, οι όζοι θυρεοειδούς όταν αυξάνονται σημαντικά σε μέγεθος είναι πιθανό να ασκούν πίεση σε παρακείμενα όργανα και να γίνονται αντιληπτοί από τον ασθενή. Στις γραμμές που ακολουθούν ο Χειρουργός Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς-Παραθυρεοειδών) κ. Γιώργος Σακοράφας, λύνει όλες τις απορίες μας πάνω στο ζήτημα των κλινικών εκδηλώσεων των όζων θυρεοειδούς.
Ι.Ασυμπτωματικοί όζοι
Σήμερα, οι περισσότεροι όζοι θυρεοειδούς δεν συνοδεύονται από κλινικές εκδηλώσεις (ασυμπτωματικοί). Στις περιπτώσεις αυτές, η διάγνωση τίθεται τυχαία στο πλαίσιο απεικονιστικού ελέγχου που γίνεται για άλλο λόγο. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι η απεικόνιση όζου θυρεοειδούς σε ασθενή που υποβάλλεται σε υπερηχογραφικό έλεγχο καρωτίδων (π.χ. στο πλαίσιο ελέγχου λιποθυμικού επεισοδίου). Ένα άλλο συνηθισμένο σενάριο είναι η τυχαία ανακάλυψη όζου θυρεοειδούς στην αξονική τομογραφία θώρακα (κατώτερες τομές τραχήλου) σε ασθενείς με πνευμονοπάθεια. Στην τελευταία αυτή περίπτωση συχνά ο όζος αυτός καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο, πίσω από το στέρνο και τις κλείδες.
ΙΙ. Κλινικές εκδηλώσεις λόγω της χωροκατακτητικής φύσης του όζου
Κάποιοι ασθενείς μπορεί να περιγράφουν μία αίσθηση
- παρουσίας «κάποιας μάζας» στον τράχηλο
- πληρότητας στον τράχηλο («στη βάση του λαιμού»)
- ξένου σώματος στον τράχηλο («λαιμό»), που δεν εξαφανίζεται με την κατάποση
ΙΙΙ. Τυχαία ανακάλυψη όζου από τον ίδιο τον ασθενή
Ο ασθενής (ή άτομα του περιβάλλοντός του) μπορεί να αντιληφθούν επισκοπικά ορατή μάζα στο κατώτερο μέρος του τραχήλου. Η μάζα αυτή μπορεί να γίνει αντιληπτή επίσης με την ψηλάφηση από τον ίδιο τον ασθενή (π.χ. στη διάρκεια του μπάνιου ή του ξυρίσματος).
ΙV. Τυχαία ανακάλυψη όζου από τον κλινικό γιατρό στα πλαίσια της ανά συστήματα κλινικής εξέτασης (επισκόπηση, ψηλάφηση) για άλλο λόγο
- Πιεστικά φαινόμενα
Εκδηλώνονται όταν ευμεγέθεις όζοι (συνήθως > 3 – 4 cm) ασκούν πίεση σε παρακείμενα ανατομικά στοιχεία / όργανα.
- Δύσπνοια: είναι η συνηθέστερη κλινική εκδήλωση σε αυτή την κατηγορία. Οφείλεται στην άσκηση πίεσης στην τραχεία. Συνήθως επιδεινώνεται όταν ξαπλώνει ο ασθενής.
- Δυσφαγία / οδυνοφαγία: οφείλονται σε πίεση του οισοφάγου και παρατηρούνται συνηθέστερα σε ευμεγέθεις όζους του αριστερού λοβού του θυρεοειδούς. Στη δυσφαγία υπάρχει δυσκολία στην κατάποση ή αίσθηση ότι ο βλωμός της τροφής «κολλάει» στον τράχηλο. Στην οδυνοφαγία η κατάποση είναι επώδυνη.
- Αλλαγές της φωνής («βραχνάδα»): συνήθως οφείλονται όχι σε απλή πίεση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου από κάποιον όζο, αλλά σε διήθηση αυτού από καρκίνο (κακοήθη όζο) θυρεοειδούς. Σπανιότερα, λίαν ευμεγέθεις όζοι θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσουν αδυναμία ή αλλαγές της φωνής λόγω πίεσης του νεύρου.
- Συμπτώματα λόγω αυξημένης παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών
Στην πλειονότητα των ασθενών με όζους θυρεοειδούς, η θυρεοειδική λειτουργία διατηρείται φυσιολογική. Εντούτοις, σε κάποιες περιπτώσεις, ένας όζος θυρεοειδούς μπορεί να υπερλειτουργεί αυτόνομα (τοξικό αδένωμα). Σε αυτές τις περιπτώσεις παρατηρούνται οι κλασικές κλινικές εκδηλώσεις του υπερθυρεοειδισμού. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις όζοι θυρεοειδούς μπορεί να παρατηρηθούν και σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό (τυπικά με θυρεοειδίτιδα Hashimoto).
H ακριβής διάγνωση τίθεται / επιβεβαιώνεται σήμερα με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος τραχήλου.
Για αναλυτική ενημέρωση πάνω στο θέμα μπορείτε να απευθύνεστε στον Χειρουργό Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς-Παραθυρεοειδών) , κ. Γιώργο Σακοράφα, ΜD, PhD, στα τηλέφωνα 210 7487318 & 697 706 8223.
Ο κος Σακοράφας είναι Επ. Καθηγητής Χειρουργικής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε επί 5.5 έτη στην 4η Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών (νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟ) και στη συνέχεια υπηρέτησε επί 5ετία ως Συντονιστής Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής στο Αντικαρκινικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ».
Η χειρουργική θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών αποτελεί την εξειδίκευσή του. Η εμπειρία του στις επεμβάσεις θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών (θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό, παραθυρεοειδεκτομή) αποτυπώνεται τόσο σε κλινικό, όσο και σε ακαδημαϊκό/ερευνητικό επίπεδο. Η ενασχόλησή του με τη χειρουργική θυρεοειδούς & παραθυρεοειδών είναι συστηματική, μακρά και σε βάθος. Η ενασχόληση αυτή αποτυπώνεται στο μεγάλο αριθμό των επεμβάσεων για παθήσεις θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών, όπως και στις αρκετές εργασίες που έχουν δημοσιευθεί σε ιατρικά περιοδικά υψηλού κύρους, ελληνικά και διεθνή. Μέχρι τον Δεκέμβριο 2021 έχει εκτελέσει περί τις 2300 θυρεοειδεκτομές (σε 350 ασθενείς με λεμφαδενικό καθαρισμό) και περί τις 260 παραθυρεοειδεκτομές.
