Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι είναι ένα άχρηστο όργανο που με την πρώτη ευκαιρία το αφαιρούμε. Οι αμυγδαλές είναι πολύ χρήσιμες και κάνουν μια πολύ ειδική δουλειά. Βρίσκονται στην είσοδο του φάρυγγα και “αρπάζουν” , καταστρέφουν όλα τα μικρόβια που επιχειρούν να μπουν στον οργανισμό από το σημείο αυτό.
Εάν ανοίξει καλά το στόμα του το παιδί σας και υπάρχει καλός φωτισμός τότε εύκολα μπορείτε να τις δείτε. Στην πρώτη παιδική ηλικία οι αμυγδαλές σταδιακά μεγαλώνουν αλλά στη συνέχεια αρχίζουν να συρρικνώνονται. Στους μεγάλους οι αμυγδαλές είναι πάρα πολύ μικρές, που πολλές φορές δίνεται η εντύπωση ότι έχουν εξαφανιστεί.
Αμυγδαλίτιδα
Όταν οι αμυγδαλές μολυνθούν τότε το παιδί παθαίνει αμυγδαλίτιδα.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι ο πυρετός, πόνος κατά την κατάποση, αλλαγή στον τόνο της φωνής και καμιά φορά διόγκωση των αδένων κάτω από το λαιμό.
Αν τις δείτε με το μάτι μπορεί να είναι κατακόκκινες ή να καλύπτονται από πύο. Προσοχή όμως, αν οι αμυγδαλές καλύπτονται από λευκό επίχρισμα και το παιδί είναι καλά (δεν έχει πυρετό ούτε δυσκαταποσία) τότε μπορεί να είναι απλά νεκρωμένοι ιστοί χωρίς καμιά απολύτως κλινική σημασία για το παιδί σας.
Για αυτό, ποτέ μην κρίνετε από μόνοι σας για την υγεία του παιδιού σας. Ακόμη και γι` αυτά τα “απλά” θέματα πρέπει να επισκέπτεστε τον παιδίατρο του παιδιού. Αν ο γιατρός θέσει τη διάγνωση της αμυγδαλίτιδας τότε θα χορηγήσει στο παιδί σας κάποιο αντιβιοτικό.
Υπάρχει όμως πιθανότητα ο γιατρός να ζητήσει να γίνουν εξετάσεις (καλλιέργεια υλικού από τις αμυγδαλές ή strept test) για να σιγουρευτεί ότι η αμυγδαλίτιδα είναι αποτέλεσμα μόλυνσης από μικρόβιο και όχι από κάποιο ιό. Ειδικά αν το παιδί σας παθαίνει τακτικά αμυγδαλίτιδες ,τότε πρέπει να ξέρει πού οφείλονται, γιατί θα έχει σημασία στην απόφαση για αμυγδαλεκτομή.
ΝΑ δίνετε πάντα πλήρη θεραπεία στο παιδί. Ποτέ μη σταματάτε το αντιβιοτικό πριν ολοκληρωθούν οι μέρες θεραπείας που συνέστησε ο γιατρός, γιατί υπάρχει περίπτωση να μην εξολοθρευτεί πλήρως το μικρόβιο και σύντομα να αναζωπυρωθεί και να δημιουργηθεί μια καινούρια αμυγδαλίτιδα.
